هرکس برای برادر مؤمنش دعا کند هزار برابر به اوست!
آخرین خبر/ ابراهیم بنهاشم نقل میکند که عبدالله بنجندب را در موقف عرفات دیدم که دعا میکرد و هر چه بود، برای دیگران میگفت تا اینکه مردم از عرفات خروج کردند. گفتم: این، چه روش عجیب و غریبی بود؟! او هم در جواب به من گفت: «وَ اللَّهِ مَا دَعَوْتُ إِلَّا لِإِخْوَانِی»؛ به خدا قسم! من دعا نکردم مگر برای برادرهایم. بعد هم علّتش را میگوید: «وَ ذَلِکَ أَنَّ أَبَا الْحَسَنِ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ أَخْبَرَنِی أَنَّهُ مَنْ دَعَا لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیْبِ نُودِیَ مِنَ الْعَرْشِ هَا وَ لَکَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفِ مِثْلِهِ»؛ امام هفتم(ع) من را آگاه کرد که هرکسی پشت سر برادر مؤمنش دعا کند، از عرش ندا میرسد که هزار برابرش برای توست. «فَکَرِهْتُ أَنْ أَدَعَ مِائَةَ أَلْفِ ضِعْفٍ مَضْمُونَةً لِوَاحِدٍ لَا أَدْرِی یُسْتَجَابُ أَمْ لَا»(1)؛ و من خوشم نمیآید که هزار دعای ضمانتشده را به خاطر دعایی که نمیدانم مستجاب میشود یا نه، رها کنم.
(1)بحارالأنوار، ج48، ص172