ايسنا/ ستارهشناسان ناسا در جديدترين دستاورد خود از کشف دورترين جسم جهان توسط تلسکوپهاي فضايي اسپيتزر و هابل خبر دادهاند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين جسم در حقيقت يک کهکشان موسوم به MACS0647-JD در فاصله 13.3 ميليارد سال نوري از زمين بوده که تنها توسط يک عدسي نسبتهاي ميانکهکشاني قابل مشاهده است.
نور اين کهکشان جوان که بسيار کوچکتر از راه شيري بوده، از 420 ميليون سال پس از انفجار بزرگ باقي مانده، از اين رو ميتواند يک ديدگاه ارزشمند را از ذات جهان اوليه عرضه کند.
اين کهکشان کوچک کمتر از 600 سال نوري گسترده است؛ در حاليکه کهکشان راه شيري 150 هزار سال نوري وسعت دارد.
به اعتقاد ستارهشناسان، احتمالا اين کهکشان در طول زمان با کهکشانهاي کوچک ديگر ادغام ميشود.
MACS0647-JD بطور غيرمستقيم توسط هابل مشاهده شده، چراکه نور آن بسيار ضعيف است. بين اين کهکشان و زمين در فاصله 5.6 ميليارد سال نوري يک خوشه کهکشاني موسوم به MACS J0647+7015 وجود داشته که بيشتر از ماده تاريک ساخته شده است.
اين خوشه به قدري بزرگ بوده که ميتواند نور را در اطراف خود خم کرده و مانند يک عدسي گرانشي با قطر ميليونها سال نوري عمل کند.
نور به دست آمده از اين عدسي ابتدا توسط هابل مشاهده شده و سپس مشاهدات اسپيتزر نيز آنرا تائيد کرد.
اين عنوان پيش از اين به کهکشان SXDF-NB1006-2 در فاصله 12.91 ميليارد سال نوري از زمين اختصاص داشت که توسط تلسکوپهاي سوبارو و کک در هاوايي شناسايي شده بود.
جزئيات اين اکتشاف در مجله Astrophysical منتشر شده است.