غذا سفری/ مهیاوه، غذای مخصوص مردم جنوب ایران

سيري در ايران/ مهياوه که مهيابه، ماهياوه، مهيوه، مهوه، موه، هم به آن مي‌گويند، غذاي مخصوص مردم جنوب ايران است گويا کلمه مهوه و مهياوه، در اصل از دوکلمه ماهي و آوه، مرکب بوده و آوه به معني آب است. رنگ و طعم مهياوه: مهياوه يک نوع غذاي آبکي تيره رنگ و شور و تند است که آن را از يک نوع ماهي ريز به نام موتو، متو يا حشينه (مومغ، ساردين) درست مي‌کنند و با نان يا همراه غذاهاي ديگر به مصرف مي رسانند و بسيار مقوي و اشتها آور است. روش تهيه مهياوه: الف – از پودر ماهي: ماهيهاي مذکور را در روي شن و ماسه کنار دريا خشک مي‌کنند و اگر بخواهند از پودر آن استفاده کنند، پس از اينکه خوب خشک شد ماهيها را کاملاٌ کوبيده و بعد، الک مي‌کنند و شن و ماسه را از آن جدا مي‌سازند و بعد پودر ماهي را با زرد چوبه، فلفل، راز (دانه باريک و سياه رنگ)، گشنيز و خردل مخلوط ساخته، دوباره مي‌کوبند و در آب و نمک مي‌ريزند و در شيشه يا خمره مخصوص ريخته و درش را مي‌بندند و بعد ظرف را به مدت ۲۰تا ۳۰ روز در آفتاب قرار مي‌دهند، مايعي که به اين ترتيب فراهم مي‌شود، نسبتاٌ روان و با بوي زننده مي‌باشد. مهياوه را روي نان ماليده مي‌خورند، بعضي مهياوه را به همراه برنج مصرف مي‌کنند. ب- از ماهي: براي تهيه مهياوه از ماهي، در ابتدا مقداري ماهي خشک موتو يا حشينه را شسته و سر آن را جدا کرده و در حلب يا خمره مي‌اندازند و در حدود دو کيلو نمک به آن مي‌افزايند و در آفتاب مي‌گذارند و هر روز با چوب مخصوصي، آن را بهم مي‌زنند و به وسيله آبکش صاف کرده آب آن را در ظرفي ديگر جدا ساخته و تفاله آن را به دور مي‌ريزند سپس مقداري خردل بو داده و پوست نارنج کوبيده را روي مايع مي‌ريزند، سپس همه را داخل خمره کرده در آن را بسته مجدداٌ در آفتاب مي‌گذارند و چند روز صبر مي‌کنند و بعد به سراغ آن مي‌روند. سوراخ يا سوراغ: در بندرعباس مخلوط ماهي مومغ (حشينه) و آب نمک و گل سرخ و پوست نارنج را براي اينکه خوشبو و شود در حلب مي‌ريزند و ان را سوراخ يا سوراغ مي‌نامند پس از آماده شدن آن آب سوراغ را برداشته و روي نان مي‌مالند و به اصطلاح خودشان. نان سوراغ روغني مي‌خورند.