واژه شناسی/ معنای واژه «شفا»

خراسان/ «شَفا» (با فتحه روي حرف ش)در عربي يعني «جان کندن» و به واپسين لحظات عمر آدم گفته مي شود. آن «شِفاء» (با کسره روي حرف ش) است که به معني «بهبودي و تندرستي» است. ما در فارسي واژه عربي شَفا را به معناي بهبودي و تندرستي به کار مي بريم يعني در جايگاهي تقريباً متضاد با معناي آن. مشکل وقتي بروز مي کند که مخاطب عرب زباني داشته باشيم و او فکر کند که داريم برايش آرزوي جان کندن مي کنيم! اما ريشه اين اشتباه کجاست؟ ريشه اين اشتباه از جمله «يا مَن اسُمهُ دَواء و ذِکُرهُ شِفاء» آمده که ما در اين دعا، واژه «شفاء» را براي اين‌که با «دَواء» هم قافيه دربيايد، با فتحه خوانده ايم.