رز در لاتين به معناي گل سرخ مي باشد . از آغاز تاريخ ، گل سرخ بيش از همه گلها در قلوب بشر جاي جاي گرفته و از وقتي که مردم از زيبايي درخشان گل ، آگاهي يافته اند ، گل سرخ يک سرو گردن از آنها بلند تربوده است. گل سرخ ميراث بزرگي از افسانه وتاريخ را به همراه دارد . اين درختچه زيبا ، ميليونها سال قبل از بوجود آمدن بشر در روي زمين ، زيسته و زيبائي و عطر را در همه جا گسترده است فسيلهائي که از شکوفه هاي گل سرخ در آرگون (Oregon)و کولورادو(Colorado)بدست آمده ، محتملاً به 35 تا 70 ميليون سال قبل ، مربوط بوده است. رزهاي خشکيده اي از 300 سال قبل ازميلاد از گورهاي مصريان بدست آمده تصور ميرود که نشان اولين آشنائي مصريان با گل سرخ باشد. معهذا تحقيقات وسيعتر نشان مي دهد که اين گل بومي مصر نبوده ، بلکه از آسياي صغير به آنجا آورده شده است.تاريخ افسانه وار گل سرخ طي قرنها توسط هنرمندان ، صنعتگران ، نويسندگان و درختکاران بوجود آمده که بوسيله اين گل زيبا افسون شده اند و شرح فريفتگي شان را براي آيندگان نگه داشته اند تا از آن لذت ببرند
اروپا تا اوائل قرن 12 ميلادي گل سرخ را نمي شناخت و در آن هنگام بود که جنگجويان صليبي آن را از سوريه امروزي به اروپا انتقال دادندو در آن زمان به اين بوته گل شام مي گفتند . نهالهائي از اين گل به اروپا رفت و نام گل گال به آنها نهادند. رنگ اين گل در آن زمان قرمز روشن بود اما گل ديگري به نام گل دمشق که رنگ مخملي و عطري دلپذير داشت نيز به اروپا انتقال يافت که تا آن هنگام چنين رايحه اي دل انگيز در اروپا به مشام نرسيده بوده و تا به امروز اين گل به نام داماسک رز يا گل سرخ دمشقي شهرت دارد.رزهاي بورين با گل محمدي (Rosa damascena) وRosa gallica و ساير رزها ، پيوند داده شدند تا خانواده بزرگي از رزها به نام دو رگه يا پيوندهاي دائمي نيز به نوبه خود با رز چاي (Tea) يا رز ادراتا(Rosa odorata) پيوند داده شدند تا هيبريدهاي دائمي نيز به وجود آمد . اولين دو رگه هاي چاي فرانسه نام دارد که به سال 1876 در فرانسه به دست آمد. نخستين دو رگيري چاي ، گلهاي زرد خالص ندادند.تا در سال 1900 ميلادي .ژوزف پرند دوشه (Joseph pernet Doucher)نخستين گل کاملاً زرد خالص ، را وارد بازار کرد. اين کارشناسان موفق شدند با پيوند زدن گلها به يکديگر ، صدها بلکه هزارها گل را به رنگهاي متفاوت و به نامهاي و کد هاي معين را روانه بازارکنند.اوايل قرن نوزدهم ميلادي ، در واقع آغاز پيدايش علاقه مندي عمومي براي پرورش گل شرخ ، علاوه بر جنبه هاي زينتي ، به منظور هاي صنعتي و داروئي مي باشد . فعاليت زياد در اين زمينه در فرانسه صورت پذيرفت و مشوق اين کار امپراطريس ژوزقين (Empress josephne) آماتور بزرگ پرورش گل رز بود .