اکوتوریسم/ «بحر المیت»، دریایی که هیچکس در آن غرق نمی شود

تبيان/ درياي مرده نام عجيب و شگفت انگيزي است اما روي نقشه جغرافيايي دنيا، اين نام به صورت لکه اي آبي رنگ در نزديکي اردن مشخص شده است. دريايي که عرب ها به آن بحرالميت مي گويند و اروپايي ها Dead Lake. درياي مرده در کرانه باختري رود اردن قرار دارد و در برخي منابع از آن با نام درياچه نمک ياد شده ‌است. درياي مرده، در واقع، درياچه اي نمکي بين اردن و فلسطين اشغالي است. سواحل اطراف آن پست ‌ترين نقطه ي خشکي‌هاي زمين است. ارتفاع گودترين نقطه آن 422 متر کمتر از سطح دريا است. بيشترين عمق آب تا کنون از 378متر بالاتر نبوده ‌است. 67کيلومتر طول و 18 کيلومتر عرض دارد. حجم آب درياچه 810 ميليون متر مکعب است. اين درياچه با 33,7درصد غلظت مواد محلول شورترين درياچه ي دنياست. به دليل ارتفاع پايين اين منطقه از سطح دريا، پساب کشاورزي و پساب ناشي از خاکشويي مناطق دورتر به صورت چشمه‌هايي در کف اين درياچه به آن وارد مي‌شود. اما خشکي هوا و آفتاب گرم اين منطقه سبب مي شود که روزي 2 سانتيمتر از ارتفاع اين درياچه کم (بخار) شود. پساب‌هاي کشاورزي حاوي مقدار زيادي املاح معدني هستند. تبخير گسترده و ورود دائمي آب شور باعث بالا رفتن شديد غلظت آب و جرم حجمي آن شده‌است، به گونه‌اي که انسان در اين آب شناور مي‌ماند و غرق نمي شود. با آنکه در ميان هر سه ملکول در آب اين درياچه تنها دو تايشان ملکول آبند، بر روي سنگ‌هاي اعماق اين درياچه بيوفيلمهاي سبز و باکتري‌هاي سولفيدخوار زندگي مي‌کنند و گاه که وضعيت آب مساعد باشد، رويش آغازيان باعث به رنگ سرخ درآمدن آب درياچه مي‌شود. درياي مرده، تنها درياچه در روي زمين است که هيچ گياه يا جانوري در آن زندگي نمي کند و به همين دليل آن را چنين ناميده اند. البته در زمستان و بهار، کمي به مقدار آب موجود در درياچه افزوده مي شود، اما چون غير از رود اردن و چند آبراه کوچک ديگر، هيچ رودي به آن وارد نمي شود، هميشه مقدار آب آن کم و غلظت نمکش بسيار زياد است. ميليون ها سال پيش، سطح درياي مرده 427 متر بالاتر از موقعيت کنوني بوده است. در آن زمان، جانوران آبزي در اين دريا زندگي مي کردند. اما ناگهان نوعي خشکسالي رخ داد، آب درياچه تبخير شد و شرايط زيستي آن به صورت کنوني درآمد. بسته بودن اين درياچه و تبخير شديد آب سبب مي شود که مقدار نمک و کاني هاي محلول در آن بي وقفه افزايش يابد. مقدار نمک اين درياچه از هر درياي ديگري بيشتر است. و چون اين املاح حاوي مقادير زيادي کلريد منيزيم و ديگر مواد سمي هستند، انسان را بيمار مي کنند. به سبب وجود همين نمک و مواد سمي، هيچ موجود زنده اي نمي تواند در اين درياچه بماند. حتي ماهي ها و ديگر موجودات آبزي که از طريق رود اردن به اين درياچه راه مي يابند، به محض رسيدن به بحرالميت مي ميرند.