آیه ای از قرآن و تصویری از قیامت

باشگاه خبرنگاران/ وَقَالُواْ لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَينَا قَالُواْ أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنطَقَ کلَّ شَي‌ءٍ وَهُوَ خَلَقَکمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَيهِ تُرْجَعُونَ و دوزخيان به پوستشان گويند: «چرا عليه ما گواهي داديد؟» گويند: «خدايي که همه چيز را به نطق آورده ما را نيز به سخن آورد، او که نخستين بار شما را آفريد و فقط به سوي او برگردانده مي‌شويد». (سوره 41. فصلت آيه 21) ◄در قيامت، گواهان متعدّد هستند، از جمله: خداوند، انبيا، زمين، زمان، فرشتگان، اعضاي بدن و... که براي هر کدام، آيه و حديث آمده است. روز محشر هر نهان پيدا شود هم ز خود هر مجرمي رسوا شود دست گويد من چنان دزديده‌ام لب بگويد من چنان بوسيده‌ام چشم گويد غمزه کردستم حرام گوش هم بشنيده‌ام سوء الکلام (مثنوي معنوي) ◄هستي نوعي نطق دارد. «انطق کل شي‌ء» خداوند دربارهٔ دوزخ مي‌فرمايد: «تقول هل من مزيد»( ق، 30) جهنّم مي‌گويد: آيا باز هم مجرم داري؟ و دربارهٔ زمين و آسمان مي‌فرمايد: «قالتا اتينا طائعين»( فصّلت، 11) ما با رغبت به سوي تو مي‌آييم. نطق آب و نطق خاک و نطق گل هست محسوس حواس اهل دل جمله ذرّات زمين و آسمان با تو مي‌گويند روزان و شبان ما سميعيم و بصيريم و هُشيم ◄قيامت صحنهٔ جدال و ستيزِ انسان با خود است. «و قالوا لجلودهم» ◄شايد رسوايي گناهاني که انسان با پوست بدن انجام داده بيشتر است. («و قالوا لجلودهم» و نفرمود: «قالوا لابصارهم و...») ◄گواهي اعضاي بدن در قيامت، همواره عليه انسان است و هرگز به نفع انسان نيست. (در قرآن هر کجا سخن از گواهي اعضاست مربوط به گناهان است). «لم شهدتم علينا» ◄کفّار اصل گناه را مي‌پذيرند ولي از گواهي اعضاي بدن خود ناراحت مي‌شوند. «لم شهدتم علينا» ◄گواهي دادن و نطق کردن، نشانهٔ علم اعضاي انسان به عملکرد اوست. «انطقنا اللّه» ◄آن که قدرت آفريدن دارد، قدرت به سخن در آوردن نيز دارد. «انطق کل شي‌ء و هو خلقکم» ◄آفرينش آغازين، بهترين دليل بر امکان معاد است. «خلقکم اول مرّة و اليه ترجعون»