خراسان/ وخامت اوضاع اقتصادي در فرانسه باعث شد تا لويي شانزدهم و هيئت حاکمه اين کشور از نمايندگان طبقات مختلف جامعه براي اجتماع و يافتن راه حل کمک جويند اما در عمل، اين طبقات اشرافي بودند که به منافعي دست يافتند. با اين پيش زمينه از اوايل سال 1789 ميلادي انقلاب فرانسه وارد اولين مرحله خود شد و مردمِ خشمگين از اعمال مستبدانه لويي شانزدهم سر به شورش برداشتند. آن ها پس از به غنيمت گرفتن توپ و تفنگ از دولت، در 14 ژوئيه 1789 زندان باستيل، محل نگهداري زندانيان سياسي را با خاک يکسان و ضربه اي سخت و مستقيم بر حکومت ديکتاتوري وارد کردند. در ادامه رويدادهاي فرانسه، در دهم اوت 1792 خاندان سلطنتي محبوس شدند و از سوي رهبران انقلاب، انقراض حکومت پادشاهي و تأسيس جمهوري اعلام شد. ولي اتخاذ تصميم نهايي درباره سرنوشت خانواده سلطنتي به مجلس ديگري که کنوانسيون ناميده مي شد محول شد. بحث کنوانسيون درباره سرنوشت لويي شانزدهم 24ساعت به طول انجاميد و در اين مدت، يک يک اعضاي کنوانسيون، پشت تريبون مي رفتند و راي خود را اعلام مي کردند. در تمام مدت تشکيل جلسه، در اطراف کنوانسيون، تظاهراتي به طرفداري از صدور حکم اعدام لويي شانزدهم جريان داشت. در چنين جوي، تصويب حکم اعدام پادشاه فرانسه در کنوانسيون، امري طبيعي و اجتناب ناپذير بود. در نهايت، اين مجلس در 16 ژانويه 1793 پيشنهاد اعدام لويي را داد؛ زيرا وجود لويي را خطر بالقوه اي براي جمهوري تازه تأسيس فرانسه مي دانست. بدين ترتيب، لويي شانزدهم به جرم ديکتاتوري و نيز همدستي با کشورهاي بيگانه محاکمه شد و در 21 ژانويه 1793 در 39 سالگي در ميداني که امروز به نام ميدان کنکورد معروف است با گيوتين اعدام شد.
با کانال تلگرامي آخرين خبر همراه شويد telegram.me/akharinkhabar