ریشه ضرب‌المثل/ حکایت «مشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید» چیست؟

باشگاه خبرنگاران/ پوشيده نيست که ضرب‌المثل‌هاي هر قوم به طرزي چشمگير عصاره خرد جمعي و نشانگر ارزش‌ها، اعتقادات و تجارب ديرينه آن قوم است و از آن‌جا که زبان و فرهنگ با هم ارتباط متقابل دارند و نگرش مثبت نسبت به فرهنگ يک قوم موجب ارتقاي انگيزه براي فراگيري زبان آن قوم توسط افراد متعلق به ساير اقوام مي‌شود، گنجانيدن ضرب‌المثل‌هاي مناسب در متون آموزش زبان، مي‌تواند در ايجاد اين نگرش سهمي در خور توجه ايفا کند. پژوهش‌هاي انجام‌شده در مورد ضرب‌المثل‌هاي فارسي عمدتاً به دو بخش گردآوري و بيان خاستگاه محدود مي‌شوند. اما به نظر مي‌رسد تاکنون پژوهش چنداني از منظر جامعه زبان درباره ضرب‌المثل‌هاي فارسي صورت نگرفته باشد که جا دارد پژوهش‌هاي متعددي در اين باره انجام پذيرد تا راهگشاي مولفان و مدرسان کتاب‌هاي آموزش زبان فارسي در انتخاب و به کارگيري زبان فارسي باشند (اکبري، 1382). با اين وصف در باشگاه ضرب‌المثل امروز به نقل حکايت کوتاهي از ضرب‌المثل «مشک آن است که خود ببويد، نه آنکه عطار بگويد» مي‌پردازيم. ******************************* اين مثل در تاکيد اين مطلب است که رفتار هر فرد بايد معرف او باشد. اينکه ديگران از او تعريف و تمجيدي مي‌کنند و از فضايل او مي‌گويند، نمي‌تواند به خصوصيات آن فرد چيزي اضافه کند. مشک ماده عطري است که در زير شکم آهوي نر قرار دارد. از مشک در ساخت عطر استفاده مي‌شود. در بازار اين ماده را به دو صورت به فروش مي‌رسانند. يا پس از شکار آهو، مشک و کيسه آن را خارج مي‌کنند و به فروش مي‌رسانند. و يا اينکه مشک را از کيسه خارج مي‌کنند و جدا مي‌فروشند. معمولا مشکي که به طريق اول به فروش مي‌رسد، مرغوب‌تر و گران‌تر است و اين گراني به دليل خالص بودن آن است. چرا که معمولا در روش دوم ديگر موادي را هم به آن اضافه مي‌کنند که از ميزان خالص بودن آن مي‌کند. با کانال تلگرامي آخرين خبر همراه شويد telegram.me/akharinkhabar