یاد مرگ و معاد در قرآن

حوزه/ قرآن کريم مي فرمايد: کلُّ نَفْسٍ ذٰائِقَةُ اَلْمَوْتِ وَ نَبْلُوکمْ بِالشَّرِّ وَ اَلْخَيرِ فِتْنَةً وَ إِلَينٰا تُرْجَعُونَ هر انساني طعم مرگ را مي چشد! و شما را با بديها و خوبي ها آزمايش مي کنيم؛ و سرانجام بسوي ما بازگردانده مي شويد!انبياء/35 تفسير سپس قانون کلي مرگ را در باره همه نفوس، بدون استثناء چنين باز گو مي کند: «هر انساني طعم مرگ را مي چشد» (کلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ).بعد از ذکر قانون عمومي مرگ اين سؤال مطرح مي شود که هدف از اين حيات ناپايدار چيست و چه فايده اي دارد؟قرآن در دنباله همين سخن مي گويد: «و شما را با بديها و خوبيها آزمايش مي کنيم، و سر انجام به سوي ما باز گردانده مي شويد» (وَ نَبْلُوکمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيرِ فِتْنَةً وَ إِلَينا تُرْجَعُونَ). البته آزمايش به وسيله بلاها سخت تر است. جايگاه اصلي شما اين جهان نيست، بلکه جاي ديگر است؛ شما تنها براي دادن امتحاني در اينجا مي آييد و پس از پايان امتحان و کسب تکامل لازم به جايگاه اصلي خود که سراي آخرت است خواهيد رفت. [1 پيام ها 1- گرچه خير و شر، هر دو ابزار آزمايش اند، ولي آزمايش با تلخي ها مناسب تر است. «نَبْلُوکمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَير» (شايد تقدّم «شرّ» نيز به همين مناسبت باشد) 2- آزمايشات الهي سخت و مهم است. نَبْلُوکمْ... فِتْنَةً 3- با مرگ، نيست و نابود نمي شويم. «إِلَينا تُرْجَعُونَ»[2] پي نوشت ها [1] مکارم شيرازى، ناصر، برگزيده تفسير نمونه، ج3، ص168 [2] قرائتى، محسن، تفسير نور، ج5، ص449 با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد