چهار گوشه دنیا/ ژن پیر شدن کشف شد

مهر: محققان دانشگاه کيل با بررسي يک مرجان هيدرا به عنوان يک موجود خارق العاده که به نظر مي رسد هيچ نشاني از پيري در آن وجود ندارد، يک موضوع مهم را در رابطه با فرآيند پيري انسان کشف کردند که مي تواند به ايجاد درمانهاي جوان سازي کمک کند.به نظر مي رسد که مرجان هيدرا در آبهاي شيرين با توليد مثل از طريق جوانه کردن به جاي جفتگيري ناميرا است. هرکدام از اين مرجان ها داراي سلولهاي بنيادين هستند که مي توانند تکثير مستمر داشته باشند و بدون اين ذخيره بي پايان توليد سلولهاي بنيادين اين موجود نمي تواند توليد مثل کند.ژن شناسان دانشگاه کيل با همکاري مرکز پزشکي شلسويگ هولستاين اين دانشگاه به اين نتيجه رسيدند که همين ژن طول عمر که موجب ناميرا شدن اين مرجان مي شود مي تواند توضيح دهد که چرا انسانها پير و ناتوان مي شوند.آنا ماري بوهم دانشجوي دکترا و نويسنده اول اين تحقيق اظهار داشت: نکته جالب اين است که جستجوي ما براي ژني که موجب مي شود اين مرجان ناميرا باشد باعث شد که ما به ژني به نام " FoxO " برسيم.همه حيوانات و انسانها داراي يک ژن " FoxO " هستند اين ژن توضيح دهنده اين است که چرا وقتي انسان پيرتر مي شود، سلولهاي بنيادين آن کمتر مي شوند و فعاليت آنها نيز کاهش مي يابد. افزايش اين عدم فعاليت هنگام پير شدن بسيار مهم است، چرا که سلولهاي بنيادين ما توانايي تکثير و تشکيل سلولهاي جديد را از دست مي دهد و بافت درحال پير شدن نمي تواند خود را بازسازي کند در نتيجه ماهيچه هاي ما کاهش پيدا مي کنند.محققان دانشگاه کيل به بررسي " FoxO " در چندين مرجاني که از نظر ژنتيکي اصلاح شده بود پرداختند. مرجان هيدرا با ژن عادي " FoxO " با ژن غيرفعال " FoxO " و با ژن ارتقا داده شده " FoxO " از مرجانهاي بررسي شده بود. دانشمندان دريافتند که موجودات بدون " FoxO " به طور قابل توجهي از تعداد سلولهاي بنيادين کمتري برخوردار هستند.توماس بوش از موسسه جانورشناسي دانشگاه کيل اظار داشت: گروه تحقيقاتي ما براي اولين بار نشان داد که بين ژن " FoxO" و پير شدن يک ارتباط مستقيم وجود دارد. مشخص شده است که اين ژن به طور خاص در افرادي که بيشتر از يک صد سال عمر دارند فعال مي شوند به همين علت ما اعتقاد داريم که اين ژن نقش مهمي در پير شدن ايفا مي کند.اين تحقيق به دو نتيجه رسيده است. يکي اين که ژن " FoxO" نقش کليدي در حفظ سلولهاي بنيادين ايفا مي کند و از اين رو طول دوره زندگي حيوانات و انسانها را مشخص مي کند. دوم اينکه پير شدن و طول عمر ارگانيسمها به دو عامل بستگي دارد: حفظ سلولهاي بنيادين و حفظ عملکرد سيستم ايمني بدن.