هوتوان، زیباترین روستای متروکه جهان

چرا روستاي هوتوان ؟ – روستايي با ديوارهاي سبز پيش روي شماست – به ندرت روستايي شبيه هوتوان خواهيد ديد – روزانه هزاران نفربه روستاي متروکه هوتوان مي روند تا اين بقاياي دوباره سبز شده را از نزديک ببينند.

نگاهي به روستاي هوتوآن هوتوان ( Houtouwan ) روستاي کوچکي ست که در شمال جزيره شنگشان واقع شده. خود جزيره شنگشان ( Shengshan ) مجموعه اي از ۴۰۰ جزيره بوده که به نام جزاير شنگسي ( Shengsi ) شناخته مي شوند و در نهايت مجمع الجزاير زوشان ( Zhoushan ) را تشکيل مي دهند. اين مجمع الجزاير خود در بخش بيروني خليج هانگزو و شرق کشور پهناور چين قرار گرفته است. بنابراين جزاير شنگسي ظرفيت زيادي براي بهره گيري از منابع دريايي براي اقتصاد منطقه دارد. زوشان که بزرگ ترين مجمع الجزاير چين و صاحب بزرگ ترين شيلات اين کشور است، روزگاري است که تنها با اتکا به صنعت اوليه و بدوي خود يعني ماهي گيري سنتي، هزينه هاي خود را تأمين مي کرد. به همين دليل است که در اين مجمع الجزاير تعداد بسيار زيادي روستاهاي ماهي گيري به چشم مي خورد. هوتوان نيز يکي از همين روستاهاي ماهي گيري بوده است. روستاهاي ماهي گيري روستايي هستند که در نزديکي شيلات قرار دارند و برخلاف ديگر روستاها معمولي، اقتصادشان بر پايه ماهي گيري و غذاهاي دريايي بنا شده است. از دوران نوسنگي تا به حال، همواره در سواحل، زمين هاي نزديکي درياچه و حوزه هاي رودخانه، روستاهاي ماهي گيري ايجاد شده و تا هزاران سال به حيات خود ادامه دادند. از آن جا که در قاره ها و جزاير سرتاسر دنيا، در کل سواحلي به وسعت ۳۵۶,۰۰۰ کيلومتر مربع ديده مي شود، عجيب نيست که در جهان تعداد زيادي روستا ماهي گيري ببينيم. اين روستاها اغلب از ساير جوامع بشري و شهري دور افتاده اند و بيش تر اوقات در نزديکي خليجي طبيعي ايجاد شده اند، چرا که پناهگاه امني را براي قايق هاي ماهي گيري آن ها فراهم مي کند. داستان روستاي هوتوان چه بود؟ روستاي هوتوان نيز نوعي روستاي ماهي گيري بود و مردمانش با گرفتن ماهي و فروش آن روزگار مي گذرانند. در اين روستا ۵۰۰ خانه وجود داشت که بيش از ۲۰۰ ماهي گير و خانواده هايشان به چشم مي خورد. همه چيز طبق هميشه بود و باب ميل، تا آن که به تدريج پاي صنايع ثانوي، خدمات و خرده فروشي ها و عمده فروشي ها به منطقه زوشان باز شد. با گسترش اين صنايع در منطقه، اقتصاد و نوع کسب و کار مردمان چيني و روستاييان ماهي گير بسيار تحت تأثير قرار گرفت و به زودي حرفه هايي چون کشتي سازي، تعمير کشتي ها، کشتي راني، صنايع سبک (پوشاک، لوازم منزل، لوازم الکتريکي، لوازم ورزشي و …) و گردشگري، به بخش اعظم کسب درآمد ساکنين بدل شد. اين اتفاق اثر بسياري بر روي زندگي روستاهاي ماهي گيري داشت، چرا که تا پيش از اين روستاييان بودند که تمام کارهاي ماهي گيري، فرآوري و فروش آن را انجام مي دادند و حال با گسترش خدمات ثانوي و واسطه ها، حمل و نقل و ديگر کارها همگي بين ديگر آدم ها تقسيم شده بود. بدين ترتيب، بسياري از روستاهاي ماهي گيري کارايي خود را از دست دادند و مردمان روستا مجبور شدند تا به حرفه هاي ديگر روي آورند. ابتدا ثروتمندان روستا، هوتوان را ترک گفته و به تدريج ديگر مردمان در آرزوي دست يافتن به کار و وضعيت زندگي بهتر، راه آن ها را ادامه دادند و بار سفر بسته و مهاجرت کردند. اين اتفاق درست ۵۰ سال پيش روي داد، زماني که بخش اعظم مردم روستاي هوتوان تصميم به ترک روستا گرفتند و با خانه و زندگي خود براي هميشه خداحافظي کردند.

ترک روستا … هر کس که در اين روستاي کوچک زندگي مي کرد ديگر نتوانست به زندگي اش ادامه دهد ! هر آنچه براي شروع يک زندگي جديد نياز داشت را جمع کرد و راهي شهر شد تا شايد زندگي بهتري در کلان شهر داشته باشد. اين داستان پرتکرار اينبار براي هوتوان پيش آمد.

و اما خانه هايشان … زماني که اين مردمان خانه هايشان را ترک کردند طبيعت به اين فکر افتاد که تکه اي از خودش را پس بگيرد. پس دست به کار شد. آرام آرام بر روي خانه هاي متروکه پا گذاشت و به زودي توانست تمام روستا را زير پا بگذارد و در آغوش سبز خود بگيرد. چيزي نگذشته بود که ديگري اثري از خانه و خيابان هاي قبلي نبود. همه روستا پوشيده از پيچک و گياهان رونده بود. اين پنجره ها چه انتظار هايي را به چشم ديده اند ! انتظار فرزندي که اميد داشت پدرش دست پر به خانه برگردد… شايد هر روز زني همسرش را از اين ايوان به اميد روزي پر برکت تر بدرقه مي کرده …. باغ مخفي | جايي براي زندگي ارواح امروز اين روستا چنان لباس سبز طبيعت را به تن کرده که به يک باغ مخفي بدل شده است. باغي که وقتي آن را مي بيني شايد حتي اين به ذهنت هم نيايد که تا همين چند سال مردماني در آن زندگي مي کردند ولي خانه هايشان امروز خالي از سکنه است و حال و هواي روستاي ارواح را تداعي مي کند.

هوتوان در زمان حال در شهر پرسه مي زنيد و انگار زمان در اينجا ايستاده، راهي براي رفتن ندارد و براي هميشه متوقف شده. اين روستاي متروکه برخلاف شهر چرنوبيل (که سرگذشت خوفناکش را اينجا مي توانيد بخوانيد) و ديگر روستاهاي متروکه نيست. پوششي سبز رنگ تماما ديوارهاي روستا را پوشانده، از ميان درهاي شکسته عبور کرده و پنجره ها را قاب گرفته است. راه هاي باريک، باريک تر شده اند و برخي از ساختمان ها به گونه اي درون طبيعت غرق شده اند که هيچ راه ورودي به آن ها نخواهيد يافت. در خانه ها بر روي همه چيز لايه اي جلبکي و خزه اي به چشم مي خورد و ديگر از رنگ اثاثيه چيزي باقي نمانده است. گرچه بسياري از روستا رفتند اما مردم انگشت شماري نيز حاضر به فراموشي خانه و کاشانه خود نشدند و همچنان در هوتوان و انبوهي از ساختمان هاي خالي، باقي مانده اند. يکي از اين آدم ها، پيرمردي رنج ديده به نام سان آي ( Sun Ayue ) است. در خانه او وسيله چنداني به چشم نمي خورد و تختي چوبي، عکسي از خدايان چيني، يک ميز خالي و چند شمع تنها دارايي او محسوب مي شود. پاي صحبت پيرمرد که بشيني تمام داستان زندگي غم انگيزش را با آرامشي عجيبي برايت تعريف مي کند. البته سان آي تنها آدم حاضر در هوتوان نيست و سه فرد ديگر در روستا به چشم مي خورند. زني که به تنهايي در نزديکي خليج زندگي مي کنند و زوجي که در مدرسه متروکه روستا سکني گزيده اند.

گردشگري در روستاي هوتوان چند سال پيش، چند گردشگر به صورت اتفاقي به روستاي هوتوان رسيدند و چند عکس از روستاي هوتوان گرفتند. چيزي نگذشت که بر تعداد گردشگران و کنجکاوان گردشگري سياه، افزوده شد و روستاي هوتوان پس از سال ها رنگ و روي آدمي را به خود ديد. مهم تر از همه، اين عکس هاي حيرت انگيز يک عکاس حرفه اي در سال ۲۰۱۵ بود که گردشگران بيش تري را به سوي هوتوان روانه کرد. پس از آن بود که برخي از ساکنين سابق روستا به هوتوان بازگشتند. برخي از آن ها از گردشگران پذيرايي کرده و از اين راه کسب درآمد مي کنند. به هنگام ورود به شهر، پير مردي به نام آقاي چنگ ( Mr Cheng ) به بازديدکنندگان خوش آمد مي گويد و نکات امنيتي بازديد از روستا را يادآوري مي کند. لازم است که گردشگران تنها در پياده رو ها بمانند و وارد خانه هاي متروکه نشوندف چرا که بسياري پوسيده و کهنه هستن و امنيت لازم را ندارند. تنها چيزي که در روستا به فروش مي رسد، شيشه ها و بطري هاي آب است و لازم است تا تمام لوازم و خوراکي هاي مورد نياز خود را با خود ببريد.

دسترسي به هوتوان اگر شما هم مي خواهيد به اين مکان متروکه برويد، در کوچه پس کوچه هاي سبز آن قدم بزنيد و قدرت طبيعت را با چشمانتان ببينيد، ابتدا به چين برويد. پيش از توضيح بيش تر درباره دسترسي به هوتوان بايد بگويم که راه دسترسي به هوتوان و ديگر روستاهاي متروکه اين منطقه قدري پيچيده و دشوار است. اگر دنبال ماجراجويي و هيجان بسياريد؛ از شهر شانگهاي بدين طريق مي توانيد خود را به جزيره شنگشان برسانيد: 1- در ايستگاه اتوبوس پل نانپو (Nanpu) سوار اتوبوس شويد و خود را به اسکله شنجيوان (Shenjiawan) برسانيد. به طور کلي ۶ اتوبوس در ساعات ۷:۱۵، ۷:۳۰، ۸:۴۰، ۹:۳۰، ۱۲:۱۰ و ۱۴:۳۰ از اين ايستگاه حرکت مي کنند و ۱٫۵ ساعت در راه خواهيد بود. ۲- در اسکله شنجيوان قايقي به مقصد شنگسي بگيريد. اين قايق در ساعت ۹:۱۵ صبح حرکت مي کند و پس از دو ساعت شما را به اسکله ليژوسان (Lizhushan) مي رساند. هزينه سفر تا به اينجا (اتوبوس + قايق) : ۱۱۰ يوان چيني مي شود. ۳- از اسکله ليژوسان يک تاکسي به مقصد اسکله کايوئان (Caiyuan) بگيريد. ۱۰ دقيقه در راه خواهيد بود و هزينه اي در حدود ۳۰ يوان چيني دارد. ۴- قايقي به مقصد شنگشان بگيريد. هزينه اين بخش از سفر ۷۳ يوان چيني است. ساعت بازديد: ۷:۳۰ صبح تا ۱۲ شب آدرس: چين ، شهرستان شنگسي ۲۰۲۲۴۵۰ ، جزايز شنگسي