خراسان/ يکي از شعرا، اشعاري را که در وصف صاحب ديوان ساخته بود برايش مي خواند. صاحب ديوان را به غايت خوش آمد و مدام مي گفت: مکرر، مکرر. شاعر چند بار شعر را تکرار کرد. بعد از خواندن شعر، صاحب ديوان دستور داد مبلغي به او بدهند. شاعر هنگام دريافت پول به تقليد از صاحب ديوان گفت: مکرر مکرر. صاحب ديوان را خوش آمد و چند بار مبلغ را تجديد کرد.
«حاضر جوابي هاي شيرين- اصغر مير خديوي»