خراسان/ متخصصان طب سنتي قسمت مائي خون (آب موجود در خون) را همان بلغم خون مي دانند؛ گاه نيز از لنف به عنوان خلط بلغم ياد مي شود که اين تعريف درست تر به نظر مي رسد زيرا حکماي قديم براي خلط بلغم کارکردهايي قائل بوده اند که عبارت است از خلط جايگزين دم، تامين کننده سيال بودن و رواني خون و توليد کننده خلط دم، تنظيم کننده رقت و غلظت خون و...به طور معمول به محض خروج خون از رگ ها، ممکن است که فرد دچار شوک شود ولي بلغم تا حدود زيادي تامين کننده خون از دست رفته است زيرا وقتي فرد خون از دست مي دهد آب زيادي که در فضاهاي خارج از عروق و در بين سلول ها وجود دارد به سرعت به درون عروق خوني مکيده مي شود و با ترکيب شدن با خون، کمبود خون را جبران مي کند.بلغم قسمتي از خون است که باعث سفيدي و روشني رنگ آن مي شود. پزشکان بلغم را معادل لنف مي دانند و به هر قسمتي از خون يا بدن که حالت شل و آبکي يا چربي غيربافتي دارد (مانند تري گليسيريد، روغن موجود در بدن) که لنف نيز جزئي از آن است، بلغم مي گويند.