ترین ها/ بلندترین قله های جهان

کجارو/ همه‌ي قاره‌هاي جهان، قله و رشته‌کوه دارند که ارتفاع بعضي از اين رشته‌کوه‌ها به ۸۰۰۰ متر و حتي بيشتر نيز مي‌رسد. کوهنوردان عاشق فتح اين قله‌هاي عظيم و با‌شکوه هستند. در اين مقاله با چهارده قله‌ي بلند دنيا آشنا مي‌شويم. همه‌ي ما دوست داريم که يک بار در زندگي بر فراز بلندترين قله‌هاي دنيا، بالاترين نقطه‌ي زمين بايستيم. بالا رفتن از کوه‌ها و فتح قله‌ها همواره استقامت و عزم و اراده‌ي آدمي را به چالش کشيده است. چه چيزي ماجراجويان و کوهنوردان را وا مي‌دارد تا خود را در اين شرايط سخت قرار دهند؟ شايد احساس وصف‌ناپذير رسيدن به اوج و کمال، تحمل سختي‌ها را ممکن مي‌کند. قسمت‌هاي مرکزي و جنوبي آسيا، بلندترين کوه‌هاي جهان را در اختيار دارد. بيشتر از ۱۰۰ کوه با ارتفاع حداقل ۷۲۰۰ متر در اين محدوده وجود دارند. ۱۴ قله‌اي که بيشتر از ۸۰۰۰ متر ارتفاع دارند، با عنوان «هشت هزار متري‌ها» (The Eight-thousanders) شناخته مي‌شوند که بلندترين کوه‌هاي زمين هستند. در ادامه با اين ۱۴ قله به ترتيب صعودي آشنا مي‌شويم. ۱۴. شيشاپانگما (Shishapangma) شيشاپانگما که در زبان تبتي به معناي «قله‌اي بر فراز دشت‌هاي پوشيده از چمن» است، کوتاه‌ترين قله در ميان «هشت هزار متري‌ها» است و به طور کامل در خاک کشور چين (در تبت مرکزي) قرار‌ گرفته‌ است. اين قله با نام Gosainthān نيز شناخته مي‌شود. تا سال ۲۰۰۹، ۲۴ نفر به هنگام صعود به اين قله، جان خود را از دست دادند. رشته‌کوه: هيماليا مکان: تبت ارتفاع: ۸۰۱۳ متر (۲۶,۲۸۹ پا) ۱۳. گاشربروم ۲ (Gasherbrum II) اين قله که با عنوانK۴ نيز شناخته مي‌شود، در مرز چين و پاکستان و در منطقه‌ي گاشربروم واقع‌ شده‌ است. اين سومين قله‌ي بلند رشته‌کوه قراروم است. اولين بار يک گروه اتريشي متشکل از يوزف لارش (Josef Larch)، فيتز موراوج (Fritz Moravec) و هانس ويلنپارت (Hans Willenpart) در سال ۱۹۵۶ اين قله را فتح کردند. رشته‌کوه: قراقروم (Karakoram) مکان: پاکستان، چين ارتفاع: ۸۰۳۵ متر (۲۶,۳۶۲ پا) ۱۲. برود پيک (Broad Peak) اين قله نيز در منطقه‌ي گاشربروم واقع است و تنها ۸ کيلومتر با قله‌ي معروف K۲ فاصله دارد. برود پيک از آنجايي که ۰.۹۳ مايل يا ۱٫۵ کيلومتر وسعت دارد، به اين نام به معناي «قله‌ي پهناور» نام‌گذاري شده است. نام محلي اين قله، فايچان‌کانگري (Faichan Kangri) است. رشته‌کوه: قراقروم مکان: پاکستان، چين ارتفاع: ۸۰۵۱ متر (۲۶,۴۱۴ پا) ۱۱. گاشربروم ۱ (Gasherbrum I) گاشربروم ۱ که با نام K۵ نيز شناخته مي‌شود، در منطقه‌ي قراقروم هيماليا واقع شده‌است. کوهنوردان آن را قله‌ي پنهان مي‌نامند. نام اين قله ترکيبي از کلمه‌ي rgasha (گاشا) به معني زيبا و brum (بروم) به معناي کوهستان است. اين قله براي اولين بار در سال ۱۹۵۸ توسط اندرو کافمن (Andy Kauffman) و پيت شونينگ (Pete Schoening) فتح شد. رشته‌کوه: قراقروم مکان: مرز پاکستان و چين ارتفاع: ۸۰۸۰ متر (۲۶,۵۰۹ پا) ۱۰. آناپورنا (Annapurna) آناپورنا مجموعه‌اي از قله‌ها در رشته‌کوه هيماليا است که بيشترين ارتفاع آن‌ها به ۸۰۹۱ متر مي‌رسد. اين نام در آيين هندو به «خدايگان حاصلخيزي و زراعت» منسوب است. با توجه به ميزان تلفات ۴۰ درصدي صعودکنندگان به اين قله، بسياري، اين کوه را به عنوان مرگبار‌ترين کوهستان جهان مي‌شناسند. رشته‌کوه: هيماليا مکان: نپال ارتفاع: ۸,۰۹۱ متر (۲۶,۵۴۵ پا) ۹. نانگا پاربات (Nanga Parbat) اين قله به دليل شرايط سخت صعود و برجستگي‌هاي عمودي‌اش شناخته‌شده‌ است و کوهنوردان زيادي در جريان صعود به اين قله، جان خود را از دست داده‌اند. نانگا پاربات در زبان اردو به معناي «کوهستان عريان» است. صعود به اين قله از تمامي جهات و مسير‌ها بسيار دشوار است. رشته‌کوه: هيماليا مکان: پاکستان ارتفاع: ۸,۱۲۶ متر (۲۶,۶۶۰ پا) ۸. ماناسلو (Manaslu) کوه ماناسلو که در منطقه‌ي Mansiri Himal نپال واقع شده، هشتمين قله‌ي بلند جهان و به معناي «کوه ارواح» است. اين قله براي اولين بار توسط چند ژاپني و گيالزن نوربو (Gyalzen Norbu) در نهم ماه مه سال ۱۹۵۶ فتح شد. اين منطقه، مکان بسيار مناسبي براي کوه‌پيمايي است. اما با اين حال به عنوان چهارمين کوه خطرناک فهرست هشت‌هزار‌متري‌ها شناخته مي‌شود. در اين محدوده، گونه‌هاي نادري نظير پلنگ‌هاي برفي و پانداها زندگي مي‌کنند. رشته‌کوه: هيماليا مکان: نپال ارتفاع: ۸,۱۵۶ متر (۲۶,۷۵۹ پا) ۷. دائولاگيري (Dhaulagiri) نام اين کوه بر‌گرفته از زبان سانسکريت است و از دو قسمت تشکيل شده است؛ dhaula به معناي سفيد خيره‌کننده و giri به معناي کوه. براي اولين بار در ۱۳ ماه مي ۱۹۶۰ گروهي متشکل از کوه‌نوردان سوئيس و اتريش به اين قله صعود کردند. بين اين رشته‌کوه و کوه‌هاي آناپورنا، عميق‌ترين ژرف‌دره‌ي جهان به نام Kali Gandaki قرار گرفته است. رشته‌کوه: هيماليا مکان: نپال ارتفاع: ۸,۱۶۷ متر (۲۶,۷۹۵ پا) ۶. چو ايو (Cho Oyu) چو ايو کلمه‌اي تبتي و به معناي «الهه‌ي فيروزه» است. اين کوه در مرز نپال و تبت و در بيست کيلومتري کوه اورست قرار دارد. در ۱۹ اکتبر سال ۱۹۵۴ يک گروه اتريشي براي اولين بار اين قله را فتح کردند. Laura Bakos نيز اولين زني است که توانسته به اين قله صعود کند و در اين فهرست، راحت‌ترين کوهي است که مي توان فتح کرد. رشته‌کوه: هيماليا مکان: نپال تبت ارتفاع: ۸,۲۰۱ متر (۲۶,۹۰۶ پا) ۵. ماکالو (Makalu) کمي دور‌تر از قله‌ي اصلي، دو قله‌ي فرعي ديگر به نام‌هاي Kangchungtse و Makalu II نيز وجود دارد. کوهنوردان اين قله را به دليل شکل هرمي آن، به عنوان سخت‌ترين قله براي صعود معرفي مي‌کنند. صعود در بخش‌هاي پاياني اين قله، نيازمند دانش فني در زمينه‌ي صخره‌نوردي و يخ‌نوردي است. در ۱۵ مي ۱۹۵۵ يک تيم فرانسوي موفق به فتح اين قله براي اولين بار شد. در پنج کيلومتري اين قله، کوه معروف Chomo Lonzo قرار دارد. رشته‌کوه: هيماليا مکان: نپال، تبت ارتفاع: ۸,۴۸۱ متر (۲۷,۸۲۵ پا) ۴. لهوتسه (Lhotse) لوتسه‌ي اصلي، لوتسه شار و لوتسه شرقي، سه قله‌ي اين مجموعه قله‌ها هستند که براي اولين بار در ۱۸ مي ۱۹۵۶ توسط يک گروه سوئيسي فتح شدند. اين قله به دليل مجاورت با اورست به شهرت رسيده‌ است. در حقيقت لوتسه از طريق گردنه‌ي جنوبي به اورست متصل مي‌شود. جبهه‌ي جنوبي اين کوه، شيب بسيار تندي دارد. رشته کوه: هيماليا مکان: نپال، تبت ارتفاع: ۸,۵۱۶ متر (۲۷,۹۴۰ پا) ۳. کانگچنجونگا (Kangchenjunga) نام اين کوه برگرفته از دو کلمه‌ي تبتي Kanchen و Dzonga و به معناي «پنج جواهر برفي» است چرا که از ۵ قله تشکيل شده‌ است. تا سال ۱۸۵۲ اين کوه به عنوان بلندترين کوه جهان شناخته مي‌شد. در سال ۱۹۵۵ يک گروه بريتانيايي به سرپرستي Charles Evans با موفقيت آن را فتح کرد. به دليل سختي کوه‌پيمايي از راه هند و دور از دسترس بودن از طريق نپال، اين کوه چندان مورد توجه قرار نگرفته‌ است. رشته‌کوه: هيماليا مکان: هند، نپال ارتفاع: ۸,۵۸۶ متر (۲۸,۱۶۹ پا) ۲. کي ۲ (K۲) نام محلي اين کوه Chogori به معناي «پادشاه کوه‌ها» است. به دليل سرماي شديد و سختي صعود، لقب «کوه وحش» را به آن داده‌اند، چرا که از هر چهار نفري که براي صعود به اين قله تلاش کرده‌، يک نفر جان خود را از دست داده‌است. اين کوه در سال ۱۸۵۶ نقشه‌برداري و در ۳۱ جولاي ۱۹۵۴ توسط يک تيم کوهنورد ايتاليايي به رهبري آدريتو دزيو (Ardito Desio) و همراهي لينو لاچدلي (Lino Lacedelli) و آکيله کومپانيوني (Achille Compagnoni) فتح شد. صعود به اين قله از طريق چين تقريبا غير‌ممکن است، بنابراين کوهنوردان مسير پاکستان را انتخاب مي‌کنند. رشته‌کوه: قراقروم مکان: پاکستان، چين ارتفاع: ۸,۶۱۱ متر (۲۸,۲۵۱ پا) ۱. قله‌ي اورست آيا مي‌دانستيد Erik Weihenmayer از آمريکا، اولين فرد نابينايي بود که توانست قله اورست را فتح کند؟ وي همچنين توانسته بر فراز بلندترين کوه‌هاي ۷ قاره دنيا بايستد قله اورست ۸۸۴۸ متر ارتفاع دارد که سالانه حدود ۱٫۶ تا ۳٫۹ اينچ به آن افزوده مي‌شود و در مرز نپال و تبت واقع شده است. در نپال با عنوان ساگارماتا (Sagarmatha) به معني الهه‌ي آسمان و در تبت با عنوان کومولانگما (Chomolungma) به معناي الهه‌ي جهان ناميده مي‌شود. اولين کسي که به اين قله صعود کرد، سر ادموند هيلاري (Sir Edmond Hilary) از نيوزيلند با همراهي شرپا تنزينگ نورگاي (Tenzing Norgay) بود که در ۲۹ مي ۱۹۵۳ به اين موفقيت دست يافت. پايگاه اصلي اورست در ارتفاع ۵۳۶۰ متري قرار دارد. دولت نپال مبلغي در حدود ۱۰۰۰۰ الي ۲۵۰۰۰ دلار را براي صدور مجوز صعود به اين قله، دريافت مي‌کند. بيشترين مدت اقامت بر فراز اين قله توسط شرپا Babu Chiri و به مدت ۲۱ ساعت و نيم بوده است همه ساله بسياري از مشتاقان سفر، تصميم به فتح اين چهارده قله مي‌گيرند. از سال ۲۰۱۱ تنها ۲۶ کوهنورد موفق به فتح آن‌ها شده‌اند و نزديک به ۲۰۰ نفر جان خود را در صعود به اورست از دست داده‌اند. به دليل شرايط سخت آب و‌ هوايي و دشواري صعود، فتح اين قله‌ها، محک خوبي براي امتحان عزم و اراده‌ي آدمي است. رشته‌کوه: هيماليا مکان: نپال، تبت ارتفاع: ۸,۸۴۸ متر (۲۹,۰۲۹ پا) با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد