اولین و قدیمی ترین پیتزا فروشی تهران

کجارو/ کوچه‌ي «لولاگر» در خيابان معروف نوفل‌لوشاتوي تهران است که قديمي‌ترين پيتزافروشي تهران نيز درآن قراردارد، با «پيتزاداوود» بيشتر آشنا شويد کوچه لولاگر يک کوچه قرينه است که تمام خانه‌ها، نماها، بالکن‌ها و پنجره‌هاي آن و حتي درختان کاشته شده درون خانه‌ها به‌صورت قرينه و موازي از ابتدا ساخته‌شده است. به‌محض ورود در اين کوچه با بالکن‌ها، پنجره‌ها و نماهاي شيشه‌اي مشابه در دو طرف کوچه مواجه مي‌شويد که تا انتهاي کوچه نيز ادامه دارد. اگرچه سال‌ها از عمر ساختمان‌ها و کوچه لولاگر مي‌گذرد اما با توجه به ادامه حيات در يک‌سوي کوچه و زندگي ساکنان در آن توسط مالکان اصلي، مي‌توان نشانه‌هايي از زندگي قديمي را در اين محل ديد. اما مهم‌ترين و اصلي‌ترين دليل حيات اين کوچه زيبا؛ وجود اولين پيتزا فروشي تهران است که با سبک خاصي که دارد مردم را بسوي خود جذب کرده و رونق خاصي به محل بخشيده است. اينجا يک پيتزافروشي معمولي نيست! اولين پيتزافروشي ايران است، پس بايد توقع داشته باشيد که کاملا متفاوت باشد. اينجا رسم و رسوم خودش را دارد و اگر شما تا به‌حال به اينجا نيامده باشيد حتماً غافل‌گير خواهيد شد. در اين پيتزافروشي مي‌توانيد از ۷ نوع پيتزايي که دارد يکي را انتخاب کنيد. البته پيشنهاد من پيتزا مخلوط و يا پيتزا قارچ است. حالا نوبت سفارش دادن است؛ وقتي شما يک پيتزا مخلوط سفارش دهيد؛ فروشنده ابتدا اسم شما را مي‌پرسد! و شما حتماً بايد اسم کوچک خود را بگوييد درغير اين‌صورت دوباره اسمتان را خواهد ‌پرسيد. بعداز آن بلافاصله ۴۰۰-۵۰۰ گرم کالباس که داخل فويل گذاشته‌شده را به شما مي‌دهد، شايد تعجب کنيد و باخود بگوييد که من پيتزا سفارش داده‌ام نه کالباس خام! اين کالباس‌ها که به‌صورت نامنظم برش خورده، از معمولي‌ترين کالباس‌هاي موجود بازار است و دراصل پيش‌غذاي شما محسوب مي‌شود که شما مي‌توانيد آن را با سس، آويشن و فلفل ميل کنيد. درواقع به ازاي هر پيتزايي که سفارش بدهيد يکي از اين کالباس‌ها به‌صورت رايگان به شما داده خواهد. معمولاً هميشه همه‌ي ميزها پُر است و شما مجبور مي‌شويد مانند ساير مشتري‌ها بيرون مغازه روي يک صندلي ساده پلاستيکي بنشينيد. زماني که پيتزاي شما آماده مي‌شود يک نفر اسم شمارا بلند صدا مي‌زند. پيتزاي پيش‌روي شما ترکيبي از يک نان بسيار نازک و تکه‌هاي بزرگ کالباس، سوسيس،قارچ و ساير مواد لازم به همراه مقدار زيادي سس آويشن است. نکته جالب ديگر اين است که اينجا هنوز هم نوشابه‌هاي شيشه‌اي وجود دارد. اين مکان در سال ۱۳۴۰ تأسيس‌شده است و مالک آن «آقا داوود» به همراه يکي از دوستان «ارمني» خود، اين پيتزافروشي را راه‌اندازي کرده‌اند. بعد از مدتي شريک او به خارج مهاجرت مي‌کند و داوود مجبور مي‌شود که به‌تنهايي اينجا را اداره کند. همه‌چيز در اينجا از همان روز اول بسيار ساده بوده و حالا نيز همان‌طور باقي‌مانده است. قيمت اولين پيتزا در اينجا (۱۱ قرون) و امروز نيز قيمت هر پيتزا ۱۵ هزار تومان است. درضمن يادتان باشد براي رفتن به اين پيتزافروشي حتماً بايد پول‌ نقد داشته باشيد زيرا در آنجا کارت‌خوان موجود نيست! دراين مغازه، سالاد و سيب‌زميني هم وجود ندارد، اگر بخواهيد پيتزا را با خود ببريد، آن را درون جعبه نمي‌گذارند، بلکه داخل يک فويل مي‌پيچند و به‌همراه يک دسته کالباس به شما مي‌دهند. بعد از پايان‌ غذا هنگام خروج از شما مي‌پرسند: «سير شدي؟» با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد