نماد آخرین خبر

انسان در سختی هاست

منبع
فردا
بروزرسانی
انسان در سختی هاست
فردا/ موضوع اين آيات ۱ تا ۴ سوره مبارکه بلد خلقت انسان در سختي هاست و ارتباط آن با هذا البلد و بنيان گذاران آن است. انسان در سختي/ راه گريزي از سختي نيست لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۱﴾ سوگند به اين شهر (۱) وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۲﴾ و حال آنکه تو در اين شهر جاى دارى (۲) وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿۳﴾ سوگند به پدرى [چنان]و آن کسى را که به وجود آورد (۳) لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي کَبَدٍ ﴿۴﴾ براستى که انسان را در رنج آفريده‏ ايم (۴) بر اساس معناي اين آيات انسان در سختي متولد مي‌شود، در سختي زندگي مي‌کند و عمرش را در همين سختي به آخر مي‌گذراند. خلقت انسان پيچيده درسختي هاست؛ زيرا بي نهايتي است که رو به بي نهايت دارد و همين حياتش را در ظرف محدود دنيا تنگ و سخت مي‌کند. سختي چنان با او عجين شده که راه گريزي از آن ندارد. اما همين انسانِ آمده در دنياي محدود، انتخاب هم مي‌تواند بکند که چه سختي‌ اي بکشد، امکاناتش را براي چه کسي و در چه راهي هزينه کند و زندگيش را چگونه بگذراند. ميتوان فرصت محدود را صرف محدوديت و بناي حياتي تنگ کرد و يا محدوديت‌ها را هزينه کرد براي بنا و حياتي نامحدود و بي نهايت. روي همين زمين کسي بندگي خدا را انتخاب کرد و سختي کشيد براي گستراندن وسعت رحمت خدا. اين سر زمين قسم خوردني است
لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۱﴾ سوگند به اين شهر (۱) وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۲﴾ و حال آنکه تو در اين شهر جاى دارى (۲) هذاالبلد يعني اين سرزمين، همين سرزمينِ نزديک، همين که اينجاست. انگار اين سرزمين به هرکسي و در هرجاي عالم نزديک باشد. اين سوره را در هر جاي زمين که بخواني ميگويي «لا اقسم بهذا البلد». شهري که خداوند به آن قسم خورده، سرزميني که پيامبر در آن حضور داشته، پيامبري که با وجود لايتنا‌ها و قداستش آمده در اين سرزمين و بوده و زندگي کرده تا انسان بيايد و قدم بردارد و نسل به نسل، آدم به آدم ادامه پيدا کند در زمين و ايمان بياورد و برسد و بشود. هذا البلد اگر شرافت يافته به خاطر توست... دلمان که هوايي ميشود پر ميکشد به سوي هذا البلد‌هاي شرافت يافته، ميرود مشهد و مشهدي ميخوانندش کربلا ميرود و کربلايي مينامندش مکه و مدينه ميرود و حاجي دل سوخته بازميگردد؛ که حاجي و مشهدي و کربلايي شرافت دارند بين مردم شهر به خاطر قدم برداشتن و بودن در هذا البلدها. هذالبلد‌ها شرافت شان از پس خون و قرباني و غربت و شکنجه واشک و عطش، از پس مشقت‌هاي بسيار، از پس کوه‌ها و گردنه‌هاي حوادث، از پس کرب‌ها و بلا‌ها اين چنين عالم گير شده است و، اما آن انسان‌ها تحملشان بر اين همه رنج و سختي، نه براي آن بود که تو بار سفر ببندي و به هذا البلد‌ها روي و آرام بگيري؛ تو را شرافت دادند که تو نيز عالمي را شرافت بدهي. روزي که ولد او ظهور کند وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿۳﴾ سوگند به پدرى [چنان]و آن کسى را که به وجود آورد (۳) در تفسير اين آيه شان نزول آن را مربوط به حضرت ابراهيم سلام الله عليه و وفرزندش اسماعيل عليه السلام بيان شده است؛ بنابراين متن زير توجه ما را به اين اتفاق معطوف مي‌نمايد. انگار ابراهيم مي‌خواست همان بنايي را که آدم در زمين آغازکرد، براي تمامي اعصار ديدني کند سنگ بنايِ حکايتي دوباره ازابوالبشر، والد و ولد. خانه توحيد بنا شد تا هرکس در هر عصري بتواند توحيد را درعالم، جاري بيابد و بيت الله آباد کند. اسماعيل که به ياري پدر برخاست، بر عالم مسجل شد که اين خانه ماندني است و روزي که محمد صلي الله عليه وآله در آن سرزمين و آن بنا، نداي اسلام سر داد، همه «والد و ما ولد» را فهميدند و روزي که ولد او ظهور کند، همه مي‌فهمند که همه عالم قسم خوردني است. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در تلگرام https://t.me/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar
اخبار بیشتر درباره

اخبار بیشتر درباره