کجارو/ بالهاي هواپيما در حين پرواز بهصورت ناگهاني تغيير حالت ميدهند و خم ميشوند. اما شما نترسيد، اين يک اتفاق برنامهريزي شده است.
اصلا نترسيد، اما موضوعي هست که بايد در مورد هواپيمايي که مي خواهيد با آن پرواز کنيد، بدانيد: بالهاي هواپيما در زمان پرواز واقعا دچار تابخوردگي و تغيير حالت ميشوند.
شايد کمي ترسناک به نظر برسد، اما در واقعيت اين اتفاق چيز خوبي است. قبل از اين که مهندسان بتوانند ساختار بهتري براي بالها طراحي کنند که توانايي چرخش داشته باشد، توقف و دور زدن هواپيماها با حوادث زيادي همراه بود.
مفهوم بال پيچشي توسط مهندس هلندي آنتوني فوکر مطرح شد که در جنگ جهاني اول براي آلمانيها کار ميکرد. اين کار بعد از آن انجام شد که تحميل فشارها (يا نيروي باد) به بالهاي جتهاي جنگنده باعث شکسته شدن آنها ميشد.
آنتوني فوکر متوجه شد که فشارهايي از طرف باد به بالهاي جتهاي جنگنده وارد ميشود و باعث شکستن آنها ميشود. پيچ خوردن بال که از آن به عنوان شکستن هم ياد ميشود، واقعا ايدهاي هوشمندانه در طراحي آيروديناميک محسوب ميشود. اساسا، بالها در معرض نيروي باد زيادي هستند و اگر هيچ راهي براي متوازن کردن اين نيرو وجود نداشته باشد، امکان جدا شدن بالها از بدن هواپيما هست، يا اينکه خم ميشوند و باعث چرخيدن هواپيما ميشوند.
«ريشهي» بال يا همان نقطهي اتصال بال با هواپيما، در زاويه بالاتري نسبت به نوک بال قرار دارد. بنابراين، اگر از طرفين به هواپيما نگاه کنيد و به نوک تا ريشهي بال توجه کنيد، احتمالا خواهيد فهميد که نوک آن به نظر کمي مسطحتر از نقطهاي است که به بدنه متصل شده است. همچنين، هر چقدر به سمت جلوي هواپيما برويد، بالها ضخيمتر ميشوند.
اين کار براي آن است که اطمينان حاصل شود که نوک بال، آخرين بخش از هواپيما است که از حرکت ميايستد يا اينکه توانايي بالابرندگي خود را از دست ميدهد. پيچ خوردن بال براي حفظ هواپيما در حالت پرواز، مخصوصا در ارتفاعات کم، بسيار مهم است. در حقيقت، اگر ريشهي بال در هواپيما در همان زاويهي نوک قرار گرفته باشد، آن خيلي راحت در باد خم ميشود و از کار ميافتد. مطمئنم که شما اصلا دلتان نميخواهد از پنجرهي هواپيما شاهد چنين اتفاقاتي باشيد.
البته جهت پيچخوردگي هم مهم است. زاويه و ساختار بال بهطور حتم باعث ميشود که لبهي (ضخيم) جلوي بال فقط کمي بلند شود، ولي پشت بال ثابت باقي ميماند تا هواپيما در حالت پرواز باقي بماند. اگر بال به سمت ديگري بچرخد، شايد هواپيما نتواند زمان زيادي پرواز کند.
شيوهي ساخت بالهاي هواپيما بيشباهت به بالهاي پرندگان نيست، و ميلهي ضخيمي از درون آنها و بهصورت افقي به سمت جلوي بال و يک ميلهي مشابه و نازکتر هم به سمت انتهاي آن ميرود تا پيچخوردگي و خميدگي بالها را کنترل کند.
اگر اين ميلهها بهطور مستقيم از وسط عبور کنند، نيروي باد باعث خميدگي و چرخش بيش از حد آنها ميشود که اين اصلا اتفاق خوبي نيست.
بنابراين، اگر روي صندلي کنار پنجره نشستهايد و به نظرتان رسيد که بالها کمي تاب برداشتهاند، اصلا نگران نباشيد. هواپيما، خودش همهي اين کارها را انجام ميدهد.
همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد:
آخرين خبر در تلگرام
https://t.me/akharinkhabar
آخرين خبر در ويسپي
http://wispi.me/channel/akharinkhabar
آخرين خبر در سروش
http://sapp.ir/akharinkhabar
آخرين خبر در گپ
https://gap.im/akharinkhabar
بازار