چگونه برای روزه ماه مبارک رمضان نیت کنیم؟

باشگاه خبرنگاران/ يکي از اعمال ماه مهم و واجب در اين ماه، روزه داري است که البته يکي از ارکان مهم عبادت نام برده مي شود و در کنار آن نماز، تلاوت قرآن، کمک به نيازمندان و اطعام مستمندان و ... واجبات و مستحباتي است که به پربار بودن توشه مسير ايمان کمک خواهد کرد. نيت روزه داري و ورود به ماه رمضان چگونه بايد باشد؟ آنچه در خصوص نيت کردن مطرح است، اين است که اگر شخصي بر انجام کارش واقف باشد و بداند به چه نيت و با چه تفکري آن را انجام مي‌دهد، کفايت مي‌کند. روزه دار براى انجام فرمان خداوند و نيت ورود به اين ماه عزيز و روزه گرفتن، لازم است از اذان صبح تا مغرب، کارى که روزه را باطل مي‌کند انجام ندهد. براى آنکه يقين کند تمام اين مدت را روزه بوده، بايد مقدارى پيش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام کارى که روزه را باطل مي‌کند، خوددارى نمايد. انسان مي‌تواند در هر شب از ماه رمضان براي روزه‌ فردايش نيت کند، اما بهتر است که شب اول ماه نيت روزه‌ همه ماه را بنمايد. از اول شب ماه رمضان تا اذان صبح، هر وقت نيت روزه فردا را بکند اشکال ندارد. نيت کردن به «گفتن» نيست حجت الاسلام سيد محسن ذوالفقاري سخنران و کارشناس علوم قرآني در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگي باشگاه خبرنگاران جوان؛ درخصوص چگونگي نيت روزه داري در ماه مبارک رمضان گفت: انسان مي تواند از ابتداي ماه رمضان وقتي وارد سحر اول اين ماه مي شود، با اين شرط که يک ماه به خاطر اطاعت از فرمان خدا از صبح تا مغرب از بطلان ها جلوگيري نمايد، نيت روزه کند. در واقع لازم است که در اولين سحر ماه مبارک رمضان نيت ورود به ماه را داشته باشيم و هر فرد در سحرگاه هر روز نيت روزه کند. کليت نيت در ماه مبارک رمضان، صرفا بحث گفتار نيست و همين که بدانيم چه کاري را انجام مي دهيم کفايت مي کند. بحث نيت کردن يک گفته ذهني است که فقط اگر کسي پرسيد چه فعلي را انجام مي دهيم، بدانيم چه هست و در چه راهي انجام مي شود. نيات روزه هاي مستحبي و واجب * وقت نيت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى که به اندازه نيت کردن به مغرب وقت مانده باشد؛ يعني اگر تا آن موقع کارى که روزه را باطل مي‌کند انجام نداده باشد و نيت روزه مستحبى کند، روزه او صحيح است. البته کسى که پيش از اذان صبح بدون نيت روزه خوابيده است، اگر پيش از ظهر بيدار شود و نيت کند، روزه او صحيح است؛ چه روزه او واجب باشد چه مستحب. اگر بعد از ظهر بيدار شود، نمي‌تواند نيت روزه واجب نمايد و اگر پيش از اذان صبح نيت کند و بخوابد و بعد از مغرب بيدار شود، روزه‌اش صحيح است. * اگر فرد نداند يا فراموش کند که ماه رمضان است و پيش از ظهر متوجه شود، چنانچه کارى که روزه را باطل مي‌کند انجام نداده باشد، بايد نيت کند و روزه او صحيح است و اگر کارى که روزه را باطل مي‌کند انجام داده باشد، يا بعدازظهر متوجه شود که ماه رمضان است، روزه او باطل مي‏‌شود ولى بايد تا مغرب کارى که روزه را باطل مي‌کند، انجام ندهد و بعد از ماه رمضان هم روزه آن روز را قضا نمايد. * اگر بچه پيش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، بايد روزه بگيرد و اگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آن روز بر او واجب نيست. * کسى که روزه قضا يا روزه واجب ديگرى برعهده‌ خويش دارد، نمي‌تواند روزه مستحبى بگيرد و چنانچه فراموش کند و روزه مستحب بگيرد، در صورتى که پيش از ظهر يادش بيايد، روزه مستحبى او به هم مي‌خورد و مي‌تواند نيت خود را به روزه واجب برگرداند و اگر بعد از ظهر متوجه شود، روزه او باطل است و اگر بعد از مغرب يادش بيايد روزه‏ اش صحيح است؛ اگر چه بي‌اشکال نيست. * اگر غير از روزه ماه رمضان، روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد، -مثلا نذر کرده باشد که روز معينى را روزه بگيرد- چنانچه عمداً تا اذان صبح نيت نکند، روزه‏ اش باطل است و اگر نداند که روزه آن روز بر او واجب است يا فراموش کند و پيش از ظهر يادش بيايد، چنانچه کارى که روزه را باطل مي‌کند انجام نداده باشد، روزه او صحيح است. *اگر براى روزه واجب غيرمعينى مثل روزه کفاره عمداً تا نزديک ظهر نيت نکند، اشکال ندارد؛ بلکه اگر پيش از نيت تصميم داشته باشد که روزه نگيرد يا ترديد داشته باشد که بگيرد يا نه، چنانچه کارى که روزه را باطل مي‌کند انجام نداده باشد، و پيش از ظهر نيت کند، روزه او صحيح است. * اگر کافري پيش از ظهر ماه رمضان مسلمان شود و حتي از اذان صبح تا آن وقت کارى که روزه را باطل مي‌کند انجام نداده باشد، نمي‌تواند روزه بگيرد و قضا هم ندارد. اگر مريض پيش از ظهر ماه رمضان خوب شود و از اذان صبح تا آن وقت کارى که روزه را باطل مي‌کند انجام نداده باشد، بايد نيت روزه کند و آن روز را روزه بگيرد و چنانچه بعد از ظهر خوب شود، روزه آن روز بر او واجب نيست. * روزى را که انسان شک دارد آخر شعبان است يا اول رمضان، واجب نيست روزه بگيرد و اگر بخواهد روزه بگيرد مي‌تواند نيت روزه رمضان کند؛ ولى اگر نيت روزه قضا و مانند آن بنمايد و چنانچه بعد معلوم شود ماه رمضان بوده، روزه‌ي آن روز جزئي از روزه‌هاي ماه رمضان حساب مي‌شود. * اگر کسي روزى را که شک دارد آخر شعبان است يا اول رمضان، به نيت روزه قضا يا روزه مستحبى و مانند آن روزه بگيرد و در بين روز بفهمد که ماه رمضان است، بايد نيت روزه رمضان کند. * اگر فرد در روزه واجب معينى مثل روزه رمضان از نيت روزه گرفتن برگردد، روزه‌اش باطل است؛ ولى چنانچه نيت کند که چيزى را که روزه را باطل مي‌کند بجا آورد، در صورتى که آن را انجام ندهد روزه‌اش باطل نمي‌شود. * در روزه مستحب و روزه واجبى که وقت آن معين نيست مثل روزه کفاره، اگر فردي قصد کند کارى که روزه را باطل مي‌کند انجام دهد، يا مردد شود که به جا آورد يا نه، چنانچه به جا نياورد و پيش از ظهر دوباره نيت روزه کند، روزه او صحيح است. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در آي گپ https://igap.net/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar