مهر / محققان سلولهايي را در مغز ميمون ها شناسايي کرده اند که فقط وقتي فعال مي شود که اين حيوان، رفتار غيرخودخواهانه و فداکارانه از خود بروز مي دهد؛ اين کشف مي تواند شواهدي را در مورد پايه و اساس عصبي و مغزي دوستي در انسان فراهم آورد.
دانش پژوهان مي گويند اين سلول ها در ميمون هاي رزوس وقتي که آب ميوه شان را به ديگران مي بخشند، فعال مي شود نه هنگامي که آب ميوه را از ديگران مي پذيرند.
اين يافته ها مي تواند مشخص کند چرا بسياري از موجودات از جمله انسانها از خود رفتارهاي مهربانانه و فداکارانه اي نشان مي دهند که مستقيما برايشان فايده و سودي ندارد.
دکتر "ماتيو راش ورت" دانشمند اعصاب در دانشگاه اکسفورد و يکي از مجريان اين پروژه گفت: اين يافته هاي جديد، تصوير کاملي از فعاليت عصبي فراهم مي کند که در شناخت اجتماعي نقش مهمي ايفا مي کند.
اينکه چرا حيوانات رفتارهاي فداکارانه و غير خودخواهانه از خود نشان مي دهند، يک راز طولاني مدت است.
ميشائيل پلات يکي ديگر از پژوهشگران اين مطالعه از دانشگاه دوک معتقد است، اين رفتارها، در انسان به شکل دوستي ظهور پيدا کرده است.
پلات و همکارانش به ميمونهاي رزوس آموزش دادند تا يک بازي رايانه اي ساده را انجام دهند که در آن به اشکال مختلف نگاه مي کردند تا يا خودشان آبميوه دريافت کنند يا به ميموني ديگري که در کنارشان بود آبميوه را بدهند.
به گفته پژوهشگران اين ميمون ها هر وقت که گزينه داشتند، آبميوه را براي خود بر مي داشتند.
محققان آزمون ديگري ترتيب دادند که در آن ميمونها يا بايد آبميوه را به يکديگر مي دادند يا چيزي نمي گرفتند. محققان ديدند ميمون بازيگر آبميوه را براي خود بر نمي داشت.
در طول اين آزمايش الکترودهايي در مغز ميمون، فعاليت الکتريکي نورون ها را در مناطق مغزي ثبت کرد که در دوستي موثرند. اين ميمونها به طور مداوم ترجيح مي دادند آبميوه را به ميمون هاي ديگر بدهند و خود چيزي برندارند.
وقتي محققان به ميمون دوم يک بطري آبميوه دادند، ميمون اول ديگر ترجيحي براي بخشش آبميوه نداشت.
منطقه اي از مغز موسوم به قشر اوربيتوفرونتال که در پردازش پاداش نقش دارد، زماني که ميمون ها آبميوه را به يکديگر مي دادند فعال مي شوند