گوناگون/ ویژگی های آموزشی کشورهای آسیای شرقی که سبب پرورش انسان های موفق شده است

روزياتو/ طبق گزارش برنامه ي بين المللي ارزيابي دانش آموزان (يک آزمون جهاني براي ارزيابي موفقيت تحصيلي دانش آموزان ۱۵ ساله در سراسر دنيا) کشورهاي آسياي شرقي مثل چين، ژاپن و کره در جايگاه نخست رتبه بندي هاي آموزشي قرار دارند. دانش آموزان ۱۵ ساله ي اين کشورها در مقايسه با دانش آموزان بقيه ي دنيا، اغلب عملکرد بهتري در رياضيات، خواندن و علم دارند. در اين کشورها هدف اصلي پرورش کودک بااستعداد و موفقي است که به بزرگ ترها و فرهنگ خود احترام بگذارد و از هر جهت انسان خوبي باشد. مردم اين کشورها براي رسيدن به اين هدف دهه ها است که قواعد ويژه اي را دنبال مي کنند. در اينجا به ۶ ويژگي فرهنگ آموزشي کشورهاي آسياي شرقي مي پردازيم که سبب پرورش انسان هايي بااستعداد و باهوش شده است. ۱- تحصيلات را مهم ترين چيز در زندگي نمي دانند اين عقيده تنها در مورد دو سال اول زندگي فرزندان وجود دارد. در اين دوران، احساسات بسيار مهم هستند و به همين دليل فرزندان از عشق و توجه زيادي بهره مي برند. تماس فيزيکي هم اهميت زيادي دارد. والدين اغلب و حتي زماني که ضرورتي ندارد فرزندشان را بغل مي کنند. در اين کشورها مردم اعتقاد ندارند که کودکان قبل از سن مشخصي چيزي متوجه نمي شوند. اگرچه کودکان توانايي پاسخگويي ندارند، اما مدت ها قبل از تولد، شروع به دريافت و تحليل اطلاعات مي کنند. به همين دليل والدين سعي مي کنند حتي زماني که فرزندشان هنوز خيلي کوچک است سرمشق خوبي براي او باشند. ۲- براي تجربيات شخصي ارزش قائلند برخلاف سيستم آموزشي غربي، در اين کشورهاي شرقي والدين جلوي تجربه کردن فرزندشان را نمي گيرند. اگر کودکي کار خطرناک يا بدي انجام دهد، بزرگ ترها تنها سعي مي کنند توجه او را به چيز ديگري معطوف کنند. در اين سيستم، اعتقاد بر آن است که نهي کردن مي تواند مانع علاقه ي کودک به کشف کردن شود. بزرگترها کودک را از خطر و علت پرهيز از بعضي چيزها آگاه مي کنند، اما او را از کاري نهي نمي کنند. بنابراين در آينده اين کودکان شيوه هاي خلاقانه تري براي تفکر دارند، مي توانند به راهکارهاي منحصر به فردي فکر کنند، از قوانين مهم پيروي مي کنند و به بزرگ ترها احترام مي گذارند. ۳- منافع شخصي آن ها اهميتي ندارد براي مثال، والدين غربي به فرزندشان مي گويند «به خودت صدمه نزن» اما در اين کشورها والدين مي گويند «به ديگران صدمه نزن». آن ها قبل از ۳ سالگي به کودکان ياد مي دهند که به ديگران و حيوانات احترام بگذارند، به دنبال حقيقت باشند، خودشان را کنترل کنند و از طبيعت محافظت کنند. کودکان به نحوي تربيت مي شوند که بتوانند در کنار ديگران زندگي کنند، به آن ها کمک کنند و به منافع آن ها توجه داشته باشند. در ژاپن، مردم معتقدند که اين نگرش براي رشد يک جامعه و دولت همدل و همصدا اهميت زيادي دارد. به همين دليل به کودکان آموزش مي دهند که عضوي از گروه باشند. ۴- کودکان در سنين ۲ تا ۳ سالگي ورزش هاي زيادي انجام مي دهند و در کلاس هاي آموزشي شرکت مي کنند بعد از آنکه کودکان اصول رفتار صحيح را ياد گرفتند، رشد همه جانبه ي آن ها آغاز مي شود. در اين کشورها امري کاملا طبيعي است که يک کودک ۳ ساله روز بسيار شلوغي داشته باشد. کودکان به طور همزمان در کلاس هاي زبان انگليسي، رياضيات، نقاشي، بازيگري و آوازخواني شرکت مي کنند. به لطف اين سيستم، همه ي کودکان تا سن ۴ سالگي مي توانند دست کم يک ساز بزنند و اصول پايه اي رياضيات و دستور زيان را بلدند. در سن ۵ سالگي، کودکان براي رفتن به مدرسه آماده مي شوند. دوران سرخوشانه ي کودکي به پايان مي رسد و از آن زمان ديگر انضباط را ياد مي گيرند. ۵- کودکان دبستاني مي توانند از پس خودشان بربيايند براي مثال، در ژاپن و کره کودکان ۶ ساله به تنهايي به مدرسه، بدون مادران شان مي روند و مادران شان آن ها را به مدرسه نمي برند. آن ها تا پيش از شروع دوران مدرسه، معمولا توانايي شمردن، نوشتن و خواندن کتاب هاي ساده را دارند. در اين کشورها مردم اعتقاد دارند که آموزش شمردن به کودکان در سنين ابتدايي، باعث رشد بخش هاي قدامي مغز و توانايي هاي خلاقانه ي آن ها مي شود. ۶- وقتي زمان آن فرا برسد، دانش آموزان مي توانند شغل آينده ي خود را انتخاب کنند در حدود سنين ۱۲ تا ۱۶ سالگي، فرزند خانواده را از لحاظ بلوغ، يک بزرگسال مي دانند. آن ها خودشان تصميم مي گيرند و اين در برابر اين تصميمات مسئول هستند. برخلاف دنياي غرب، کودکان اين کشورها اگر آمادگي انتخاب شغل را نداشته باشند براي اين کار عجله نمي کنند. در اين کشورهاي آسيايي، روابط خانوادگي بسيار مهم هستند. فرزند خانواده تا هر زمان که نياز داشته باشد مي تواند با آن ها زندگي کند. اما اغلب فرزندان تا قبل از سن ۱۴ سالگي مي دانند که مي خواهند چه شغلي داشته باشند و مي توانند به تنهايي زندگي کنند. اين سيستم صدها سال است که وجود دارد. در واقع اين سيستم به والدين امکان آن را مي دهد که فرزندان باهوش و بااستعدادي پرورش دهند که به سنت ها و ديگران احترام بگذارند و در گروه عملکرد خوبي داشته باشند. مهم ترين قاعده در اين سيستم آن است که تعريف والدين از تصميم گيري، عشق و مراقبت نقش مهمي در پرورش يک کودک سالم دارد. به علاوه، انضباط و مستقل بودن به فرزندان اين امکان را مي دهد تا دستاوردهاي مهمي در تحصيلات و شغل خود داشته باشند. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar