تابناک با تو/ شتابدهنده ي ذرات وسيله اي است که ذرات باردار را با سرعتي نزديک به سرعت نور دوران مي دهد. اين وسيله که در دهه ي ۳۰ ميلادي ساخته شد، براي مطالعه تمامي جنبه هاي فيزيک ذرات به کار مي رود و منجر به کشفيات تعيين کننده اي چون بوزون هيگز شده است.
آيا تا کنون به اين فکر کرده ايد که اگر مثلا سرتان درون آن گير کند، چه اتفاقي مي افتد؟ شايد پرسش مناسبتر اين باشد که چرا اصلا بايد سر خود را در اين دستگاه فرو کنيم؟
پاسخ اين پرسش را بايد از استاد آناتولي بوگورسکي پرسيد؛ شخصي که اين کار را به معناي واقعي انجام داد. در دهه ي هفتاد اين دانشمند روس، عضو مؤسسه اي بود که درباره ي فيزيک انرژي بالا تحقيق مي کردند. دستگاه روسي و مورد استفاده ي آنها با عنوان سينکروتون يو۷۰ شناخته مي شد.
بنا بر اين گزارش، وي در سيزدهم جولاي ۱۹۷۸، سرش را درون سينکروتون فرو کرد تا قطعه اي که عملکرد مناسبي نداشت، بررسي کند که ناگهان مکانيسم امنيتي دستگاه در بدترين زمان ممکن به کار افتاد و يک پرتوي پروتوني به سر وي شليک کرد. با اينکه بوگورسکي دردي احساس نکرد، شاهد نوري هزاران بار قدرتمند تر از نور خورشيد بوده است. اين پرتو از پشت سر وي وارد و از طريق بيني وي خارج شد. طولي نکشيد که سمت چپ صورتش همچون يک بالون ورم کرد و او را به بيمارستان کشاند؛ البته وي براي درمان و نيز مطالعه موش آزمايشگاهي شد. اين در حالي بود که بيشتر مردم گمان مي کردند که او در کمتر از چند روز جان خود را از دست مي دهد.
انرژي جذب شده توسط سر بوگورسکي بر مبناي گري اندازه گيري مي شود؛ گري واحد انرژي جذب شده از پرتويي يونيزه شده است. پرتوي تابيده به اين دانشمند هنگام ورود ۲۰۰۰ گري و هنگام خروج ۳۰۰۰ گري انرژي داشته است. براي درک بهتر موقعيت بهتر است بدانيد که جذب بيش از پنج گري يعني مرگ؛ نهايتا طي دو هفته.
اما با همه اينها، بوگورسکي بيشتر از چند روز دوام آورد. در واقع، وي همچنان به زندگي ادامه مي دهد و در ۷۵ سالگي است. البته اين حادثه او را کاملا سالم رها نکرد، پرتو مذکور قسمتي از جمجمه و بافت مغزي وي را سوزاند و قسمت هاي ورود و خروج پرتو پوست انداختند. شنوايي گوش چپ خود را تا حدودي از دست داد و اکنون زنگي دائمي درون گوش خود مي شنود. قسمت بسياري از سمت چپ صورت وي فلج شد و از شش نوع تشنج دائم و چندين نوع تشنج غير دائمي رنج مي برد.
بازار