مختصری از زندگینامه حضرت سکینه(س)

باشگاه خبرنگاران/ پنجم ربيع الاول، يادآور وفات حضرت سکينه عليهاالسلام يکي از بانوان با فضيلت و از ستارگان درخشان آسمان علم و ادب و عفت است. او پرورش يافته پدري، چون امام حسين عليه السلام و مادري فداکار، چون رباب، و تحت حمايت و تربيت عمه اي، چون زينب کبري عليهاالسلام و برادر بزرگواري همانند امام سجاد عليه السلام بود و توانست از برترين زنان عصر خويش گردد. حضرت سکينه در طول زندگي خويش، حوادث و تحولات گوناگون سياسي و اجتماعي، از جمله واقعه عظيم عاشورا را به چشم ديد و به عنوان يکي از بازماندگان خاندان امامت، پيام رسان اهداف و احکام والاي اسلام به شمار مي‌آمد. وي با برگزاري محافل و مجالس علمي و ادبي و نيز تبيين معارف بلند ديني در قالب اشعار نغز و فصيح و کم نظير خويش، خدمت بسيار ارزشمندي به عالم اسلام نمود و الگوي بسيار خوبي براي همه بانوان جهان گرديد. ولادت حضرت سکينه در تاريخ درباره سال ولادت حضرت سکينه عليهاالسلام خبر دقيقي نيامده است، ولي با توجه به سال وفات آن حضرت (سال ۱۱۷ ق) که همه تاريخ نگاران بر آن اتفاق نظر دارند، وي در سال ۴۷ ق. چشم به جهان گشوده است. پدر بزرگوارش امام حسين عليه السلام از خاندان امامت و مادرش رباب دختر امرء القيس بن عدي (شاعر معروف و بزرگ عرب) بود که از زنان فاضل و شاعر زمان خويش به شمار مي‌آمد. وي در جريان کربلا حضور داشت و يک سال بعد از آن حادثه، در مدينه از شدت حزن جان باخت. علاقه و محبت امام حسين عليه السلام به سکينه امام حسين عليه السلام علاقه بسيار زيادي به دخترش سکينه عليهاالسلام داشت، به طوري که اين محبت و دوستي را در قالب شعري به اين مضمون ابراز مي‌نمود: «خانه‌اي را دوست دارم که سکينه و رباب من در آن خانه باشند. من آن‌ها را خيلي دوست دارم و تمام اموال خود را صرف آسايش آن‌ها مي‌کنم. کسي حق ندارد مرا در اين دوستي سرزنش کند، خواه در حيات يا در ممات من». سکينه و حمايت از ولايت حضرت سکينه عليهاالسلام همواره از حريم امامت و ولايت دفاع مي‌کرد. هنگامي که خالدبن عبدالملک والي مدينه بود، در روز‌هاي جمعه به سخنراني مي‌پرداخت و به ساحت مقدس اميرمؤمنان علي عليه السلام دشنام مي‌فرستاد و جسارت مي‌کرد. اين خبر به حضرت سکينه عليهاالسلام رسيد. وي هر هفته در روز‌هاي جمعه به همراه کنيزان خود در محل حضور پيدا مي‌کرد و در مقابل بي حرمتي‌ها و هتک حرمت خالد مي‌ايستاد و با کنيزان خويش، او را نفرين مي‌کرد. خالد، چون جرأت آزار و اذيت آن حضرت را نداشت، به اطرافيان خود دستور مي‌داد تا به کنيزان آن حضرت حمله کنند و آن‌ها را متفرق سازند. سکينه و شکايت از مردم کوفه حضرت سکينه عليهاالسلام هيچ گاه بي وفايي مردم کوفه و وعده‌هاي دروغيني را که به پدرش امام حسين عليه السلام داده بودند، فراموش نکرد. زماني عده‌اي از مردم کوفه نزد آن حضرت آمدند تا بر او سلام نمايند. او در کمال نارضايتي و حزن و اندوه به آن‌ها چنين فرمود: «خدا مي‌داند که من از شما خشمگينم. شما جدم علي عليه السلام را به قتل رسانديد؛ عمويم حسن و پدرم حسين و برادرم علي و همسرم مُصعب را کشتيد. شما مرا در کودکي يتيم کرديد و در بزرگسالي بيوه نموديد». ازدواج و فرزندان حضرت سکينه حضرت سکينه عليهاالسلام در زمان پدرش با پسرعمويش عبداللّه اکبر فرزند امام حسن عليه السلام ازدواج کرد که وي در واقعه عاشورا به شهادت رسيد. پس از او، با مصعب بن زبير والي بصره ازدواج کرد و برادرش امام سجاد عليه السلام عقدشان را جاري ساخت. مصعب، مهريه او را بيش از هزار درهم قرار داد. پس از کشته شدن مصعب توسط عبدالملک بن مروان، عده‌اي از مردم کوفه به خواستگاري حضرت سکينه براي عبدالملک رفتند که با مخالفت شديد ايشان مواجه شدند. بنا به روايتي، آن حضرت دو فرزند، يکي پسر و ديگري دختر داشت که در کودکي از دنيا رفتند. حضرت سکينه، بانوي فضيلت حضرت سکينه عليهاالسلام، بانويي بود که در طول زندگي پربرکت خويش، درب خانه فضيلت و سيادت را گشوده داشت و آستان کمال و بلاغت را در اجراي احکام شريعت روي همه باز نمود و پيام نبوت و امامت را به مردمان رساند. حضرت سکينه عليهاالسلام، با توجه به تغييرات اجتماعي، موضع گيري کرده و در تحولات بزرگي، چون حادثه کربلا، انقلاب بزرگ و بي سابقه کوفه و شام، قتل عام مردم مدينه، آتش زدن مکه و... و از فرصت استفاده کرده و اخبار آل محمد صلي الله عليه و آله را با بهره گيري از فنون ادبي، به گوش همگان رسانيد. مسافرت‌هاي حضرت سکينه حضرت سکينه عليهاالسلام به همراه پدر از مدينه به مکه رفت و از آن جا، به کربلا قدم نهاد. بعد از شهادت پدر و نزديکانش، با حزن و اندوه بسيار و تحمل سختي‌هاي فراوان، به همراه کاروان اسيران به کوفه و از آن جا به شام رفت. او سپس براي وداع دوباره با پدربزرگوار و ديگر شهدا، در اربعين حسيني به کربلا بازگشت و از آن جا به طرف مدينه حرکت کرد. او در اين مسافرت پر فراز و نشيب، آثار ارزشمندي از خود بر جاي گذاشت و همگان را از قدرت استعداد و فصاحت و بلاغت خويش، آگاهي بخشيد. حضرت سکينه عليهاالسلام چندين سفر به حج رفت که بزرگان اهل مکه، از او به بهترين شيوه استقبال مي‌کردند و به هر منطقه‌اي که قدم مي‌گذاشت، مايه خير، برکت و افتخار افراد آن منطقه مي‌شد و از ايشان به نحو شايسته‌اي استقبال مي‌کردند. شکيبايي حضرت سکينه حضرت سکينه عليهاالسلام در حالي که دوران نوجواني را سپري مي‌کرد، در واقعه عظيم عاشورا، صحنه‌هاي شهادت برادران و پدر را از نزديک نظاره گر بود، ولي به سفارش پدر بزرگوارش گوش جان سپرد و همه رنج‌ها و سختي‌ها را با صبر و بردباري تحمل نمود. زماني که امام حسين عليه السلام براي وداع با اهل بيت به سوي خيمه‌ها آمد، نزد پدر رفت و صدا زد: بابا! آيا تسليم مرگ شده اي، بعد از تو به چه کسي پناه ببرم؟ امام حسين عليه السلام او را دلداري داده، چنين فرمود: «اي نور چشم من، چگونه کسي که يار و ياور ندارد، تسليم مرگ نشود. ولي بدان که رحمت و ياري خدا در دنيا و آخرت از شما جدا نمي‌گردد. دخترم، بر قضاي الهي صبر کن و شکايت منما. دنيا محل گذر است، ولي آخرت خانه هميشگي است». او بعد از واقعه عاشورا به همراه عمه بزرگوارش، مراقبت از کودکان و اسيران را بر عهده گرفت و با گفتار و کردار صبورانه خويش، اهداف و آرمان‌هاي عالي قيام پدر را به بهترين صورت در ميان مردم بازگو کرد. حضرت سکينه و حفاظت از حريم عفاف حضرت سکينه عليهاالسلام آن چنان به پوشش و حجاب اهميت مي‌داد که وقتي از منزل خارج مي‌شد، حتي دربان خانه اش نمي‌دانست که خانم بيرون رفته يا کنيزي از منزل خارج شده است. امام باقر عليه السلام نيز در اين باره مي‌فرمايد: «هر گاه حضرت سکينه عليهاالسلام مي‌خواست از راهي عبور کند، جوانان بني هاشم مسير راه را محافظت مي‌کردند تا کسي چشمش به جمال و قامت او نيفتد». پس از جريان عاشورا و در سفر اسارت نيز، آن حضرت هميشه در انديشه رعايت حجاب و اجراي رسالت ديني خويش بود. دانش حضرت سکينه حضرت سکينه عليهاالسلام علاقه زيادي به شعر داشت و افزون بر اين که خود شعر مي‌سرود، منزلش نيز محفلي براي نقد و بررسي اشعار شاعران بزرگ و معروف عرب به شمار مي‌آمد. هرگاه اختلاف نظري بين شاعران پديدار مي‌گشت، نزد آن حضرت مي‌رفتند و داوري او را ملاک قبولي يا رد اشعار خود مي‌دانستند. آن حضرت در پشت پرده قرار مي‌گرفت و توسط کنيزي که او نيز در ادبيات مهارت داشت، اشعار را دريافت مي‌کرد. بعد حضرت با توجه به شعر شاعران، جوايزي براي شعر آن‌ها در نظر مي‌گرفت. محققان، انديشمندان و راويان حديث، براي برطرف ساختن شبهه‌ها و پرسش‌هاي علمي و فقهي خود، به منزل حضرت سکينه عليهاالسلام مراجعه مي‌کردند. هم چنين آن حضرت، منزل خود را، محفل زنان و دختران عرب قرار داده بود و تبليغ دين خدا را از راه اين محفل ادبي انجام مي‌داد. وفات حضرت سکينه حضرت سکينه عليهاالسلام پس از حدود هفتاد سال عمر سراسر پرافتخار و عظمت، سرانجام در ظهر روز پنجشنبه، پنجم ربيع الاول سال ۱۱۷ ق، در مدينه جان به جانان سپرد. پس از رحلت آن حضرت، خالد بن عبدالملک، حاکم مدينه، با عده زيادي از مردم در محل حضور يافت و ابتدا براساس رسم آن زمان، بر پيکر پاک آن حضرت نماز خواند و سپس مردم دسته دسته بر او نماز خواندند. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد