دعاهایی که از وقوع بلایای آسمانی پیشگیری می‌کنند

تسنيم/ رفع بلاياي زميني و آسماني توسط دعا مسئله‌اي است که در سيره اهل‌بيت(ع) ديده مي‌شود. دعا و نيايش از بهترين ابزار‌هاي ارتباط روح انسان با خداوند متعال است. اين عمل به قدري اهميت دارد که خداوند در آياتي از قرآن به صورت مستقيم و غير مستقيم انسان‌ها را دعوت به انجام آن کرده است. به عنوان نمونه در بخشي از آيه ۶۰ سوره غافر مي‌فرمايد: «وَ قَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَکُمْ؛ پروردگار شما مي‌گويد بخوانيد مرا تا براي شما استجابت کنم.» امام کاظم (ع) يکي از اهميت‌هاي دعا را تغيير در تقديرات الهي معرفي کرد. راوي مي‌گويد شنيدم امام کاظم (ع) مي‌فرمود: «دعا تقدير آسمانى را خنثى مى‏‌کند: چه مقدر باشد و چه مقدر نباشد. من گفتم: فرمان مقدر را خنثى مى‌‏کند، مى‌‏فهمم، اما فرمان نامقدر را چگونه خنثى مى‌‏کند؟ ابو الحسن (ع) گفت: از تقدير آن مانع مى‏‌شود؛ ‏ إِنَّ الدُّعَاءَ يَرُدُّ مَا قَدْ قُدِّرَ وَ مَا لَمْ‏ يُقَدَّرْ قُلْتُ وَ مَا قَدْ قُدِّرَ عَرَفْتُهُ فَمَا لَمْ‏ يُقَدَّرْ قَالَ حَتَّى لَا يَکُونَ‏» (الکافي (ط - الإسلامية)، ج‏۲، ص. ۴۶۹) از اين رو هر يک از اهل‌بيت عصمت و طهارت (ع) تقيد فراواني نسبت به امر دعا و مناجات داشتند و شيعيان خويش را دعوت به آن در خوشي و ناخوشي مي‌کردند. رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌و‌آله نيز دعا را کليد (در) رحمت خواندند و آن را سلاح مؤمن، ستون دين و نور آسمان‌ها و زمين معرفي کردند و مي‌فرمودند: «به وسيله دعا، به استقبال بلايا برويد؛ وَ اسْتَقْبِلُوا الْبَلَاءَ بِالدُّعَاءِ» (الإختصاص‏ شيخ مفيد، ص. ۳۳۵) و «امواج بلا را با دعا (از خود) برگردانيد.» (کنزالعمال في سنن الاقوال و الافعال، ج. ۱۵، ص. ۸۳۱) در روايتي مي‌خوانيم اميرالمؤمنين (ع) آنگاه که از خداوند طلب باران مي‌کند، مي‌فرمايد: «خدايا ما را با ابرهاى رام سيراب کن، نه ابرهاى سرکش‏؛ وَ قَالَ ع. فِي دُعَاءٍ اسْتَسْقَى بِهِ- اللَّهُمَّ اسْقِنَا ذُلُلَ [السَّحَائِبِ‏]السَّحَابِ دُونَ صِعَابِهَا». بر اساس اين روايت در مي‌يابيم رابطه‌اي بين رفع بلاياي طبيعي به وسيله دعا در تفکر اهل‌بيت (ع) وجود دارد. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد