طنز/ مش غضنفر و شهروند با وجدان

جام جم/ دختر خِله يِ عيالُم، از هَم خُردويي ايقذَر درسُ مَقشاش خوب بود که فِرِستوندَنِش خارج تا اونجه درس بُخوانه. ايَم هَمونجه مندگار رَفتُ عروسي کِردُ چَنروز جولوتَرا بِرِيکه يَک حالُ احوالي با نَنه باباش بُکُنه وَرخواست با شوَور خاريجيش آمَدَن به مِشَد. شب که رفتِم خِنه خِله يِ عيالُم که ايناهارِ بيبينِمُ يَک خُردو شووَر خاريجيه رِ اُسکُل کُنِمُ بِزِش بِخِندِم، هَم رفتُم تو ديدُم هَمَّشا اوقاتِشا تَلخه يُ دختَرَکه يَم دِره گيريه مُکُنه. يَواشَک رفتُم از باباش پرسيدُم بِرِيچي هَمَّتا ايقذَر ناخوش احوالِن؟ گفتِگ بِرِيکه اينا هَمّه پولايُ دلارايُ مدارکِشايُ هَم هرچي دِشتَن رِ تو يَک کيفي گُذيشته بودن که اي شووَرِ پَخمَش از دَرِ فورودگا که ميِمَدَن بيرون، کيفِ هَمونجه جا گُذيشته. خُلِصه هَموجور که اينا دِشتن خودِشايِ پَخول مِکيشيدَنُ گيريه مِکِردَن، ناسَن زنگ دَرِ خِنَشا خوردُ وختي واز کِردن يَک جِوونِ آمد تويُ کيف ايناهايَم به دستِش بودُ گفتِگ مو امروز اي کيف رِ جايِ فورودگا پيدا کِردُمُ بِرِيکه آدرسِ اينجه توش بود وَرداشتُم آوُردُمِش. بعدِشَم کيف ر با هَمّه چيزا که توش لوکّه بود دادُ بُدونِ ايکه هَم يَک قُرونَم مژدگاني بيگيره وَرخاست رَفت. حالا مو يِ مَش غضنفر موندُم چي مِرَفت اگِر ما مردمُ مسؤولا تو هَم هر پستُ مقامي که هستِم اَندِزه بَضي اَزي مردم که يَک چيزِ گيرون يا پولِ کِلوني پيدا مُکُنَنُ به صاحابِش وَرمِگِردِنَن، وُجدانُ امانت داري مِداشتِم؟