نحوه احسان به والدین در کلام امام صادق (ع)

* خوش رفتارى با پدر و مادر 1. ابو ولاد حناط (گندم فروش) گويد: از امام صادق (عليه السلام) از قول خداى عزّو جل: «و به والدين احسان کنيد» (اسراء آيه 23) پرسيدم که اين احسان چيست؟ فرمود: احسان اين است که به خوشى با آنها يار باشى ، و آنها را وا ندارى که آنچه را نياز دارند از تو بخواهند و اگر چه توانگر باشند (يعنى حوائج آنها را نگفته فراهم کنى) مگر نيست که خدا - عزّو جل - مى فرمايد: «به احسان کردن نرسيد تا آنکه از آنچه دوست داريد انفاق کنيد» (آل عمران آيه 92) گويد: سپس امام صادق (عليه السلام) فرمود: و اما قول خدا - عزّو جل -: «اگر چنانچه يکى از آنها يا هر دو نزد تو به دوران پيرى رسيدند به آنها اف مگو و با آنها درشتى مکن» (اسراء آيه 23) فرمود: يعنى اگر تو را به تنگ آوردند به آنها مگو اف و اگر تو را زدند با آنها درشتى مکن ، فرمود: «و به آنها با احترام سخن بگو» فرمود: يعنى اگر تو را زدند به آنها بگو: خدا شما را بيامرزد، اين است گفتار کريمانه و محترمانه ، فرمود: «از روى مهربانى در برابر آنها زبونى و فروتنى کن»؛ فرمود: يعنى چشم به آنها خيره مکن و جز با مهر و دلسوزى به آنها نگاه مينداز و او از خود را بر آواز آنها ميفراز، و دست بالاى دست آنها مدار و بر آنها پيشى مگير. 2. رسول الله - صلى الله عليه و آله و سلم - فرمود: پدر و مادرت را فرمان برو، به آنها نيکى کن، زنده باشند يا مرده و اگر دستور دادند که از همسر و دارايى ات دورى گزين، اين کار را بکن که از ايمان است. 3. مردى از رسول خدا - صلى الله عليه و آله و سلم - پرسيد: حق پدر بر فرزندش چيست؟ فرمود: او را به نامش نخواند و جلوش راه نرود و پيش از او ننشيند و باعث دشنام او نشود (کارى نکند که مردم پدرش را دشنام دهند) 4. امام صادق (عليه السلام) فرمود: چه چيز مانع مى شود که مردى از شما به پدر و مادرش در حيات و مرگشان نيکى کند: از جانب آنها نماز بخواند و صدقه و حج گذارد و روزه بگيرد، تا آنچه کرده (ثوابش) به ايشان برسد و خود نيز همان را دريافت دارد. تا خداوند به سبب نيکى و صله او خير فراوانى روزى اش کند. 5. مردى به امام صادق (عليه السلام) عرض کرد: پدر و مادر من مخالف (شيعه) مى باشند، حضرت فرمود: با آنها خوش رفتارى کن ، چنان که با مسلمان هاى دوست خوش رفتارى مى کنى . 6. امام باقر (عليه السلام) فرمود: همان بنده اى نسبت به پدر و مادر خويش در زمان حياتشان نيکوکار است ، سپس آنها مى ميرند و او بدهى آنها را نمى پردازد و براى آنها آمرزش نمى خواهد، لذا خدا او را (نسبت به والدين) عاق و نافرمان محسوب مى کند و بنده ديگر در زمان حيات پدر و مادر خود عاق آنها است و نسبت به آنها نيکى نمى کند، ولى چون درگذشتند، بدهى آنها را مى پردازد و براى آنها آمرزش مى خواهد و خداوند او را نيکوکار محسوب مى نمايد. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد

---

بازار

---