ایرانگردی/ زیباترین جاده های ایران

برترين ها/ در بيشتر مطالب گردشگري از زيبايي هاي دنيا حرف مي زنيم، غافل از اينکه که کشور خودمان نمادي از بهشت روي زمين است. همه جاي ايران شگفتي ها و زيبايي هاي بي نظير دارد که تا از نزديک آنها را مشاهده نکنيد، باور نمي کنيد چه نعمت هايي در ايران هست و ما بي خبر. بنابراين، تصميم گرفتيم تعدادي از جاده هاي زيباي کشور را معرفي کنيم که گذر از ميان آنها خاطره به يادماندني براي هر گردشگري بر جاي مي گذارد. جاده چالوس جاده چالوس نه تنها در ايران که در جهان نيز به عنوان يکي از زيباترين جاده هاي دنيا شناخته مي شود. در برخي از معتبرترين سايت هاي انگليسي‌زبان مي تواند نام جاده چالوس را در ميان 10 جاده زيباي دنيا مشاهده کرد. اين جاده که يکي از پاتوق هاي آخر هفته بچه هاي تهران و کرج است، همه نعمت هاي يک جاده را با هم دارد: آبشار، جنگل، باغ ميوه، رودخانه، تپه کوه هاي بلند و آب و هواي دلپذير. خوب است بدانيد اين جاده بيش از 80 سال قدمت دارد و پيچ و خم هاي آن براي خيلي ها خاطره هاي زيبا ساخته اند. جاده هراز تقريبا همه، مي دانيم اين جاده چقدر زيباست. اما جدا از زيبايي هاي کنار جاده، اگر کمي به فرعي ها هم برويد مکان هاي زيباتري خواهيد ديد. به طور مثال، مي توان به دره گل زرد،‌ آبشار ملک بهمن، آبگرم لاريجان، منظريه،‌ استله سر،‌ آبگرم بايجان و اسک اشاره کرد. گردنه حيران گردنه حيران در مسير راه ارتباطي آستارا - اردبيل قرار گرفته ‌است. اين گردنه، از يک طرف به کوه‌هاي پوشيده از جنگل‌هاي انبوه‌ و از طرف ديگر به دره‌اي نه چندان عميق مشرف است. از ميان اين دره رود آقچاي عبور مي‌کند که مرز ميان استان گيلان ايران و کشور آذربايجان است. اين گردنه در بيشتر زمان ها در زير پوششي از مه قرار دارد و از نظر طبيعي دره‌ها و کوهپايه‌هاي آن، پوشيده از گل‌ها و گياهان جنگلي و مرتعي هستند. اين گردنه حدود ۱۵۰۰ متر از سطح دريا فاصله دارد. علت اصلي مه تقريبا دائمي گردنه حيران، رطوبت درياي خزر است، نه ارتفاع زياد. جاده اسالم به خلخال يکي از زيباترين جاده هاي جنگلي ايران، جاده اسالم به خلخال است. کرند غرب ـ بابايادگار جاده‌هاي کوهستاني استان کرمانشاه با طبيعت متفاوتي که پيش روي گردشگران قرار مي‌دهد از ديدني‌ترين جاده‌هاي ايران به شمار مي‌آيند. يکي از بکرترين آنها خروجي بابايادگار از جاده کرند غرب به سرپل ذهاب است. دو طرف جاده جنگل‌هاي بلوط و تپه‌هاي سبز و زرد نگاهتان را مجذوب و سرگردان مي‌کند و ديواره‌هاي سنگي عجيبي که گهگاه اطرافتان مي‌بينيد شکلي اسطوره‌اي به جاده مي‌دهند. چسبيده به جاده بابايادگار آبشار گمنام، اما بي‌مانند ريجاب را هم مي‌توانيد ببينيد که ارتفاع آن بيش از 150 متر تخمين‌زده مي‌شود. جاده شهداد نهبندان زيباترين جاده کويري ايران، جاده شهداد به نهبندان است. سالانه بر شمار گردشگراني که براي ديدن کوير زيباي شهداد، به اين جاده مي آيند، افزوده مي‌شود. گذر جاده از ميان بزرگترين عارضه‌هاي کلوخي جهان معروف به «کلوت‌هاي شهداد» که گردشگران از آن به عنوان قصرهاي «جن و پري» نام برده‌اند از ويژگي هاي منحصر به فرد اين جاده است. از سوي ديگر برآمدن خورشيد از شرق و تابيدن آفتاب بر شن‌هاي طلايي کوير و تماشاي غروب بي‌آنکه مانعي از چشمانت حتي ثانيه‌اي از پشت کوه رفتن خورشيد را بگيرد و نشستن ستاره‌هايي که همه زمان‌ها براي شمردن آنها کم است بر آسمان کوير جاذبه‌هايي است که هر فردي را به کوير مي‌خواند. جاده ساحلي چابهار، بريس جاده ساحلي چابهار-بريس تنها يک جاده کنار دريا نيست بلکه راهي براي پيوند دريا و چند جاذبه ي طبيعي ديگر است. سواحل صخره اي، تالاب ليپار، کوه هاي مينياتوري، درخت انجير معابد، جنگل حرا و فرش خزه و جلبک از جاذبه هاي اين جاده هستند. درخت انجير معابد، حدود چند ده متر قطر و تاجي در بالاي خود دارد. ميوه هاي آن نيز به شکل انجير هستند. در ميان درختان جنگل حرا نيز پرندگان بسياري مانند فلامينگو، عقاب، مرغ ماهي خوار را مي توانيد مشاهده کنيد که روي اين درختان لانه دارند. ساحل بکر و درياي چابهار در جاده ساحلي نيز از ديگر زيبايي هاي آن هستند. جاده زنجان به منجيل از کيلومتر 15 اتوبان زنجان – قزوين، جاده اي به سمت شمال منشعب مي شود که پس از ورود به آن مي توانيد از زيبايي ها لذت ببريد. اين جاده پيچ هاي بسياري دارد و در مرز استان زنجان و گيلان، نماي درياچه سد منجيل بسيار زيبا و ديدني است. طبس ـ خور و بيابانک جاده‌هاي کويري فقط به دليل بافت بياباني اطرافشان زيبا نيستند؛ اگر در يک غروب زمستاني يا حتي پاييز در جاده طبس به خور و بيابانک حرکت کنيد، احساس مي کنيد جاده از ميان دريا مي‌گذرد. بازتاب نور در دوسوي جاده، دريايي را پيش چشمان بيننده ترسيم مي‌کند که دريا نيست، اما تا آن را لمس نکنيد باور نخواهيد کرد که فقط نمک سراسر چشم‌اندازتان را فراگرفته است. ديدني‌هايي همچون تل‌ماسه‌ها، قلعه‌هاي اسماعيلي، درختان کهنسال و سدهاي تاريخي ‌که به اين و هم شگفت‌انگيز اضافه کنيد، دلايل کافي براي سفر به طبس را خواهيد يافت. هجيج ـ اورامانات اگر جاده پاوه تا هجيج را تا انتها برويد با مناظر بکر و بديعي از رودخانه پرآب سيروان، آبشارها و چشمه‌هاي گوناگون روبه‌رو مي‌شويد. عرض کم، ريزش هر از گاه کوه، شيب تند و طرح هندسي عجيب اين جاده نيز هيجاني به ياد ماندني را براي گردشگران رقم مي‌زند. در برخي نقاط جاده، باغ‌هاي سرسبز و در نقاط مرتفع چند‌متر برف؛ تنوع آب و هوايي بي‌مانند اين جاده هستند. سراوان ـ فومن اين بار که از جاده رشت به شمال کشور مي‌رويد نرسيده به رشت جاده دست‌چپتان را که به فومن مي‌رود انتخاب کنيد. جداي از سرسبزي بي‌همتا و بکرش، اگر پاييز يا زمستان و بويژه در ساعات اوليه صبح به اين جاده برسيد، با ديدن مه صبحگاهي که بر رنگ قهوه‌اي مات درختان در زمينه آبي آسمان نشسته، رويايي در بيداري را تجربه مي‌کنيد.