کجارو/ باستانشناسان، اتاقي مخفي در دوموس اوريا پيدا کردهاند که ديوارنگارههايي ديدني از موجودات افسانهاي، گل، ميوه و پرنده و... را در خود جاي داده است.
باستانشناسان اتاقي در «دوموس اوريا» (Domus Aurea) پيدا کردهاند که بيش از ۲۰۰۰ سال مخفي مانده بود. اين تيم مشغول مرمت در اين محوطهي باستاني بودند که متوجه دريچهاي در يکي از ديوارها شدند و با کاوش بيشتر به اتاقي مخفي مملو از ديوارنگارههاي رومي رسيدند. تصاوير افسانهاي نظير سنتور (موجودي که نيمي انسان و نيمي اسب است) و پان (خداي چوپانان، گلهها و حياتوحش) و ابوالهول (هيولاي داراي تنهي شير و سر انسان) زينتبخش اين اتاق شدهاند که بههمين دليل به آن «اتاق ابوالهول» ميگويند. حلقههاي گل، گلها، ميوهها، پرندگان، موجودات واقعي و تخيلي زيرآبي و نقوش معماري اين اتاق نيز باستانشناسان را حيرتزده کرد. مقامات ميگويند، در اين اتاق که تقريباً سالم مانده است، تصاويري پيدا کردهاند که دههي ۶۰ در قرن اول پس از ميلاد در رم را نشان ميدهد.
ازآنجاکه تزئينات اين اتاق مشابه ساير اتاقهاي دوموس است، باستانشناسان معتقدند که اينجا به احتمال زياد محل کارگاه «A» بوده که در فاصلهي سالهاي ۶۵ تا ۶۸ پس از ميلاد استفاده ميشده است. هنرمندان اين کارگاه اغلب از پسزمينههاي سفيد (ويژگي مضاعفي که در اتاق ابوالهول وجود دارد) و اشکال کوچک براي خلق توهم نور در اتاقهاي کوچک و تاريک اينجا استفاده ميکردند.
اين سازه در دوران اوج خود، کاخي بسيار بزرگ و باشکوه بوده است که بهدستور امپراتور نرو در سال ۶۴ پس از ميلاد ساخته شد. بعد از مرگش، جانشين او، وسپاسيانوس اين کاخ طلايي را تخريب کرد و کولوسئوم را بر بالاي درياچهاي در مجاورت دوموس اوريا بنا کرد. چندين دهه بعد، امپراتور تراژانوس از خرابههاي اوريا بهعنوان پايهي مجموعه حمام خود استفاده کرد. در طول دوران رنسانس، هنرمنداني مثل رافائل سانتسيو موفق شدند با طناب خود را به زيرزمين اين محوطه برسانند و نگاهي به ديوارنگارههاي فوقالعادهي آن بيندازند که تأثير زيادي بر شاهکارهاي هنري بعدي او گذاشت.
کارشناسان ميگويند که فقط قسمتي از دوموس اوريا قابل رؤيت است و بخش اعظمي از محوطهي دستنخوردهي آن زير اين شهر مدرن مدفون شده است. بخش زيادي از اين اتاق در زيرزمين باقي خواهد ماند، هرچند باستانشناسان نگران هستند که حفاري اين فضا، پايداري و ثبات دوموس اوريا را به مخاطره بيندازد.
بازار