کلبه ای فراتر از ابرها

مسير اول بعد از چند ساعت کوهپيمايي سبک و رسيدن به ابتداي مسير قله، براي دسترسي به کلبه بايد چند مسير پوشيده از برف رو کوهپيمايي کنيد که انرژي زيادي از شما ميگيره. بنابراين آب زياد بخوريد و قدم هاتون رو نزديک به هم برداريد. وقت استراحت برگرديد و به پشت سر نگاه کنيد، راهي که اومديد رو با افتخار نگاه کنيد و ادامه بديد، اگر هنوز هم خسته ايد، به غذاي گرم و کلبه راحتي که متظرتون هست فکر کنيد و يادتون بياد که امشب رو تو چادر نمي خوابيد، ينجوري حتما انرژي تازه اي مي گيريد. مسير دوم قسمت مهم مسير، گذشتن از شيب تندي هست که يخ زده و مثل آينه شده. پس وسايل يخ نورديتون رو آماده کنيد، در همين حال هم، رو نفس کشيدنتون تمرکز کنيد تا کمي آروم بشيد. به چشم تجربه اي فوق العاده ، اما خطرناک بهش نگاه کنيد. تمرکز در اين مرحله حتي از تجهيرات هم مهمتره. يه قدم اشتباه نتيجه اش ليز خوردن شما به پايين هست. هماهنگ با بقيه حرکت کنيد و تا از جاي پاهاتون مطمئن نشديد، قدم از قدم بر نداريد. يه کلبه مي بينم ... مرحله سخت صعود رو پشت سر گذاشتيد. در ادامه، دو تا مسير تنگ از بين سنگ ها رو داريد که کوله هاي بزرگتون ممکنه کمي عبور کردن از بينشون رو براتون سخت کنه. با احتياط از نردبان هايي که روي سنگ ها گذاشته شده بالا بريد، داريد نزديک مي شيد. آخرين سنگ آخرين مسير، صعود از صخره اي شيب دار هست، که با استفاده از طناب هايي که به پايين ريخته شده، به راحتي مي تونيد از اون بالا بريد. اما سعي کنيد با ديدن کلبه حواستون پرت نشه، مراقب باشبد تا به سلامت داخلش بشيد. بهتر از هر ويلاي لوکسي... بعد از اينکه به کلبه وارد شديد، مطمئنم از زيبايي و منظره 360 درجه اي که مي بينيد شگفت زده ميشيد. مي دونم براي چند لحظه ، کاري جز چرخيدن به اطراف و نگاه کردن به دوردست نداريد، اماخودتون رو خسته نکنيد. کوله تون رو زمين بزاريد و براي اقامتي خاطره انگيز آماده بشيد. تا غروب خورشيد کمي فرصت داريد. پيشنهاد مي کنم نوشيدني گرم بخوريد و به قفسه کتابي که درون کلبه هست نگاهي بندازيد. شايد لا به لاي کتاب ها نوشته اي پيدا کرديد، از تجربه افرادي که قبل از شما، غروب و طلوعي جادويي رو اينجا تجربه کردن. شما هم مي تونيد دست به قلم بشيد و دست نوشته اي به جا بگذاريد. غروبي اين چنين ميانه کوه ام آرزوست... تماشاي غروب آفتاب، وقتي بدنتون از راهي که اومديد خسته هست و قلبتون سرحال از منظره اي که پيش رو داريد منظم مي تپد ، افتخار کردن به خودتون و همنورد هاتون، يکي از بهترين لذت هاست. براي من که اين يعني زندگي، يعني يه خاطره که پشت ترافيک شهر دستمو بکشه و بياره به اينجا. سخن آخر اولين شاعر جهان حتما بسيار رنج برده است، آنگاه که تير و کمانش را زمين گذاشت و سعي کرد براي يارانش توصيف کند، هنگام غروب خورشيد چه احساس کرده. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد

---

بازار

---