دعایی برای عزیز شدن و گستردگی رزق و روزی

  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداى بخشنده مهربان

اَللّهُمَّ يا مَنْ دَلَعَ لِسانَ الصَّباحِ خدايا اى کسى که بيرون کشيد زبان صبح دم را بِنُطْقِ تَبَلُّجِهِ به بيان تابناک آن وَ سَرَّحَ قِطَعَ الّلَيْلِ الْمُظْلِمِ و پراکنده ساخت پاره هاى شب تاريک را بِغَياهِبِ تَلَجْلُجِهِ با آن توده هاى سياه سرگردانى که داشت وَ اَتْقَنَ صُنْعَ الْفَلَکِ الدَّوّارِ و محکم ساخت ساختمان اين چرخ گردون را فى مَقاديرِ تَبَرُّجِهِ وَ شَعْشَعَ ضِيآءَ الشَّمْسِ در اندازه‌ها و گردش هاى زيبايش و پرتو افکن ساخت تابش خورشيد را بِنُورِ تَاَجُّجِهِ يا مَنْ دَلَّ عَلى ذاتِهِ بِذاتِهِ با نور فروزان و گرم آن اى که راهنمايى کرد بر خودش به خودش وَ تَنَزَّهَ عَنْ مُجانَسَةِ مَخْلُوقاتِهِ و منزه است از هم جنسى (و مشابهت با) مخلوقاتش وَ جَلَّ عَنْ مُلاَّئَمَةِ کَيْفِيّاتِهِ و برتر است از سنخيت يا چگونگي هاى عالم خلقت يا مَنْ قَرُبَ مِنْ خَطَراتِ الظُّنُونِ اى کسى که نزديک است به گمانهايى که (درباره او) بر دل خطور کند وَ بَعُدَ عَنْ لَحَظاتِ الْعُيُونِ و دور است از چشم انداز ديدگان وَ عَلِمَ بِما کانَ قَبْلَ اَنْ يَکُونَ و مى داند آنچه را مي‌شود پيش از شدنش يا مَنْ اَرْقَدَنى فى مِهادِ اَمْنِهِ وَ اَمانِهِ اى کسى که مرا در گهواره آسايش و امنيت خود به خواب برد وَ اَيْقَظَنى اِلى ما مَنَحَنى بِهِ مِنْ مِنَنِهِ وَ اِحْسانِهِ و براى استفاده از نعمت‌ها و بخشش هاى بي دريغش که به من ارزانى داشته بيدارم کرد وَ کَفَّ اَکُفَّ السُّوَّءِ عَنّى بِيَدِهِ وَ سُلْطانِهِ و پنجه هاى بدخواهان را به دست قدرت و سلطنت خويش از من باز داشته صَلِّ اللّهُمَّ عَلَى الدَّليلِ اِلَيْکَ فِى اللَّيْلِ الاْلْيَلِ درود فرست بر آن راهنماى به سوى تو در شب بسيار تار (جاهليت) وَ الْماسِکِ مِنْ اَسْبَابِکَ بِحَبْلِ الشَّرَفِ الاْطْوَلِ و آن کس که در ميان اسباب و وسائل تو بلندترين ريسمان شرف را گرفت وَ النّاصِعِ الْحَسَبِ فى ذِرْوَةِ الْکاهِلِ الاْعْبَلِ و آن کس که حسب پاک و خالصش بر بلندترين شانه هاى مردان عالم قرار داشت وَ الثّابِتِ الْقَدَمِ عَلى زَحاليفِها فِى الزَّمَنِ الاْوَّلِ و آن ثابت قدم بر روى لغزشگاه‌ها در آن زمان پيشين وَ عَلى الِهِ الاْخْيارِ الْمُصْطَفَيْنَ الاْبْرارِ و بر خاندان نيکوکار برگزيده خوش کردارش وَ افْتَحِ اللّهُمَّ لَنا مَصاريعَ الصَّباحِ و بگشا براى ما خدايا لنگه هاى در بامدادان را بِمَفاتيحِ الرَّحْمَةِ وَ الْفَلاحِ به کليدهاى رحمت و رستگارى وَ اَلْبِسْنِى اللّهُمَّ مِنْ اَفْضَلِ خِلَعِ الْهِدايَةِ وَ الصَّلاحِ و بپوشانم خدايا از بهترين خلعت هاى هدايت و شايستگى وَ اَغْرِسِ اللّهُمَّ بِعَظَمَتِکَ فى شِرْبِ جَنانى و بجوشان خدايا به عظمت خويش در جويبار دلم يَنابيعَ الخُشُوعِ چشمه هاى خشوع وَ اَجْرِ اللّهُمَّ لِهَيْبَتِکَ مِنْ اماقى زَفَراتِ الدُّمُوعِ و جارى ساز خدايا براى هيبتت از گونه هايم مشک هاى اشک وَ اَدِّبِ اللّهُمَّ نَزَقَ الْخُرْقِ مِنّى بِاَزِمَّةِ الْقُنُوعِ و ادب کن خدايا سبک مغزى و تندخويى مرا به مهارهاى قناعت (يا خوارى در سؤال) اِلهى اِنْ لَمْ تَبْتَدِئْنِى الرَّحْمَةُ مِنْکَ بِحُسْنِ التَّوْفيقِ خدايا اگر در ابتدا رحمت تو از روى حسن توفيق به سراغ من نمى آمد فَمَنِ السّالِکُ بى اِلَيْکَ فى واضِحِ الطَّريقِ پس چه کسى بود که مرا در اين راه روشن به سويت آرد وَ اِنْ اَسْلَمَتْنى اَناتُکَ لِقاَّئِدِ الاْمَلِ وَ الْمُنى و اگر حلم و بردبارى تو مرا به دست آرزو و ميل سرکش سپارد فَمَنِ الْمُقيلُ عَثَراتى مِنْ کَبَواةِ الْهَوى پس چه کسى لغزش هاى مرا از زمين خوردن هاى هوا و هوس ناديده بگيرد وَ اِنْ خَذَلَنى نَصْرُکَ عِنْدَ مُحارَبَةِ النَّفْسِ وَ الشَّيْطانِ و اگر در هنگام جنگ با نفس و شيطان يارى تو نباشد فَقَدْ وَکَلَنى خِذْلانُکَ اِلى حَيْثُ النَّصَبِ وَ الْحِرْمانِ مسلماً همان يارى نکردنت مرا به دست رنج و حرمان سپارد اِلهى اَتَرانى مآ اَتَيْتُکَ خدايا تو به خوبى مرا مى بينى که نزدت نيامدم اِلاّ مِنْ حَيْثُ الاْمالِ جز از راه آرزو‌ها و آن‌ها بود که مرا به درگاهت آورد اَمْ عَلِقْتُ بِاَطْرافِ حِبالِکَ يا شده که به سر رشته هاى فضل و کرمت چنگ زنم اِلاّ حينَ باعَدَتْنى ذُنُوبى عَنْ دارِ الْوِصالِ جز وقتى که گناهانم مرا از خانه وصال دور سازد فَبِئْسَ الْمَطِيَّةُ الَّتِى امْتَطَتْ نَفْسى مِنْ هَوا‌ها پس چه بد مرکبى است اين مرکب هوا و هوس که نفس من بر آن سوار شده فَواهاً لَها لِما سَوَّلَتْ لَها ظُنُونُها وَ مُنا‌ها پس واى بر اين نفس که گمان هاى باطل و آرزوهاى بي جايش در نزد او جلوه کرد وَ تَبّاً لَها لِجُرْاَتِها عَلى سَيِّدِها وَ مَوْلي‌ها و نابود باد که بر آقا و مولاى خويش دليرى کرد اِلهى قَرَعْتُ بابَ رَحْمَتِکَ بِيَدِ رَجاَّئى خدايا من در رحمتت را به دست اميدم کوبيدم وَ هَرَبْتُ اِلَيْکَ لاجِئاً مِنْ فَرْطِ اَهْواَّئى و از فرط هواهاى نفسانى به حال پناهندگى به سوى تو گريختم وَ عَلَّقْتُ بِاَطْرافِ حِبالِکَ اَنامِلَ وَلاَّئى و بند کردم به سررشته هاى کرمت انگشتان دوستى ام را فَاْصْفَحِ اللُّهُمَّ عَمّ ا کُنْتُ اَجْرَمْتُهُ مِنْ زَلَلى وَ خَطاَّئى پس درگذر خدايا از جرم هايى که من از روى لغزش و خطا کردم وَ اَقِلْنى مِنْ صَرْعَةِ [رِدآئى] و نگاهم دار از حمله بيماريم (که دچار گشته ام) فَاِنَّکَ سَيِّدى وَ مَوْلاىَ وَ مُعْتَمَدى وَ رَجائى زيرا که تويى آقا و مولايم و تکيه گاه و اميدم وَ اَنْتَ غايَةُ مَطْلُوبى وَ مُناىَ فى مُنْقَلَبى وَ مَثْواىَ و تويى منتهاى خواسته و آرمانم در دنيا و عقبايم اِلهى کَيْفَ تَطْرُدُ مِسْکيناً الْتَجَاءَ اِلَيْکَ مِنَ الذُّنُوبِ هارِباً خدايا چگونه برانى از درگاهت بيچاره اى را که در حال فرار از گناهان به تو پناه آورده اَمْ کَيْفَ تُخَيِّبُ مُسْتَرْشِداً قَصَدَ اِلى جَنابِکَ ساعِياً يا چگونه نوميد سازى راه جويى را که شتابان آهنگ حضرت تو را کرده اَمْ کَيْفَ تَرُدُّ ظَمْئانَ وَرَدَ اِلى حِياضِکَ شارِباً يا چگونه بازگردانى تشنه اى را که براى نوشيدن (آب) بر سر حوض هاى تو آمده کَلاّ وَ حِياضُکَ مُتْرَعَةٌ فى ضَنْکِ الْمُحُولِ نه هرگز چنين نخواهى کرد با اينکه حوض هاى (پرفيضت) در سخت‌ترين خشکسالي‌ها لبريز است وَ بابُکَ مَفْتُوحٌ لِلطَّلَبِ وَ الْوُغُولِ و در خانه ات براى خواستن و ورود در آن باز است وَ اَنْتَ غايَةُ الْمَسْئُولِ و تويى انتهاى خواسته وَ نِهايَةُ الْمَاْمُولِ (خواستاران) و منتهاى آرزوى (آرزومندان) اِلهى هذِهِ اَزِمَّةُ نَفْسى عَقَلْتُها بِعِقالِ مَشِيَّتِکَ خدايا اين مهارهاى نفس من است که به پاى بند مشيت تو آن‌ها را بستم وَ هذِهِ اَعْباَّءُ ذُنُوبى دَرَاْتُها بِعَفْوِکَ وَ رَحْمَتِکَ و اين است بارهاى سنگين گناهانم که به اميد عفو و رحمتت بر زمين نهادم وَ هذِهِ اَهْوآئِىَ الْمُضِلَّةُ و اين است هوسهاى گمراه کننده ام وَکَلْتُها اِلى جَنابِ لُطْفِکَ وَ رَاْفَتِکَ که به آستان لطف و مهرت سپردم فَاجْعَلِ اللّهُمَّ صَباحى هذا ناِزلاً پس اى خدا اين بامداد مرا چنان مقرر کن عَلَىَّ بِضِياَّءِ الْهُدى وَ بِالسَّلامَةِ فِى الدّينِ وَ الدُّنْيا که با انوار هدايت و سلامت در دين و دنيا بر من فرود آيد وَ مَساَّئى جُنَّةً مِنْ کَيْدِ الْعِدى و شامم را سپرى از نيرنگ خطرناک دشمنان وَ وِقايَهً مِنْ مُرْدِياتِ الْهَوى و پناهگاهى از پرتگاه هاى هوا و هوس قرار ده اِنَّکَ قادِرٌ عَلى ما تَشآءُ که تو بر هر چه بخواهى تُؤتِى الْمُلْکَ مَنْ تَشآءُ توانايى ملک و سلطنت را به هر که خواهى مى دهى وَ تَنْزِ عُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشآءُ و از هر که خواهى برگيرى وَ تُعِزُّ مَنْ تَشآءُ و عزت دهى هر که را خواهى وَ تُذِلُّ مَنْ تَشآءُ و خوار کنى هر که را خواهى بِيَدِکَ الْخَيْرُ اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ همه خوبي‌ها بدست تو است و تو بر هر چيز توانايى تُولِجُ اللَيْلَ فى النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِى اللَّيْلِ شب را در روز فرو برى و روز را در شب درآورى وَ تُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ زنده را از مرده بيرون آورى وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ و مرده را از زنده برون آرى وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَيْرِ حِسابٍ و به هر که خواهى بى حساب روزى دهى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ معبودى جز تو نيست سُبْحانَکَ اللّهُمَّ وَ بِحَمْدِکَ منزهى تو خدايا و حمد تو را گويم مَنْ ذا يَعْرِفُ قَدْرَکَ فَلا يَخافُکَ کيست که قدر تو را بشناسد و از تو نترسد وَ مَن ذا يَعْلَمُ ما اَنْتَ فَلا يَهابُکَ و کيست که بداند تو کيستى و از تو نهراسد اَلَّفْتَ بِقُدْرَتِکَ الْفِرَقَ تو با قدرت خويش جدا‌ها را با هم جمع کردى وَ فَلَقْتَ بِلُطْفِکَ الْفَلَقَ و به لطف خويش سپيده دم را شکافتى وَ اَنَرْتَ بِکَرَمِکَ دَياجِىَ الْغَسَقِ و به کرم خود تاريکي هاى شديد شب را روشن کردى وَ اَنْهَرْتَ الْمِياهَ مِنَ الصُّمِّ الصَّياخيدِ عَذْباً وَ اُجاجاً و روان کردى آبهاى شيرين و شور را از دل سنگهاى سخت و محکم وَ اَنْزَلْتَ مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجّاجاً و فرو ريختى از ابرهاى فشرده آبى ريزان و فراوان وَ جَعَلْتَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ لِلْبَرِيَّةِ سِراجاً وَهّاجاً و قرار دادى خورشيد و ماه را براى مردمان چراغى فروزان مِنْ غَيْرِ اَنْ تُمارِسَ فيمَا ابْتَدَاْتَ بِهِ بدون آن که در آنچه بدان آغاز کردى (در آفرينش) لُغُوباً وَ لا عِلاجاً دچار خستگى و تعب گردى يا به چاره جويى محتاج شوى فَيا مَنْ تَوَحَّدَ بِالْعِزِّ وَ الْبَقآءِ اى آن که در عزت و بقاء يگانه است وَ قَهَرَ عِبادَهُ بِالْمَوْتِ وَالْفَنَّاءِ و بندگانش را به وسيله مرگ و نابودى مقهور خويش کرده صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الاَْتْقِيآءِ درود فرست بر محمد و خاندان پرهيزکارش وَ اسْمَعْ نِدآئى وَاسْتَجِبْ دُعآئى و فرياد مرا بشنو و دعايم را به اجابت مقرون ساز وَ حَقِّقْ بِفَضْلِکَ اَمَلى وَرَجآئى و به فضل خويش آرزو و اميد مرا تثبيت کن يا خَيْرَ مَنْ دُعِىَ لِکَشْفِ الضُّرِّ اى بهترين کسى که خوانده شدى براى برطرف ساختن گرفتارى وَ الْمَاْمُولِ لِکُلِّ عُسْرٍ وَ يُسْرٍ بِکَ و آرزو شده اى براى هر سختى و آسانى اَنْزَلْتُ حاجَتى فرود آوردم بار حاجتم را بدرگاهت فَلا تَرُدَّنى مِنْ سَنِىِّ مَواهِبِکَ خاَّئِباً پس مرا از عطاياى عالى (و سنگين قيمت) خود نااميد باز مگردان يا کَريمُ يا کَريمُ يا کَريمُ اى کريم اى کريم اى کريم بِرَحْمَتِکَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ به رحمت خود اى مهربان‌ترين مهربانان وَ صَلَّى اللّهُ عَلى خَيْرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعينَ و درود خدا بر بهترين آفريدگانش محمد و آل او همگى پس به سجده برو و بگو: اِلهى قَلْبى مَحْجُوبٌ وَ نَفْسى مَعْيُوبٌ خدايا دلم در پرده است و نفسم معيوب

وَ عَقْلى مَغْلُوبٌ وَ هَواَّئى غالِبٌ و عقلم مغلوب است و هواى نفس بر من چيره است وَ طاعَتى قَليلٌ وَ مَعْصِيَتى کَثيرٌ و طاعتم اندک و گناهانم بسيار است وَ لِسانى مُقِرُّ بِالذُّنُوبِ فَکَيْفَ حيلَتى و زبانم به گناهان اقرار دارد پس چاره ام چيست يا سَتّارَ الْعُيُوبِ وَ يا عَلاّمَ الْغُيُوبِ وَ يا کاشِفَ الْکُرُوبِ اى پرده پوش عيب‌ها و اى داناى ناديدني‌ها و اى برطرف کننده اندوه‌ها اِغْفِرْ ذُنُوبى کُلَّها بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ بيامرز همه گناهانم را به حرمت محمد و آل محمد يا غَفّارُ يا غَفّارُ يا غَفّارُ اى بسيار آمرزنده اى بسيار آمرزنده اى بسيار آمرزنده بِرَحْمَتِکَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ به رحمتت اى مهربان‌ترين مهربانان ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد

---

بازار

---