چرا ضربه خوردن انگشتان پا درد خیلی زیادی دارد؟

روزياتو/ حتماً شما هم موافقيد که ضربه خوردن انگشتان پا درد خيلي زيادي دارد. اين درد با دردي که از بريدگي با کاغذ و ترک خوردن لب ها به وجود مي آيد برابري مي کند، جراحت هاي کوچک و آزار دهنده اي که بسيار بيشتر از آنچه که بايد دردناک هستند. اما اينکه ضربه خوردن انگشتان پا تا اين حد دردناک است، بي دليل نيست. وقتي انگشت پايتان با چيزي برخورد مي کند، در واقع به آن با نيرويي معادل ۲ تا ۳ برابر وزن بدن تان ضربه مي زنيد. اين نيرو تقريباً با يک ضربه ي مشت کاراته برابري مي کند! و از آنجايي که انگشتان پا مساحت سطح اندکي دارند، نيروي وارده نمي تواند پخش شود. در نتيجه، درد در همان نقطه ي برخورد متمرکز باقي مي ماند. به همين دليل اگر انگشت پايتان را روي سر نوک تيز يک پونز بگذاريد درد بيشتري احساس خواهيد کرد تا اينکه آن را روي سمت پهن پونز بگذاريد. اما پا گذاشتن روي يک پونز نه فقط يک درد ناگهاني، بلکه يک درد تپشي هم به دنبال دارد. به همين دليل وقتي انگشت پايتان با چيزي برخورد مي کند، در واقع به پايانه هاي عصبي خاصي به نام نوسيسپتورها ضربه وارد مي کنيد. با اين ضربه، تمام اين پايانه هاي عصبي يکباره برانگيخته مي شوند، مسأله اي که باعث ارسال سيگنال خطر به مغز مي شود. اما بعضي از اين سيگنال ها سريع تر از بقيه حرکت مي کنند. نوسيسپتورهاي A-delta که عملکرد سريع تري دارند اولين موج از سيگنال ها را ارسال مي کنند. اين سيگنال ها با سرعت ۲۰ متر بر ثانيه از ميان هزاران تار عصبي در هم فشرده عبور مي کنند و در نهايت به مغز مي رسند. همين سيگنال ها آن درد تند و تيز و ناگهاني اي که در لحظه ي برخورد احساس مي کنيد را به وجود مي آورند. اما بعضي از تارهاي عصبي به نام نوسيسپتورهاي C سيگنال هايي ارسال مي کنند که سرعت پايين تري به اندازه ي تنها ۲ متر بر ثانيه دارند. به همين دليل بعد از يک لحظه تأخير، موج دوم سيگنال هاي درد به مغز مي رسد. اين سيگنال ها عامل درد تپشي خفيفي هستند که تا مدتي بعد ادامه پيدا مي کند. نوسيسپتورها در همه جاي بدن وجود دارند، از چشم ها گرفته تا مثانه. اما در بخش هايي از بدن که از آن ها براي کشف محيط اطراف مان استفاده مي کنيم، بيشترين تراکم را دارند، مثل نوک انگشتان دست ها و لب ها. به همين دليل است که پيشامدهايي مانند بريدگي با کاغذ يا ترک خوردن لب ها مي تواند بسيار بيشتر از آنچه که به نظر مي رسد بايد باشد، دردناک هستند. البته انگشتان پا به اندازه ي نوک انگشتان دست نوسيسپتور ندارند. از آنجايي که چربي زيادي در قسمت انگشتان پا وجود ندارد تا جلوي ضربات وارده را بگيرد، کوچک ترين ضربه اي هم نوسيسپتورهاي انگشتان پا را برمي انگيزد. البته اين مسأله هم بي دليل نيست. به گمان دانشمندان، دردي که ما از اتفاقات ناخوشايندي مثل ضربه ديدن انگشتان پا احساس مي کينم ممکن است زندگي اجداد ما را نجات داده باشد. در آن زمان هنوز آنتي بيوتيک ها کشف نشده بودند، به همين دليل حتي کوچک ترين بريدگي اي هم مي توانست به يک عفونت کشنده منجر شود. پاها به ويژه آسيب پذيري بيشتري داشتند چون دائماً با سطوح آلوده و مملوء از باکتري در تماس بودند. به همين دليل کساني که پاهاي بسيار حساسي داشتند احتمالاً بايد بيشتر مراقب جايي که قدم مي گذاشتند مي بودند. در نتيجه احتمالاً کمتر دچار عفونت مي شدند و مي توانستند زنده بمانند و ژن هاي خود را انتقال دهند. بنابراين بار ديگري که انگشت پايتان با چيزي برخورد کرد مي توانيد از جد بزرگ تان به خاطر اين امتياز ممنون باشيد. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد