۱۰ چهره مشهوری که ایدز جانشان را گرفت

برترين ها/ ايدز يک بيماري مربوط به سيستم ايمني بدن انسان است که توسط ويروس نقص ايمني يا همان آچ‌آي‌وي ايجاد مي‌شود. اين بيماري به شکلي تدريجي و پيش‌رونده، قدرت سيستم ايمني را کاهش داده و فرد را در برار عفونت‌ها و تومور‌هاي ساده و فرصت‌طلب بي‌دفاع و آسيب‌پذير مي‌‎گذارد. در سال ۲۰۰۹، تعداد افراد مبتلا به اين ويروس در سراسر جهان ۳۳.۳ ميليون نفر اعلام شدند، اما اکثريت کساني که به اين ويروس مبتلا هستند از اين موضوع بي‌خبرند. به همين دليل در آماري که در اين زمينه ارائه مي‌شود نقصان‌هاي زيادي وجود دارد. هر ساله ميليون‌ها نفر به خاطر بيماري‌هاي مرتبط با ايدز جانشان را از دست مي‌دهند که اکثر آن‌ها در آفريقا هستند. اين قاره تنها ۱۴.۵ درصد از جمعيت جهان را در خود جاي داده، اما در سال ۲۰۰۹، بيش از ۷۲ درصد از افراد مبتلا به ايدز در اين قاره زندگي مي‌کردند. در بسياري از نقاط جهان، ايدز مترادف با جامعه مردان همجنسگرا بوده است، زيرا درصد بزرگي از افرادي که به خاطر ابتلا به اين بيماري درگذشته‌اند همجنسگرا بوده‌اند هر چند رابطه بين اين دو هنوز به طور کامل شناسايي نشده است. در سال ۱۹۶۹، يک نوجوان آمريکايي اهل ميزوري به نام رابرت آر به عنوان اولين قرباني بيماري ايدز شناسايي شد هر چند چگونگي ابتلاي او به اين بيماري هيچگاه مشخص نشد. اما نکته اين است که مشهورترين افراد و چهره‌ها نيز از ابتلا به اين بيماري در امان نبوده‌اند. اين افراد از طيف‌هاي وسيعي از جامعه بوده‌اند، از ورزشکار تا بازيگر و نويسنده و حتي فيلسوف بزرگي مانند ميشل فوکو که کمتر کسي باورش مي‌شود به ايدز مبتلا بوده و به خاطر تمايلات همجنسگرايانه‌اش، چندين نفر ديگر را نيز به اين بيمار مبتلا کرده باشد. ۱۰. کيت هرينگ در سال ۱۹۵۸، کيت هرينگ در شهر ردينگ در پنسيلوانيا بدنيا آمد و با نقاشي‌هاي گچي خود در مترو‌هاي نيويورک توجه همگان را به خود جلب کرد. او براي اين سبک هنري خود را متمايز کند از يک نوزاد در حال چهار دست و پا راه رفتن به عنوان امضاي هنري خود استفاده مي‌کرد. رفته رفته شهرت او بيشتر شده و بعد از چندين کار در آمستردام و پاريس، هرينگ در دروازه براندنبرگ و روي ديوار برلين يک طرح بسيار بزرگ و ماندگار کشيد. رفته رفته کار‌هاي او به سمت تم‎هاي ضد آپارتايدي، آگاهي از ايدز و اپيدمي مصرف کوکائين و هروئين کشيده شد. در سال ۱۹۸۸ مشخص شد که هرينگ به ايدز مبتلاست و اگر چه چگونگي ابتلاي وي به اين بيماري دقيقاً مشخص نشد، اما اين موضوع احتمالاً از طريق رابطه جنسي حفاظت نشده يا مصرف مواد مخدر اتفاق افتاده بود. برخي از افراد و نزديکان هرينگ نيز به خاطر ابتلا به ايدز جانشان را از دست دادند که از آن جمله مي‌توان به يک مدل به نام تينا چو اشاره کرد که يکي از اولين زنان غيرهمجنسگرايي بود که به اين بيماري مبتلا شد. وي در ژانويه ۱۹۹۲ به دليل ابتلا به يک بيماري مرتبط با ايدز جانش را از دست داد. هرينگ يک همجنسگرا بود و در سال ۱۹۸۹ بنياد کيت هرينگ را براي جلب کمک‌هاي خيريه براي تحقيقات مربوط به ايدز و مشکلات کودکان راه‌اندازي کرد. وي در فوريه ۱۹۹۰ به خاطر عوارض ناشي از بيماري ايدز درگذشت و زمان مرگ تنها ۳۱ سال سن داشت. ۹. هاوارد آشمن هاوارد آشمن در سال ۱۹۵۰ در بالتيمور، مريلند به دنيا آمد و در دهه ۱۹۷۰ به عنوان يک نمايشنامه‌نويس، شاعر و کارگردان بااستعداد براي خود نامي دست و پا کرد. عليرغم اينکه وي در ابتدا در دنياي موسيقي و ترانه‌نويسي فعاليت مي‎کرد، اما در دهه ۱۹۸۰ به ساخت فيلم‌هاي انيميشن براي استوديو والت ديزني روي آورد و نويسندگي تمامي اشعار ترانه‌هاي موجود در انيميشن‌هاي «پري دريايي کوچولو» و «ديو و دلبر» را بر عهده داشت و هنگام مرگ در حال کار بر روي انيميشن «علاءالدين» بود. وي در طول دوران فعاليت خود دو جايزه گرمي، دو جايزه گلدن گلوب و دو جايزه اسکار نيز دريافت کرد. دومين جايزه اسکار او در سال ۱۹۹۲، پس از مرگش، و به خاطر ترانه اورجينال انيميشن «ديو و دلبر» به وي اهدا شد. ابتلاي آشمن به ايدز در اواسط دهه ۱۹۸۰ تشخيص داده شد و بعد از يک مبارزه طولاني با اين بيماري، آشمن در مارس ۱۹۹۱ تسليم ايدز شد. آشمن نيز يک همجنسگرا بود که با مردي به نام ويليام پي لاوچ زندگي مي‌کرد. آشمن اولين برنده جايزه اسکار بود که به خاطر بيماري ايدز جانش را از دست مي‌داد. ۸. آنتوني پرکينز آنتوني پرکينز در سال ۱۹۳۲ در نيويورک سيتي به دنيا آمد و اولين تجربه بازيگري خود را در سال ۱۹۵۳ در فيلم «هنرپيشه زن» کسب کرد. در سال ۱۹۵۷، پرکينز به خاطر بازي در فيلم «ترغيب دوستانه» نامزد دريافت جايزه اسکار شده و جايزه گلدن گلوب همان سال را نيز دريافت کرد. وي در اواخر دهه ۱۹۵۰ سه آلبوم موسيقي پاپ نيز منتشر کرد که دستکم يک آهنگ او نيز در ميان ۲۵ آهنگ برتر بيلبورد قرار گرفت. پرکينز همچنين در تئاتر نيز فعاليت قابل توجهي داشته و چندين بار نامزد دريافت جايزه توني شد. در سال ۱۹۶۰، پرکينز ماندگارترين نقش خود را در فيلم «رواني» آلفرد هيچکاک و در قالب شخصيت نورمن بيتس به تصوير کشيد. اين فيلم از ديدگاه هنري و تجاري بسيار موفق بوده و پرکينز را به شهرت بين‌المللي رساند. در سال ۱۹۶۱ پرکينز در فستيوال فيلم کن به خاطر بازي در فيلم «دوباره خداحافظ» برنده جايزه بهترين بازيگر مرد شد. وي بعد‌ها در سه فيلم ديگر نيز نقش نورمن بيتس را تکرار کرد و مجري برنامه مشهور «زنده شنبه شب» نيز شد. ابتلاي پرکينز به ايدز در سال ۱۹۸۹ تشخيص داده شد و به خاطر ترس از اينکه در صورت افشاي اين موضوع ديگر نقشي به او پيشنهاد نخواهد شد اين موضوع را فاش نکرد. عليرغم ابتلا به ايدز، پرکينز تا روز‌هاي آخر زندگي خود همچنان فعال بود. وي در ۱۲ سپتامبر ۱۹۹۲ به خاطر ابتلا به ذات‌الريه ناشي از ايدز درگذشت. در هنگام مرگ او دو فرزند داشته و ۱۹ سال از ازدواجش با يک عکاس به نام بري برنسون مي‌گذشت. گفته مي‌شود که پرکينز دوجنسگرا بوده و رابطه نزديکي با راک هادسون، تب هانتر و رودولف نوريف داشته که همگي از قربانيان مشهور ايدز بودند. همسر وي نيز در حملات تروريستي ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ کشته شد. ۷. رودولف نوريف رودولف نوريف در سال ۱۹۳۸ در قطاري در نزديکي ايرکوتسک، سيبري در اتحاد جماهير شوروي بدنيا آمد. در اواخر دهه ۱۹۵۰ نوريف به چهره مشهوري در زمينه رقص در کشورش تبديل شده بود. در ادامه وي براي شرکت در تور اروپايي باله کايروف انتخاب شده و در طول مدت حضورش در پاريس، اجرا‌هاي او همه را به تحسين واداشت. او شخصيتي آزاد و رها داشته و به خاطر شکستن قوانين و هنجار‌هاي شوروي در زمينه معاشرت با خارجي‌ها مشهور بود. به همين دليل سازمان کا گ ب او را تحت نظر داشته و در خطر دستگيري قرار داشت. به همين دليل در ژوئن ۱۹۶۱ و در فرودگاه له بورگه پاريس، نوريف به کمک پليس فرانسه فرار کرده و سوار هواپيماي بازگشت به شوروي نشد. او آشکارا تمايالات همجنسگرايانه خود را نشان مي‌داد و به چهره مشهور رقص باله در فرانسه در دو دهه آينده تبديل شد. وقتي که در حدود سال ۱۹۸۲ ايدز در فرانسه براي اولين بار مشاهده شد، نوريف توجهي به اين خطر نداشته و سبک زندگي خود را تغيير نداد. وي هر گونه مشکل جسمي در مورد خود را رد مي‌کرد، اما در سال ۱۹۹۰ به شکلي بسيار بد بيمار شد و ر سال ۱۹۹۳ به خاطر مسائل ناشي از ايدز درگذشت. او هنگام مرگ ۵۴ سال داشته و يکي از مشهورترين رقصندگان باله قرن بيستم بود. ۶. استبان دِ ژسوس استبان دِ ژسوس در سال ۱۹۵۱ در شهر کارولينا، پورتوريکو به دنيا آمد و کار خود را در سال ۱۹۶۹ به عنوان يک بوکسور حرفه‌اي آغاز کرد. او ۲۰ مسابقه اول خود در دنياي آماتور را با پيروزي پشت سر گذاشت که ۱۳ مورد آن با ناک اوت حريف بدست آمد. در پايان سال ۱۹۷۲، او در ۶ مسابقه بوکس حرفه‌اي سال با پيروزي رينگ را ترک کرده بود، اما عليرغم اين پيروزي‌ها هنوز چهره‌اي شناخته شده براي طرفداران بوکس نبود. اين شرايط وقتي که ژسوس در نوامبر ۱۹۷۲ با رابرت دوران افسانه‌اي و بدون شکست روبرو شد تغيير کرد. اين مبارزه در نيويورک برگزار شده و ابتداي سه‌گانه دوران در برابر دِ ژسوس بود. در همان راند اول بود که ژسوس با ضربات مهلک خود دوران را روي زمين انداخت و پس از ۱۰ راند مبارزه اولين شکست دوران حرفه‌اي را با تصميم داوران به دوران تحميل کرد. اين دو يک بار ديگر در سال ۱۹۷۴ روبرو شدند که عليرغم زمين خوردن دوران در راند اول، او رفته رفته کنترل مبارزه را در دست گرفت و برنده شد. در سال‌هاي بعد وي بار‌ها از عنوان قهرماني جهان خود دفاع کرد و در سال ۱۹۷۸ براي آخرين بار با دوران روبرو شد. در آن روزها، دوران در اوج خود قرار داشته و با تاکتيک‌هاي خود ژسوس را نابود کرده و در راند دوازدهم ناک اوت کرد. در نهايت ژسوس با رکورد ۵۷ پيروزي و تنها ۵ شکست و ۳۲ ناک اوت از دنياي بوکس خداحافظي کرد. در سال ۱۹۸۱ ژسوس به خاطر کشتن يک نوجوان ۱۷ ساله در جريان يک درگيري ترافيکي به حبس ابد محکوم شد و در مدت زنداني شدنش به ايدز مبتلا گرديد. اگر چه شيوه ابتلاي وي به اين بيماري مشخص نيست، اما علت روابط جنسي يا مصرف مواد مخدر بوده است. بعد از افشاي بيماري‌اش، او را از زندان آزاد کردند، اما ژسوس در سال ۱۹۸۹ در سن ۳۷ سالگي به دليل بيماري ايدز جان باخت. ۵. آتور اش آرتور اش يک تنيسور حرفه‌اي بود که در ريچموند، ويرجينيا بدنيا آمده بود. در طي دوران حرفه‌ايش، دوران سه بار برنده مسابقات گرند اسلم شده و يکي از بهترين تنيسور‌هاي تاريخ ايالات متحده لقب گرفت. در سال ۱۹۶۳، اش به اولين بازيکن سياهپوستي تبديل شد که به عضويت تيم ملي آمريکا براي مسابقات ديويس کاپ در مي‌آيد. بعد از بردن مسابقات گرن اسلم يو اس اوپن، اوپن استراليا و ويمبلدون، اش در سال ۱۹۷۹ پس از يک سکته قلبي، عمل جراحي قلب انجام داده و يکسال بعد بازنشسته شد. وي در سال ۱۹۸۳ دومين جراحي قلب خود را انجام داد و بعد از يک ناخوشي ناگهاني در سال ۱۹۸۸ مشخص شد که به بيماري ايدز مبتلا شده است. ظاهراً وي از طريق خوني که در جريان جراحي دومش دريافت کرد به اين بيماري مبتلا شده بود، اما اش و همسرش تصميم گرفتند که اين موضوع را تا سال ۱۹۹۲ مخفي نگه دارند. در سال ۱۹۹۲ اش بسيار لاغر و نحيف شده بود و راز بيماري‌اش فاش شد. آرتور اش در فوريه ۱۹۹۳ به دليل ابتلا به ذات‌الريه مرتبط با ايدز درگذشت و در کنار لقب تنها سياهپوستي که برنده گرند اسلم‌هاي معتبر شده به يکي از معدود شخصيت‌هاي مشهوري تبديل شد که از طريق خون به ايدز مبتلا شده بود. ۴. پري اليس پري اليس در مارس ۱۹۴۰ در پورتسموث، ويرجينيا بدنيا آمد و در دهه ۱۹۷۰ به يک طراح مشهور در زمينه لباس تبديل شد. بعد از مدتي اليس اولين برند لباس ورزشي زنانه خود با نام Portfolio در سال ۱۹۷۶ راه‌اندازي کرد و دو سال بعد اليس به يک چهره شناخته شده در سطح بين‌المللي تبديل شده بود. رفته رفته اليس برند‌هاي خاص خود در زمينه لباس مردانه، کفش، اکسسوري و عطر را نيز در هه ۸۰ به امپراطوري‌اش اضافه کرد به نحوي که در سال ۱۹۸۶ درآمد کلي خطوط توليد لباس اليس به ۲۵۰ ميليون دلار رسيد. عليرغم موفقيت در زمينه مد و فشن و تجارت، اليس در دهه ۱۹۸۰ به شدت بيمار شده و در مي ۱۹۸۶ در سن ۴۶ سالگي به دليل ابتلا به آنسفاليت ويروسي مرتبط با ايدز درگذشت. او نيز مانند بسياري ديگر از افراد اين ليست يک همجنسگراي آشکار بود و يکي از اولين چهره‌هاي مشهور ايالات متحده به شمار مي‌رفت که ايدز جان او را گرفت. ۳. راک هادسون راک هادسون يک بازيگر سينما و تلويزيون مشهور آمريکايي بود که در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ نقش اول فيلم‌هاي کمدي رمانتيک بسياري را بر عهده داشت که مهم‌ترين آن‌ها در کنار دوريس دي بود. او مردي خوش قيافه، بلند قد (۱.۹۶ متر) بوده و در بيش از ۷۰ فيلم بازي کرد و در دهه ۱۹۷۰ گرانقيمت‌ترين بازيگر دنياي تلويزيون بود. در اوايل دهه ۱۹۸۰، بدنبال سال‌ها عياشي و مصرف دخانيات، هادسون با مشکلات جسمي روبرو شد که به يک سکته قلبي منتهي گرديد. در نوامبر ۱۹۸۱ چندين جراحي اورژانسي قلب روي او انجام شد، اما در سال ۱۹۸۴ شرايط جسمي هادسون بدتر از قبل شده و شايعات در مورد ابتلاي او به سرطان کبد بالا گرفت. در ژوئن ۱۹۸۴ مشخص شد که هادسون به بيماري ايدز مبتلاست، اما اين موضوع را تا جولاي ۱۹۸۵ مخفي نگه داشت و در اين ماه در زماني که براي درمان به پاريس رفته بود در بيانيه‌اي اعلام کرد که به دليل ابتلا به ايدز در حال مرگ است. يک ماه بعد در بيانيه‌اي ديگر، هادسون ادعا کرد که اين بيماري از طريق انتقال خوني در جريان جراحي قلبش به بدن او منتقل شده است. وي در اکتبر ۱۹۸۵ به دليل مشکلات جسمي ناشي از ايدز درگذشت، يک ماه و نيم قبل از جشن تولد شصت سالگي‌اش. اگر چه علت ابتلاي هادسون به ايدز هيچگاه علني نشد، اما وي در هاليوود به خاطر داشتن تمايلات همجنسگرايانه‌اش شناخته مي‌شد. ۲. ليبريس در سال ۱۹۱۹، ليبريس که در ميان دوستانش به نام لي شناخته مي‌شد در وست آليس، ويسکانسين به دنيا آمد. او نواختن پيانو را در سن ۴ سالگي آغاز کرده و در سن هفت سالگي سخت‌ترين بخش‌هاي موسيقي را آموخته بود. در جواني، ليبريس کاملاً بر نواختن پيانو متمرکز شده، اما در ادامه علاقه‌اش به طراحي، نقاشي و دنياي مد و فشن را نيز نشان داد. او در تبديل کردن ويژگي‌هاي متفاوت شخصي و حرفه‌ايش به جنبه‌هايي جلب توجه کننده استاد بوده و در اين زمينه مي‌توان او را با التون جان، ديويد بووي، مدونا و ليدي گاگا مقايسه کرد. در سال ۱۹۴۷ ليبريس مشهورترين نوازنده پيانو جهان بود. در سال ۱۹۵۴، ليبريس تنها براي يک اجرا ۱۳۸.۰۰۰ دلار دستمزد گرفت و در سال ۱۹۵۵ دستمزد هفته‎اي او در هتل و کازينويي در لاس وگاس به ۵۰.۰۰۰ دلار مي‌رسيد. علاوه بر اين وي هر ساله بيش از ۱ ميليون دلار از طريق برنامه‌هايش در ميان عموم و ميليون‌ها دلار از طريق تلويزيون نيز کسب درآمد مي‌کرد. در دهه ۱۹۷۰ دستمزد هفتگي ليبريس به ۳۰۰.۰۰۰ دلار رسيده بود و ليبريس به پردرآمدترين شخصيت دنياي سرگرمي از دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ تبديل شد. در سال ۱۹۸۲، اسکات تورسون ۲۴ ساله، باديگارد، راننده و ظاهراً شريک زندگي ۵ ساله ليبريس از اين پيانيست مشهور شکايت کرده و خواستار دريافت ۱۱۳ ميليون دلار غرامت از وي شد. اما ليبريس همجنسگرا بودن خود را تکذيب کرد و ابهامات زيادي که در مورد روابط او با شخصيت‌هاي مشهور وجود داشت باعث شد که تمايلات واقعي جنسي وي هيچگاه علني نشود. وي در نهايت در فوريه ۱۹۸۷ در سن ۶۷ سالگي به دليل حمله قلبي درگذشت. اگر چه ليبريس هيچگاه به همجنسگرا بودن يا ابتلايش به ايدز اعتراف نکرد، اما ابتلاي وي به اين بيماري در سال ۱۹۸۶ مسجل شده بود. کالبدشکافي پس از مرگ، ابتلاي ليبريس به ايدز را تاييد کرد. ۱. فردي مرکوري فردي مرکوري (فرخ بولسارا) در منطقه زنگبار در شرق آفريقا که اکنون بخشي از تانزانيا است و آن زمان تحت‌الحمايه بريتانيا بود به دنيا آمد. او در آوريل ۱۹۷۰ در کنار برايان مي‌و راجر تيلور، گروه کوئين را تشکيل داد و او کسي بود که اين نام را براي گروه انتخاب کرد. به عنوان يک خواننده، فردي مرکوري به خاطر شخصيت پررنگ و لعاب خود روي صحنه و صداي بسيار قوي‌اش شناخته مي‌شد. فردي نويسندگي بسياري از ترانه‌هاي مشهور گروهش را بر عهده داشته و اجرا‌هاي زنده او به دليل استقبال فراوان طرفدارانش در استاديوم‌هاي ورزشي برگزار مي‌شد. وي در طول دوران فعاليت خود نزديک به ۷۰۰ کنسرت برگزار کرد و در بسياري از ترانه‌هاي مشهور گروه خود پيانو مي‎نواخت. عليرغم سبک هيجاني و پرسروصداي خوانندگي، فردي مرکوري در بيرون از استيج بسيار خجالتي و گوشه‌گير بود. او يک دوجنسگرا بوده و علاقه‌اي به صحبت در مورد روابط شخصي‌اش نداشت. در آوريل ۱۹۸۷ مشخص شد که مرکوري به ايدز مبتلاست، اما تصميم گرفت که اين موضوع را از طرفدارانش مخفي نگه دارد. در سال ۱۹۹۰ جسم و ظاهر او شروع به تغييراتي بسيار فاحش کرد و در ۲۳ نوامبر سال بعد، مرکوري در بيانيه‌اي اعلام کرد که به ايدز مبتلاست. کمي بيش از ۲۴ ساعت بعد از اين افشاگري، فردي مرکوري در عصر ۲۴ نوامبر ۱۹۹۱ در سن ۴۵ سالگي در خانه‌اش در کنزينگتون درگذشت. علت مرگ او ذات‌الريه برونشيتي مرتبط با بيماري ايدز اعلام شد. او يکي از مشهورترين ستارگان راک قرباني ايدز و يکي از بزرگ‌ترين صدا‌هاي تاريخ موسيقي بود. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد