تسنيم/ تا به حال شده به اين موضوع فکر کنيد که سردترين منطقه مسکوني جهان در کجا واقع شده است و مردم آن چطور زندگي ميکنند؟ نقطهاي در کره زمين وجود دارد که تصور زندگي در آن براي اکثر ما غيرممکن است، منطقهاي که لقب سردترين نقطه مسکوني دنيا را دارد، ولي با اين حال مردم آن خيلي عادي به زندگيشان ميپردازند.
کشور روسيه در شماليترين سرزمينهاي قابل سکونت کره زمين قرار دارد و بخش زيادي از آن در فصل زمستان آب و هوايي بسيار سرد و طاقت فرسا دارد؛ برخي از شهرهاي کشور روسيه در فصول زياد سال داراي آب و هواي سرد هستند که زندگي در اين شرايط جوي به شدت سخت است.
يکي از سردترين نقاط مسکوني جهان به نام "اويمياکون" در اين کشور وجود دارد؛ به گزارش "واشنگتن پست" اين روستا در شمال شرقي ايالت "ياکوتيا" در روسيه قرار گرفته است و ناسا آن را به عنوان سردترين نقطه جهان معرفي کردهاست؛ اويماکون در زبان مردم سيبري به معني "آب يخ زده" نامگذاري ميشود.
دماي اين روستاي کوچک که تنها ۵۰۰ ساکن دارد، در فصل زمستان به ۷۲- درجه سانتيگراد ميرسد؛ ميانگين دما در اويمياکون در فصل زمستان ۵۸- درجه سانتيگراد است و در سال ۱۹۲۴ با دماي ۹۶- درجه رکورد سردترين منطقه روي کره زمين را زده است!
مردم اين شهر چهرههاي خاصي دارند؛ با وجود چنين هواي طاقتفرسايي، مردم اين روستا خود را با شرايط جوي عادت ميدهند و به راحتي به ادامه زندگيشان ميپردازند؛ در روزهاي زمستان ۲۱ ساعت از شبانه روز هوا تاريک بوده و نزديکترين شهر در فاصله ۸۰۵ کيلومتري از اين روستا قرار دارد؛ مردم اين روستا بيشتر زمان خود را در خانه ميگذرانند و تنها در مواقع ضروري از خانه خارج ميشوند.
در روستاي اويمياکون امکان کشاورزي وجود ندارد و مردم با دامداري و کارهاي مربوط به شهرداري کسب درآمد ميکنند؛ زمستانها مردم براي سير کردن خود تنها گوشت مصرف ميکنند؛ از جمله غذاهاي محلي اين روستا ميتوان به ماهي يخ زده و گوشت اسب و گوزن اشاره کرد که همگي به صورت خام مصرف ميشوند.
يکي از نکات جالبي که در مورد اين روستا وجود دارد آن است که باتري ماشينها در اين منطقه به علت هواي بسيار سرد خالي ميشوند و مردم اين منطقه براي جلوگيري از اين اتفاق ماشينها را به طور مداوم روشن نگه ميدارند؛ به همين منظور ايستگاههاي پمپ گاز در اين روستا ۲۴ ساعته داير هستند تا مردم براي سوخت مشکلي نداشته باشند.
يکي ديگر از مشکلات ساکنين اين منطقه که با آن کنار آمدهاند، دفن بستگان به هنگام مرگ آنها است؛ مردم براي دفن مردگان مجبور ميشوند با روشن کردن آتش دماي زمين را بالا ببرند؛ با بالارفتن دما و ذوب يخ ها، کندن خاک آسانتر ميشود.
اگر چه در بسياري از کشورها حتي کشورهاي غربي، پوست حيوانات به عنوان يکي از کالاهاي لوکس شناخته ميشود، ولي در روستاي اويمياکون ساکنين تمام لباس هايشان از پوست است، چرا که تنها راه براي زنده ماندن در اين شرايط آب و هوايي کشنده استفاده از اين پوشش است.
با وجود چنين شرايطي، مدارس همچنان پابرجا هستند و دانشآموزان اويمياکون هم خيلي عادي به مدرسه ميروند؛ در واقع مدرسه اين روستا فقط وقتي که دماي هوا به منفي ۵۲ درجهي سانتيگراد برسد، بسته ميشود!
در اويمياکون خبري از آنتن موبايل نيست و اصلاً پوششدهي موبايل در اين منطقه وجود ندارد؛ حتي اگر وجود داشت باز هم به خاطر يخ زدگي تاسيسات الکترونيکي، استفاده از موبايل غير ممکن بود.
گروهي از پزشکان روي مردم اين منطقه تحقيقات زيادي انجام داده و اعلام کردهاند که مردم اين منطقه دچار سوءتغذيه نميشوند، دليل خاصي دارد؛ در واقع در شير حيوانات اين منطقه ريزمغذيهايي وجود دارد که مواد مورد نياز بدن را تامين ميکند و گردش خون افراد به صورت طبيعي عمل ميکند.
اينها مشکلاتي است که مردم سردترين نقطه جهان با آن روبهرو هستند، اما سعي ميکنند با طبيعت سازگار باشند؛ زندگي در اين شرايط براي هرکسي سخت و طاقتفرسا است، اما مردم بومي اين منطقه به زندگي خود ادامه ميدهند.
بازار