خراسان/ در آيه 92 سوره آل عمران مي خوانيم:
لَنْ تَنالُوا الْبرَّ حَتَّي تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ ا... بهِ عَلِيمٌ
هرگز به نيکي دست نمييابيد، مگر آن که از آن چه دوست داريد، (در راه خدا) انفاق کنيد و بدانيد هر چه را انفاق کنيد، قطعاً خداوند به آن آگاه است.
استاد قرائتي در تفسير اين آيه ميگويد:
يگانه راه رسيدن به مقام نيکوکاران، انفاق خالصانه از امور مورد علاقه است.
در مکتب اسلام، هدف از انفاق تنها فقرزدايي نيست، بلکه رشد انفاق کننده نيز مطرح است. دل کندن از محبوبهاي خيالي و شکوفاشدن روح سخاوت، از مهمترين آثار انفاق براي انفاق کننده است.
آن چه را که خود دوست ميداري انفاق کن، نه آن چه را که بينوايان دوست ميدارند. زيرا ممکن است فقرا به جهت شدّت فقر، به اشياي ناچيز نيز راضي باشند.
در انفاق نه افراط کن و نه تفريط؛ تنها بخشي از آن چه را دوست داري، انفاق کن.
حال که خداوند انفاق ما را ميبيند، چرا در کمّ و کيف آن کوتاهي کنيم؟ بياييد بهترينها را انفاق کنيم.
بازار