نشانه‌های ایمان حقیقی چیست؟

باشگاه خبرنگاران/ امام رضا (ع) در کلامي شريف و البته طولاني از امام سجاد (ع) نقل مي‌فرمايند: اگر ديديد کسي اهل نماز و روزه است، گناه نمي‌کند و کار‌هاي خوب هم انجام مي‌دهد، عجله نکنيد، زيرا ممکن است عرضه گناه کردن نداشته باشد. ايشان همچنين مي‌فرمايند: «اگر کسي عرضه گناه کردن داشت، اما گناه نمي‌کرد، آرام باش و فريب نخور. ممکن است گناهي را ترک مي‌کند، اما مرتکب گناه ديگري مي‌شود، زيرا شهوات مردم مختلف است؛ يکي شهوت مال دارد، اما شهوت جنسي ندارد، يکي شهوت جنسي دارد، اما حرام نمي‌خورد». اگر کسي هيچ گناهي نکرد، عجله نکن و گولش را نخور، ممکن است عقل درست و حسابي نداشته باشد. اگر کسي عقل درست و حسابي هم داشت، فريب نخور. ببين آيا هواي نفسش مسلط بر عقلش است يا عقلش مسلط بر هواي نفس اوست؟ مانند کسي که حب مقام دارد، يک دفعه‌اي با يک هوس و هواي حب مقام، کل مراتب ايماني قبلش را نابود مي‌کند. وقتي به چنين آدمي مي‌گويي «إتَّقِ الله - از خدا بترس»، ناراحت مي‌شود و به غرورش برمي‌خورد. مي‌گويد «به من مي‌گويي با تقوا باشم؟ تا حالا کسي از من گناه نديده.» اين‌ها ديگر آدم هم نمي‌شوند و دچار لعن خداوند هستند». در ادامه به تعريف ايمان حقيقي از منظر خدا و اهل بيت (ع) مي پردازيم. ايمان حقيقي هنگامي براي انسان تحقق مي‌يابد که خداوند را با وصف توحيد بشناسد و باور قلبي و عميق داشته باشد به گونه‌اي که اين باور در عمل و اخلاق او نيز نمود عملي داشته باشد. به عبارتي مي‌توان گفت انسان در صورتي ايمان حقيقي دارد که ايمانش توحيدي باشد، يعني انسان درک کند که هستي پر از خدا است و انسان نيز براي رسيدن به کمال و سعادت بايد پر از خدا شود. ايمان يعني باور کنيم هر کسي و هر چيزي هر چه دارد از خدا است و از آن ناحيه به او داده شده است. همچنين بداند که هر چه نيز از اين پس مي‌خواهد و فکر مي‌کند بايد داشته باشد از کمالات و نعمت‌ها بايد از ناحيه خداوند تامين شود. زيرا او و تمامي هستي، مظاهر و مخلوقات ذات احدي هستند و رابطه انسان با خدا رابطه‌اي بسيار نزديک و واحد است به گونه‌اي که احساس کند خداوند در وجود او و در تمام هستي حضور و ظهور دارد. اگر بخواهيم نشانه‌هاي ايمان را درون خود جستجو کنيم و دريابيم تا چه ميزان از ايمان برخورداريم ناگزير بايد مؤمن حقيقي و ويژگي‌هاي آن را بشناسيم. چرا که ايمان يک نيروي معنوي بسيار قوي و در عين حال پيچيده است که بدون مطالعه در مظاهر آن شناختي نيست. ايمان نيرويي است که در مؤمن ظهور مي‌کند و ما تا مؤمن که ظرف ظهور ايمان است را به درستي نشناسيم، نمي‌توانيم به اين نيروي معنوي شناخت عميق پيدا کنيم؛ لذا بهترين روش شناخت ايمان، شناخت معصومين (ع) است. شناخت بهترين کساني که ايمان حقيقي در آن‌ها به عينيت رسيده است. «نشانه‌هاي ايمان»