روزياتو/ وقتي صحبت از حملات انتحاري به ميان مي آيد، همه عمدتاً به انسان هايي فکر مي کنند که جليقه هاي انفجاري به خود بسته و يا سوار بر خودروهايي مملو از مواد منفجره خود را به هدفي مي کوبند، رويه اي که در اکثر قريب به اتفاق موارد توسط گروه هاي تروريستي مانند داعش، طالبان و القاعده صورت گرفته و ظاهراً تاريخچه اي کوتاه دارد. اما بايد بدانيد که حملات انتحاري يا کاميکازه تاريخچه اي بسيار طولاني تر داشته و اولين موارد شناخته شده آن به دوران جنگ جهاني دوم و هواپيماهاي کاميکازه ژاپني باز مي گردد که خود را به ناوها و کشتي هاي جنگي آمريکايي مي کوبيدند. اما آيا تاکنون در مورد استفاده از حيوانات براي چنين حملات و عمليات هاي انتحاري چيزي شنيده ايد؟
استفاده از حيوانات براي چنين عمليات هايي نيز تازگي ندارد و نمونه هايي از آن در همان جنگ جهاني دوم توسط نيروهاي روسي با استفاده از سگ هايي که جليقه هاي انتحاري حمل کرده و تانک هاي آلماني را منهدم مي کردند ديده شده است. با اين وجود آيا فکر مي کرديد که روزگاري از دلفين ها به عنوان قاتل يا عامل انتحاري استفاده شود؟! براي سال ها، بوريس ژوريد روسي مشغول آموزش دسته اي از دلفين ها به منظور انجام عمليات هاي ترور براي نيروي دريايي اتحاد جماهير شوروي بوده است. او و ديگر کارشناسان به اين پستانداران دريايي آموزش مي دادند که غواصان دشمن را با نيزه هايي که پشتشان نصب شده بود هدف قرار دهند، آن ها را دستگير کرده و در حملاتي انتحاري، کشتي هاي دشمن را با مواد منفجره غرق نمايند.
جالب اينکه با توجه به صدايي که پروانه (سيستم پيشرانه) اين کشتي ها توليد مي کرد، دلفين ها ياد گرفته بودند و قادر بودند که کشتي هاي روسي را از کشتي هاي دشمن تشخيص دهند. اما وقتي که بودجه اين پروژه به اتمام رسيده و برنامه آموزش دلفين هاي انتحاري شوروي به نيروي درياي اوکراين منتقل گرديد، ژوريد دلفين هايش را به يک دلفيناريوم خصوص در شبه جزيره کريمه برد، جايي که اين دلفين ها براي توريست ها برنامه اجرا مي کردند. در نهايت اما ژوريد دريافت که ديگر توان تامين هزينه غذاي دلفين ها را نداشته و تصميم به فروش آن ها گرفت. وي در مصاحبه اي با يک روزنامه روسي در اين باره چنين گفته است: «نمي توانستم شاهد گرسنگي کشيدن حيواناتم باشم. ديگر دارو نداشتيم، که هزاران دلار هزينه دارد، و ديگر ماهي يا مکمل هاي غذايي نداشتيم».
بدين ترتيب ژوريد تصميم سختي گرفته و دلفين هايش را همراه با فيل هاي دريايي، شيرهاي دريايي، فُک ها و يک نهنگ بلوگاي سفيد (در کل ۲۷ جانور دريايي) و ۳ قره قاز (پرنده) به فروش رساند که به ادعاي شبکه بي بي سي، يک پارک آبي خصوصي ايراني بوده است. ژوريد گفته که تنها نگراني وي سلامت و زنده ماندن حيواناتش بوده و اهميتي به مسائل ديگر نمي دهد. اين فروش در سال ۲۰۰۰ رخ داده و از آن زمان تاکنون خبري از اين دلفين ها نشده هر چند با توجه به طول عمر معمول ۵۰ ساله دلفين ها، حدس زده مي شود که بسياري از آن ها هنوز زنده باشند. روسيه در سال ۲۰۱۴ و بعد از الحاق کريمه به خاک خود بار ديگر برنامه آموزش دلفين هاي قاتل و انتحاري را در دست گرفت.
در سال ۲۰۱۶، وزير دفاع روسيه در حال تماشاي گروهي از اين دلفين ها ديده شد، در حالي که سال گذشته، ماهيگيران نروژي يک نهنگ بلوگا را در حالي که افساري متعلق به نيروي دريايي روسيه به تن داشت مشاهده کردند که نشان مي داد نيروي دريايي اين کشور براي جنگ هاي زيردريايي به استفاده از نهنگ ها روي آورده است. با اين وجود، اين ايالات متحده بود که مفهوم دلفين هاي نظامي را ابداع کرد. در سال ۱۹۶۰، نيروي دريايي اين کشور برنامه پستانداران نيروي دريايي را راه اندازي کرد که هدف از آن بررسي و تحليل توانمندي هاي سونار زير دريايِ دلفين هاي و نهنگ هاي بلوگا و کمک مطالعه اين جانوران دريايي به طراحي زيردريايي ها و ديگر تجهيزات نظامي دريايي بود.
همچنين نيروي دريايي ايالات متحده دلفين ها، شيرهاي دريايي و نهنگ هايي را براي انتقال ابزار و تجهيزات به غواصان، يافتن و بازگرداندن اشياء گمشده و برخي رويه هاي جاسوسي در زير دريا با استفاده از دروبين هاي دهاني خاص- به ويژه در دوران جنگ ويتنام و جنگ هاي خليج فارس- آموزش داده بود. بعد از پايان جنگ سرد، نيروي دريايي وسعت اين برنامه را کاهش داده و در نهايت آن را به طور کلي از حالت سري خارج کرد. امروزه، نيروي دريايي ايالات متحده مشغول آموزش حدود ۳۰ دلفين و ۳۰ شير دريايي در پايگاه دريايي پيونت لوما، در سن ديگو براي شناسايي مين هاي دريايي و نقطه گذاري آن ها براي خنثي کردن است.
بازار