خراسان/ معمولا کلاس زبان باعث ميشود افراد بعد از حدود دو ترم فشرده کار کردن درحاليکه زبانشان در حد خريدن ماست از بقالي سر کوچه در يکي از بخشهاي بيستودوگانه لندن هم نيست، به يکباره تغيير لهجه بدهند و با بست نشستن در کافه و سفارش اسپرسو حس خود نِيتيوپنداري پيدا کنند!
اگر بعد از گذراندن يکي دو دوره فشرده زبان و ياد گرفتن کاربرد افعال توبي و آي.ان.جي در جمله، اين حس کاذب بهتان دستداد، به او دست ندهيد و در عوض سري به روستاي زرگر در چند کيلومتري تهران بزنيد.
شايد برايتان جالب باشد که مردم اين روستا به لاتين مينويسند و به رومانيايي صحبت ميکنند و برعکسِ يک عده که هنوز فصل اول کتاب اينترچنج زرده را تمام نکرده، وقت سفارت ميگيرند و اپلاي ميکنند، آرام و ساکت گوشهاي نشستهاند و يک تنه و بدون شوآف، شاخص سهام خارجي حرفزدن مردم ايران را کوبيدهاند به سقف!
جامعهشناسان معتقدند زبان اين روستا علاوه بر رومانيايي، ريشه ايتاليايي و فرانسوي هم دارد و مردمش جوري به لاتين حرفميزنند که نداني فکر ميکني همگي بچه کف بازارِ رُم و ايتاليااند!
خلاصه که اگر گذرتان به اين روستا افتاد، قبل از هر چيز ادا اصولهاي خارجکي خودتان و اوکي اوکي گفتنتان را غلاف کنيد و بعدش هم چندتا فرهنگ لغت همراه خودتان ببريد شايد، لازمتان شود!
بازار