مشرق/ امام علي عليهالسلام خطاب به کميل:
بدانکه در اينجا (اشاره به سينه مبارک کرد) دانش فراواني انباشته است. اي کاش کساني را مييافتم که ميتوانستند آن را بياموزند؟
آري، تيزهوشاني مييابم اما مورد اعتماد نميباشند. دين را وسيله دنيا قرار داده و با نعمتهاي خدا بر بندگان و با برهانهاي الهي بر دوستان خدا فخر ميفروشند.
يا گروهي که تسليم حاملان حق ميباشند اما ژرف انديشي لازم را در شناخت حقيقت ندارند. که با اولين شبههاي شک و ترديد در دلشان ريشه ميزند پس نه آنها و نه اينها، سزاوار آموختن دانشهاي فراوان من نميباشند.
يا فرد ديگري که سخت درپي لذت بوده و اختيار خود را به شهوت داده است.
يا آن که در پي ثروت اندوزي حرص ميورزد.
هيچکدام از آنان نميتوانند از دين پاسداري کنند و بيشتر به چهارپايان چرنده شباهت دارند. و چنين است که دانش با مرگ دارندگان دانش ميميرد.
"نهج البلاغه،حکمت 147"
بازار