نماد آخرین خبر

هر آنچه باید درباره سفر به ماکائو بدانید

منبع
کجارو
بروزرسانی
کجارو/ جزيره ماکائو با جاذبه‌هاي جذاب و متنوع، فرهنگ و تاريخ غني و غذاهاي متنوع و دلپذير. در حال حاضر يکي از قطب‌هاي گردشگري منحصربه‌فرد چين محسوب مي‌شود. ماکائو يکي از جزاير زيباي چين با نماد گل نيلوفر آبي، از تاريخ و فرهنگي غني و غذاهاي متنوعي برخوردار است. اين جزيره که تاريخ آغاز سکونت در آن به سال ۱۵۵۷ و دوران استعمار پرتغالي‌ها باز‌مي‌گردد، مکاني براي آشنايي با آداب‌ورسوم بودائي‌ها است. ماکائو جاذبه‌هاي زيادي دارد که مي‌تواند سفر به اين شهر را به تجربه‌اي خاطره‌انگيز تبديل کند؛ از نمايشگاه هنر بسيار بزرگ «آرت ماکائو» (Art Macao) گرفته تا رستوران‌هاي بسيار معروف اين جزيره با ۱۹ ستاره‌ي ميشلن که باعث شده‌اند ماکائو به‌عنوان شهر خوراک‌شناسي در فهرست يونسکو ثبت شود. بهترين زمان بازديد بهترين زمان بازديد از ماکائو فصل پاييز و پس از پايان دوره بارش‌هاي موسمي و قبل از آغاز «جشنواره‌ي نور يا لايت فستيوال» (Light Festival) در ماه دسامبر (اوايل آذر تا اوايل دي) است. توصيه مي‌کنيم در طول تعطيلات سال نوي چيني در اواخر ژانويه (اوايل مرداد) اصلاً به ماکائو سفر نکنيد؛ زيرا هم تعداد بازديدکنندگان چيني از اين شهر به ميزان بسيار زيادي افزايش مي‌يابد و هم قيمت‌ها به اوج خود مي‌رسد. در مورد بهترين زمان سفر از نظر آب‌وهوا هم بايد بگوييم هواي اين جزيره در تمام ايام سال گرم و مرطوب است. ماکائو در سواحل جنوب چين واقع شده است و باران‌هاي ناگهاني و سيل‌آسا جزو جدايي‌ناپذير اقليم آن محسوب مي‌شوند؛ البته در بيشتر اين مواقع اين بارش‌ها در مدت کوتاهي و حتي قبل از اينکه جايي براي در امان ماندن از باران پيدا کنيد، به پايان مي‌رسد؛ به‌هرحال در اين جزيره بايد به خيس‌شدن‌هاي ناگهاني عادت کنيد و براي هواي گرم و باراني لباس مناسبي داشته باشيد. شما مي‌توانيد تنها در دو روز از بيشتر جاذبه‌هاي ماکائو ديدن کنيد. سفر را با مرکز شهر آغاز مي‌کنيم. قبل از هر چيز توصيه مي‌کنيم يک دفترچه يادداشت نيز همراه‌تان داشته باشيد. جزيره‌ي ماکائو از فراز «برج ماکائو» (Macao Tower) با ارتفاعي در حدود ۳۳۸ متر مي‌توانيد نماي گسترده از سراسر مرکز شهر را ببينيد. در ضمن اگر هيجان را دوست داريد مي‌توانيد بانجي جامپينگ اين برج را که بلندترين بانجي جامپينگ جهان است، نيز تجربه کنيد. قسمت تاريخي جزيره يکي از قسمت‌هاي است که بازديد از آن را به‌هيچ‌وجه نبايد از دست بدهيد. محافظت از تمام بخش‌هاي اين قسمت به يونسکو سپرده شده است و يکي از پنج جاذبه ماکائو در فهرست يونسکو محسوب مي‌شود. بخش تاريخي ماکائو در فهرست ميراث جهاني يونسکو ثبت شده است بازديد خود را از «باغ کاموئِش» (Camões Garden) آغاز کنيد. اين باغ با مساحتي در حدود ۶۵,۵۳۰ متر در کنار خانه‌هاي تاريخي قرار گرفته است که با ساختاري يکسان درست در کنار يکديگر ساخته شده‌اند. باغ کاموئِش خانه‌ي «لوئيس دِکاموئش» (Luís de Camões) شاعر پرتغالي معروف در قرن شانزدهم را نيز در خود جاي داده است. توصيه مي‌کنيم بازديدي هم از «کليساي سنت آنتوني» (St. Anthony’s Church) داشته باشيد که جزو قديمي‌ترين و تاريخي‌ترين کليساهاي به‌جامانده از دوران استعماري در جزيره است. بازديد از «قلعه‌ي مونت» (Mount Fortress) را نيز فراموش نکنيد؛ در اين قلعه پرتغالي‌ها در جنگ ماکائو در سال ۱۶۲۲ هلندي‌ها را شکست دادند. دانش‌آموزي به نام «چي هو لي» (Chi Hou Lee) که تمام عمر خود را در ماکائو گذرانده است در مورد اين موضوع اين‌چنين مي‌گويد: ما هيچ‌وقت رابطه‌ي خوبي با پرتغالي‌ها نداشته‌ايم؛ اما نبايد فراموش کنيم که آن‌ها از ما در مقابل هلندي‌ها دفاع کردند. چي هو لي درمورد جنبه هاي مثبت استعمار اين چين مي‌گويد: «رويکرد استعمارگران به اين صورت بوده که آن‌ها تنها خواستار کنترل بخش از شهر بوده‌اند؛ اما پس از نفوذ به آن، بر شهر کاملاً مسلط مي‌شده‌اند. معمولاً دولت ها هم به‌راحتي اجازه‌ي انجام چنين کاري را به استعمارگران مي‌داده‌اند؛ اما وقتي پرتغالي‌ها توپ را به‌سمت مردم ماکائو چرخاندند، قضيه کاملاً فرق مي‌کرد.» با گشت‌وگذار در ماکائو مي‌توانيد از کنار ديوارهاي قديمي که بخش تاريخي کنوني شهر را در برگرفتنه اند، بازديد کنيد اين ديوارها با ديوارهاي مشابه سکونتگاه «چيانگ ماي» (Chiang Mai) در تايلند يا شهر «کبک» کانادا تفاوت دارند. بهتر است در هنگام گذر از اين ديوارها کمي در کنار آن‌ها بايستيد و به آن‌ها با دقت نگاه کنيد؛ زيرا در ديوارهاي هيچ شهر ديگري از پوسته‌هاي صدف استفاده نشده است. در هنگام بازديدتان از بخش تاريخي، حتماً از «خرابه‌هاي کليساي جامع سنت پل» (Ruin of St. Paul’s) در منطقه‌ي «سانتو آنتونيو» (Santo Antonio) که در فهرست ميراث يونسکو ثبت شده و متعلق به قرن شانزدهم است، نيز ديدن کنيد. پرتغالي‌ها اين کليسا را با هدف القاي اعتقادات مذهبي‌شان به مردم محلي ساخته‌اند. در اين کليسا که انتظار مي‌رود ۵۰۰ سال قدمت داشته باشد، استخوان‌هاي مبلغ‌هاي ديني که آن را ساخته و مورد بهره‌برداري قراردادند، نيز دفن شده است. در حال‌حاضر عموم گردشگران مي‌توانند از اين کليسا و دخمه‌ي آن بازديد کنند تا ببيند چه اتفاق‌هايي در آن رخ داده است. البته در حال‌حاضر تنها چيزي که از اين کليسا باقي مانده، خرابه‌هاي نماي جلوي کليساي اصلي، دخمه‌ي کليسا و موزه‌ي پشت آن است. به‌جرئت مي‌توان گفت اين جاذبه براي برخي از افراد مکاني احساسي محسوب مي‌شود؛ زيرا با بازيد در آن اشک مي‌ريزند و با فاصله ي بسيار نزديک از يکديگر عکس سلفي مي‌گيرند. اين کليسا به اين دليل در فهرست يونسکو ثبت شده است که تنها کليساي بسيار مهم در همسايگي «معبدي بودائي ناتِچا» (Na Tcha Temple) است و هر دو مکان به يک ميزان اهميت دارند. توصيه مي‌کنيم در صورت بازديد از اين کليسا با کساني که به قصد عبادت و با هدف مذهبي وارد اين کليسا شده‌اند، با احترام کامل برخورد کنيد. معبد ناتچا نيز براي بسياري از شهروندان ماکائو مهم‌ترين مکان جزيره محسوب مي‌شود. پس از بازيد از قسمت‌هاي مختلف بخش تاريخي شهر، به «موزه‌ي هداياي ماکائو يا هَند اُوِر» (Handover Gifts Museum) بزنيد تا نسبت به تاريخ دوران استعمار جزيره و پيوستن مجدد آن به چين، شناخت بهتري به دست آوريد. زماني که پرتغال کنترل کامل ماکائو را به چين برگرداند. مقام‌هاي استاني و دولت‌هاي محلي اطراف کشور، هديه‌هاي دست‌سازشان را به‌منظور تبريک و خوش‌آمدگويي به مردم اين شهر تقديم کردند. اين هدايا در حال حاضر در موزه در معرض ديد عموم قرار گرفته‌اند. اين صنايع‌دستي شامل اشياي مختلفي مي‌شود؛ از موکت‌ها و گليم‌هاي دست‌بافت گرفته تا گلدان‌هاي خاص و ديگر صنايع‌دستي هنري با جزئيات فراوان که اغلب با مواد ارزشمندي مانند سنگ گران‌قيمتي مثل يشم سبز ساخته شده‌اند. اين اشيا در تاريخ چين اهميت بسيار زيادي دارند و ظرافت ساخت آن‌ها و توجه به جزئيات در آن‌ها واقعا شما را شگفت‌زده مي‌کند. نيلوفر آبي در اين موزه هم مانند بسياري از نقاط جزيره، عنصر مهمي محسوب مي‌شوند. سال ۱۹۹۹ براي چيني‌ها اهميت زيادي دارد؛ زيرا اين سال در اسطوره‌شناسي چيني سال خرگوش است. خرگوش هم براي چيني‌ها نماد خوش‌شانسي محسوب مي‌شود. تايپا، کولوان، کوتاي در روز دوم پس از عبور از پل «پُنتِه دا اميزاده» (Ponte da Amizade bridge) به منطقه‌ي «تايپا» (Taipa) مي‌رسيد. در خيابان‌هاي اين منطقه ماکائوي قديم را به بهترين شکل مي‌بينيد اين خيابان‌ها پر ساختمان‌هاي مربوط به دوران استعمار هستند که اقامتگاه‌ها، فروشگاه‌ها و غذاخوري‌هاي زيادي را در خود جاي دادند. خيابان‌هاي «ميدان سِنادو» (Senado Square) با سنگ‌فرش‌هايي با الگوي سياه‌وسفيد و به‌صورت موج‌دار پوشيده شده‌اند که تداعي‌کننده‌ي امواج دريا و يادگاري از دوران استعمار هستند. در خيابان «روا دِ کونيا» (Rua de Cunha) که محلي‌ها به‌ آن خيابان غذا نيز مي‌گويند، هرگونه غذاي خياباني که فکرش را بکنيد، عرضه مي‌شود. در اين خيابان مي‌توانيد کيک‌هاي بادام، انواع مختلفي از گوشت‌هاي ورقه‌ورقه‌شده‌ي کباب‌شده روي تور و شيريني‌‌هاي بادام‌زميني را امتحان کنيد. جزيره‌ي «کولوآن» (Coloane) جزيره‌اي در نزديکي ماکائو است که در آن مي‌توانيد مدتي را با لذت و آرامش و با سبک زندگي ماکائويي بگذرانيد. در اين جزيره تنوع گسترده‌اي از کالاهاي مختلف فروخته مي‌شود؛ از لباس گرفته تا وسايل برقي و تارت تخم‌مرغ که باعث شهرت مغازه‌هاي قديمي شدند. در ضمن در غذاخوري‌هاي اين جزيره مي‌توانيد غذاهاي خوشمزه‌اي را امتحان کنيد. در فاصله بين تايپا وکولوآن جديدترين هتل‌ها ساخته شده‌اند. در اين قسمت مجموعه‌هاي بزرگي مثل «هتل گَلِکسي» (Galaxy Hotel) و مراکز ديگري وجود دارد که در آن‌ها هتل‌ها، مراکز خريد و مجموعه‌هاي تفريحي متنوع در يک مکان در کنار يکديگر قرار گرفته‌اند. از بازارها ديدن کنيد تا کارهاي هنري زيباي را از نزديک ببينيد صدها سال قبل از ورود اروپاييان به ماکائو تنها جزيره ماهيگيري بود. پرتغالي‌ها نخستين اروپايي‌هاي بودند که در قرن شانزدهم پا به اين جزيره گذاشتند و در نزديکي مکاني به نام «معبد اِما» (A-Ma Temple) توقف کردند. پرتغالي‌ها در آن زمان از اين جزيره تنها به‌عنوان استراحتگاهي در سر راه ساير نقاط چين استفاده و کالاهاي خود را در اين مکان خشک و ذخيره مي‌کردند؛ اما در سال ۱۵۵۷ در اين جزيره ساکن شدند و براي ساکت‌کردن حاکمان چيني آن زمان، هر سال مبلغي اندکي به فرمانروايان «دودمان چينگ» (Qing Dynasty) که بر بخش زيادي از خاک چين مسلط بودند، مي‌پرداختند. با گذشت زمان نفوذ پرتغالي‌ها در اين منطقه بسيار افزايش يافت؛ به‌گونه‌اي که پرتغالي‌هاي بيشتري وارد منطقه شدند و برده‌هاي آفريقايي را وارد ماکائو کردند. ماکائو از سال ۱۵۵۷ تا ۲۰ دسامبر ۱۹۹۹ (۱ اسفند ۱۳۷۸) مستعمره‌ي پرتغال بود و با بازگردانده‌شدن اين شهر به چين، دوران استعمار آن پايان يافت؛ اما در طول اين چند صد سال پرتقالي‌هاي زيادي وارد اين جزيره شدند و آداب‌ورسوم و مذهب آن‌ها را نيز در اين جزيره رواج يافت. بهترين مکان براي آشنايي با زماني که ماکائو تنها جزيره‌ي ماهيگيري در کنار ساحل بوده است و سفر به آن زمان، بازديد از بازارهاي محلي ماهي‌فروشان ماکائو است که شيوه‌ي دادوستد در آن‌ها از صدها سال پيش تاکنون، تغيير زيادي نکرده است. در اين بازارها که بازارهاي خيس يا «وِت مارکِتز» (wet markets) ناميده مي‌شوند، غذاهاي دريايي بسيار تازه با ماهي‌هاي که هنوز زنده هستند و تکان مي‌خورند، طبخ مي‌شوند. محلي‌ها باور دارند که ماهي تازه بايد به اين صورت باشد. توصيه مي‌کنيم پس از ورود به ماکائوي قديم، از «بازار قرمز يا رِد مارکت» (Red Market) ديدن کنيد تا بتوانيد اين ماهي‌هاي تازه را بخريد؛ البته اگر قصد خريد نداريد باز هم توصيه مي‌کنيم حتماً از اين بازار ديدن کنيد؛ زيرا آداب‌ورسوم قديمي ماکائويي‌ها در هيچ نقطه‌اي از شهر به‌اندازه‌ي اين بازار حفظ نشده است. ساکنان اين قسمت از ماکائو بسيار مهربان هستند و به گرمي از شما استقبال مي‌کنند. اگر مدت زيادي در بازار پياده‌روي کرده‌ايد و از شدت رطوبت کاملاً کلافه شده‌ايد، يک يا دو ليوان چاي داغ يا «ديم سام» (dim sum) که نوعي غذاي چيني است، خستگي‌تان را کاملاً برطرف مي‌کند. اگرچه آداب‌ورسوم قديمي ماکائو در بازارهاي محله آن حفظ شده است؛ اما مردم ماکائو در اقدامي تحسين‌برانگيز، از طريق هنر رويکرد خود در مورد آينده را نيز نشان داده‌اند. جمعيت متراکم اين شهر، سال گذشته براي نخستين بار به‌منظور بازديد از چيدماني هنري به نام آرت ماکائو که در سراسر شهر ايجاد شده بود، گرد هم جمع شدند. آرت ماکائو در واقع يک نمايشگاه و جشنواره‌ي هنري بين‌المللي است در ماه آوريل (اوايل فرودين) شروع به کار مي‌کند و تا ماه اکتبر (اواخر آبان) ادامه دارد. اين نمايشگاه در چند طبقه «موزه‌ي هنر ماکائو» (Macao Museum of Art) و از بازار قرمز تا مرکز شهر امتداد يافته است و در برخي از نقاط ديگر شهر برگزار مي‌شود. در اين نمايشگاه آثار هنرمندان ملي و بين‌المللي در ابعاد بزرگ نمايش داده مي‌شود. در اين نمايشگاه که دبيرخانه‌ي امور اجتماعي و فرهنگ ماکائو وظيفه‌ي سازمان‌دهي و برپايي آن را به عهده دارد، بسياري از آثار به‌صورت ديجيتالي و در نمايشگرهاي LED بزرگ نمايش داده مي‌شوند. اين کار به‌منظور افزايش هرچه بيشتر زيبايي آثار هنري نمايشگاه انجام شده است در سال گذشته برخي از آثار هنري نمايش‌داده‌شده در هتل‌ها، براي هميشه در آن‌ها ماندگار شدند و به نظر مي‌رسد در سال جاري اين آثار هنري به مغازه‌ها نيز راه پيدا کنند (البته ممکن است شيوع ويروس کرونا مانع برپايي اين نمايشگاه شود). بهترين آثار هنري اين نمايشگاه بزرگ، در هتل‌ها نيز در معرض ديد قرارگرفته‌اند؛ بنابراين در خارج از موزه‌ي هنر ماکائو نيز مي‌توانيم آثار بي‌نظير و منحصربه‌فردي را ببينيد؛ به‌عنوان‌مثال در «هتل مرفئوس» (Morpheus Hotel) که به‌تازگي در ماکائو ساخته شده است، مجسمه‌سازان آثار متعدد‌شان را به نمايش گذاشته‌اند که نشان‌دهنده‌ي ارتقاي جايگاه ماکائو در سطح جهاني است. مجسمه‌ي عظيم‌الجثه يک گوزن شمالي به نام «نيات خير» يا «گود اينتِنشِنز» (Good Intentions) يکي از اين مجسمه‌ها است که در طبقه‌ي بيست و سوم هتل خودنمايي و شما را شگفت‌زده مي‌کند. در ضمن خود هتل نخستين سازه‌ي مرتفع جهان با اسکلت خارجي با اتصال‌هاي بدون فرم است. در هتل نيز بازديدکنندگان مي‌توانند از مجموعه‌ي بزرگ‌ موکت و گليم‌هاي چيني سنتي بازديد کنند. براي ديدن اين صنايع‌دستي زيبا بايد در تورهاي روزانه‌ي هتل «ام.جي. ام کوتاي» (MGM Cotai) شرکت کنيد. در ضمن با شرکت در اين تور مي‌توانيد از مجسمه‌هاي نمايش داده‌شده در سراسر ساختمان هتل نيز ديدن کنيد. غذاهاي خوشمزه را امتحان کنيد در جنگ جهاني دوم جمعيت ماکائو دو برابر شد و همين موضوع نقطه‌ي آغاز ايجاد رابطه‌ي بسيار نزديک مردم اين شهر با ساکنان ساير شهرهاي چين شد. به‌دنبال اين اتفاق مردم چين ماکائويي‌ها را فرهنگ غذايي‌شان آشنا کردند. آشنايي مردم ماکائو با فرهنگ غذايي ساير نقاط چين از يک‌سو و تأثير روش‌هاي آشپري پرتغالي‌ها بر اين شهر از سوي ديگر، باعث ايجاد غذاهاي جديد در اين جزيره شد. مي‌توان گفت براي اينکه يک ماکائويي واقعي باشيد، بايد به ويژگي‌هاي پايبند باشيد که ترکيبي از ويژگي‌هاي فرهنگي چيني و پرتغالي باشد. جنگ جهاني دوم بستر خوبي براي ترکيب‌شدن خصيصه‌هاي فرهنگي چيني و پرتغالي فراهم کرد. در غذاهاي امروزي ماکائو به‌خوبي مي‌توانيد اين وحدت و يگانگي را ببينيد که به‌خوبي پذيرفته شده است. هواي گرم و مرطوب ماکائو باعث شده است عطر زردچوبه و ادويه‌هاي مختلف در هوا به‌خوبي حفظ شود و هميشه اين عطرها را حس مي‌کنيد، زيرا بدون ترديد هميشه فردي در حال آماده‌کردن «ديم سام» است؛ ديم سام در ماکائو به‌وفور يافت مي‌شود و مي‌توان آن را در مدت کوتاهي آماده کرد. اين غذا در حجم بسيار کم و در ظروف بخارپز تهيه و در بشقاب‌هاي بسيار کوچکي نيز سرو مي‌شود. غذاخوري‌ها و رستوران‌هاي ماکائو داراي ۱۹ ستاره‌ي ميشلن هستند. اين شهر در سال ۲۰۱۵ به‌عنوان شهر خوراک‌شناسي در فهرست يونسکو ثبت شد. جديدترين فصل نهايي مسابقه‌ي آشپزي «آشپز برتر يا تاپ شِف» (Top Chef) نيز در اين شهر فيلم‌برداري شده است. علاوه بر اين هر روز مسابقه‌هايي براي تعيين آشپز برتر و معروف نيز برگزار مي‌شود. به همين دليل خيابان‌هاي ماکائو يادآور خيابان‌هاي شهرهايي است که غذاهاي خياباني آن‌ها شهرت جهاني دارند و قطب غذاهاي خياباني هستند (مثل بانکوک). عرضه‌ي غذاهاي خياباني در ماکائو، شور و حال خاصي به آن بخشيده است. غذاهاي سنتي ماکائو از شيوه‌هاي مختلف آشپزي پرتغالي‌ها تآثير پذيرفته‌اند؛ اما استفاده از ترکيبات غذايي مورداستفاده در ساير نقاط چين و همچنين ادويه‌هاي آفريقايي نشان مي‌دهد که ريشه ايجاد اين غذاها به دوراني بسيار قبل‌تر از دوران استعمار بازمي‌گردد. مثلاً «مرغ آفريقايي» (African Chicken)ُ که با ادويه‌هاي مختلف به‌شدت تيره و حتي سياه مي‌شود، يکي از غذاهاي آفريقايي به‌شمارمي‌رود که در اصل متعلق به موزامبيک است؛ اما در منوي بسياري از غذاخوري‌هاي ماکائو ديده مي‌شود. در ماکائو نيز بايد غذا را مانند بسياري از شهرهاي چيني با چوب‌هاي غذاخوري يا چاپستيک‌ها ميل کنيد؛ البته معمولاً در اين شهر دو جفت از اين چوب‌ها در کنار غذاي‌تان قرار داده مي‌شود. چوب‌هايي که بيرون از دستمال گذاشته مي‌شود مخصوص قراردادن غذا از ظرف اصلي غذا به بشقاب‌تان است و با چوب‌هايي که دقيقاً روي دستمال و در فاصله‌ي بسيار نزديکي از بشقاب‌تان قرار دارند، بايد غذا را بخوريد. تارت تخم‌مرغ پرتغالي معروف‌ترين غذاي ماکائو است که اصل آن را بايد در رستوران «لُرد اِستُو بِيکِري» (Lord Stow’s Bakery) امتحان کنيد؛ اما بسياري از فروشندگان خياباني اطراف اين نانوايي، نيز اين دسر را عرضه مي‌کنند. سوپ «هات پات چيني» (Chinese Hot Pot) يکي ديگر از غذاهاي چيني است که بايد آن را امتحان کنيد و بهترين نوع اين سوپ را مي‌توانيد در رستوران «لوتوس پالاس» (Lotus Palace) در «هتل پاريس ماکائو» (The Parisian Macao Hotel) پيدا کنيد. اين سوپ بااستفاده‌از قارچ، گوشت، سبزيجات برگي، رشته‌فرنگي و تکه‌هاي سيب‌زميني تهيه و همان لحظه که تازه آماده شده و در حال جوشيدن است، سريع سرو مي‌شود. «مرغابي پکني» (Beijing duck) يکي ديگر از غذاهاي خياباني محبوب ماکائو به شمار مي‌رود. مرغابي پکني يک مرغابي کامل است که به دو صورت سرخ‌شده يا کباب‌شده تهيه مي‌شود و مي‌توانيد هر دو نوع آن را سفارش دهيد. از مخلفات اين غذا مي‌توان به پنکيک نازکي اشاره کرد که دور مرغابي پيچيده مي‌شود. پوست مرغابي که به‌خوبي سرخ و ترد شده است، نيز به‌صورت جدا سرو مي‌شود و مطمئن باشيد از خوردن پوست مرغابي نيز لذت خواهيد برد. توصيه مي‌کنيم طعم ماهي‌هاي تهيه‌شده را در رستوران «آشپزخانه‌ي پکن يا بِيجينگ کيتچِن» (Beijing Kitchen) در هتل‌ «گِرَند حايات» (Grand Hyatt) امتحان کنيد. البته اين ماهي‌ها را بايد از طريق تماس گرفتن با هتل سفارش دهيد و در منوي رستوران موجود نيست. ماکائو، شهري که آماده استقبال از گردشگران از سراسر جهان است در حال حاضر ۶۵۰ هزار اقامتگاه در ماکائو ساخته شده است و ماهانه سه ميليون مسافر به اين شهر سفر مي‌کنند. استقبال گردشگران از اين شهر درآمد سرشاري را براي دولت به‌همراه دارد. شهروندان اين شهر سالانه حداقل هزينه‌‌ي لازم براي حفظ سلامت عمومي‌شان را به‌عنوان مواجب از دولت دريافت مي‌کند که WPS نام دارد. رشد صنعت گردشگري در ماکائو باعث شده است که اشتغال به ميزان زيادي افزايش پيدا کند و بيکاري تنها به ۱٫۵ درصد برسد. به همين دليل فقر در اين شهر تقريباً احساس نمي‌شود و تعداد زيادي از افراد علاقه‌مند به توسعه و رشد به اين شهر روي آورده‌اند. «چي هو لي» در اين رابطه‌ مي‌گويد: وقتي‌که کوچک بودم، چهره‌ي فقر در همه جا ديده مي‌شد؛ اما حالا رشد و توسعه شهر موجب شده است خودرو و آپارتمان داشته باشم؛ اگرچه برخي از مردم ماکائوي قديم را ترجيح مي‌دهند، اما بسياري از افراد هم، به‌خصوص افراد هم‌نسل من، رشد و توسعه را دوست دارند. اگرچه قرار است ماکائو از سال ۲۰۴۹ به شهري مستقل از دولت چين تبديل شود، اما حس و حال چيني به‌صورت فزاينده‌اي در اين جزيره در حال رشد است. هنوز هم فضاي چين بر بيشتر نقاط شهر حاکم است. ساختمان‌هاي مرتفع به‌صورت مرتب در امتداد «آبراه ليوژو» (Maliuzhou Waterway) در شهر جوهاي، در حال ساخته‌شدن هستند که همه‌ي آن‌ها معماري چيني دارند. به نظر مي‌رسد شهروندان ماکائو مشکل خاصي با فضاي چيني حاکم بر اين شهر ندارند و بيشتر نگران همسايگي اين شهر با هنگ‌کنگ هستند. چي هو لي معتقد است همه ساکنان اين شهر پذيرفته‌اند که هم شهروند ماکائو هستند و هم مليت چيني دارند. او درمورد اين موضوع اين مي‌گويد ماکائو بخشي از خاک چين است. به‌طورکلي تمام ماکائويي‌ها معتقدند اگر شغل مناسبي داشته باشند و تمام مايحتاج آن‌ها تأمين شود، براي هيچ‌کس مهم نيست که چه دولتي اين شهر را اداره مي‌کند. هر شهري مزاياي ماکائو را ندارد؛ مهم اين است که بيشتر افراد مقيم اين شهر، به رشد، استقبال از تغيير و افزايش اعتماد علاقه دارند و بدون توجه به اينکه در آينده چه اتفاقي مي‌افتد، به حفظ جنبه‌هاي فرهنگي که باعث شده است اين شهر براي بازديدکنندگانش بسيار جذاب و خاص باشد، ادامه مي‌دهند.
#باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد
اخبار بیشتر درباره

اخبار بیشتر درباره