صوت/ فضیلت تلاوت سوره‌ عرف قرآن

باشگاه خبرنگاران/ سوره مرسلات هفتاد و هفتمين سوره جزء بيست و نهم و از سوره‌هاي مکي قرآن کريم است. اين سوره با تاکيد فراوان بر وقوع قيامت و نشانه‌هاي آن و ذکر بخشش‌هاي خداوند به بشر، در مورد اعمال و نشانه‌هاي مجرمان و پرهيزکاران و سرنوشت نهايي هر دو گروه سخن مي‌گويد. سوره مرسلات تاکيد خود بر قيامت را با تهديدي شديد به منکران قيامت و انذار و بشارت به ديگران همراه مي‌کند و بيش از مطالب ديگر به تهديد مي‌پردازد به همين دليل آيه " وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِينَ؛ واى در آن روز بر تکذيب‌‏گران، ده مرتبه در آن تکرار شده است. نام ديگر سوره مرسلات «عُرف» در نخستين آيه آن اشاره شده است. پيامبر (ص) درباره فضيلت سوره مرسلات مي‌فرمايد: هر کس اين سوره را بخواند نوشته مي‌شود که او از مشرکان نيست. امام صادق (ع) نيز در اين باره فرمودند: هر کس سوره مرسلات را بخواند خداوند در روز قيامت بين او و پيامبر (ص) آشنايي ايجاد مي‌کند. امنيت و مصونيت در سفر، پيروزي بر دشمنان و برطرف شدن درد شکم از خواص سوره مرسلات است. متن سوره مرسلات همراه با ترجمه بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ به نام خداي بخشاينده مهربان وَ الْمُرْ‌سَلَاتِ عُرْ‌فًا ﴿١﴾ سوگند به فرستادگان پى‌درپى (۱) فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿٢﴾ که سخت توفنده‌اند (۲) وَ النَّاشِرَ‌اتِ نَشْرً‌ا ﴿٣﴾ و سوگند به افشانندگان افشانگر (۳) فَالْفَارِ‌قَاتِ فَرْ‌قًا ﴿٤﴾ که ميان حق و باطل جداگرند (۴) فَالْمُلْقِيَاتِ ذِکْرً‌ا ﴿٥﴾ و القاکننده وحى‌اند (۵) عُذْرً‌ا أَوْ نُذْرً‌ا ﴿٦﴾ خواه عذرى باشد يا هشدارى (۶) إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾ که آنچه وعده يافته‌ايد قطعا رخ خواهد داد (۷) فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿٨﴾ پس وقتى که ستارگان محو شوند (۸) وَ إِذَا السَّمَاءُ فُرِ‌جَتْ ﴿٩﴾ و آنگاه که آسمان بشکافد (۹) وَ إِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿١٠﴾ و آنگاه که کوه‌ها از جا کنده شوند (۱۰) وَ إِذَا الرُّ‌سُلُ أُقِّتَتْ ﴿١١﴾ و آنگاه که پيمبران به ميقات آيند (۱۱) لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿١٢﴾ براى چه روزى تعيين وقت شده است؟ (۱۲) لِيَوْمِ الْفَصْلِ ﴿١٣﴾ براى روز داورى (۱۳) وَ مَا أَدْرَ‌اکَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ﴿١٤﴾ و تو چه دانى که روز داورى چيست؟ (۱۴) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِينَ ﴿١٥﴾ آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان! (۱۵) أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِينَ ﴿١٦﴾ مگر پيشينيان را هلاک نکرديم؟ (۱۶) ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِ‌ينَ ﴿١٧﴾ سپس از پى آنان پسينيان را مى‌بريم (۱۷) کَذَٰلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِ‌مِينَ ﴿١٨﴾ با مجرمان چنين مى‌کنيم (۱۸) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِينَ ﴿١٩﴾ آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان (۱۹) أَلَمْ نَخْلُقکُّم مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ ﴿٢٠﴾ مگر شما را از آبى بى‌مقدار نيافريديم؟ (۲۰) فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَ‌ارٍ مَّکِينٍ ﴿٢١﴾ پس آن را در جايگاهى استوار نهاديم (۲۱) إِلَىٰ قَدَرٍ مَّعْلُومٍ ﴿٢٢﴾ تا مدتى معيّن! (۲۲) فَقَدَرْ‌نَا فَنِعْمَ الْقَادِرُ‌ونَ ﴿٢٣﴾ و توانا آمديم، و چه نيک تواناييم (۲۳) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِينَ ﴿٢٤﴾ آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان (۲۴) أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْ‌ضَ کِفَاتًا ﴿٢٥﴾ مگر زمين را محل اجتماع نگردانيديم؟ (۲۵) أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿٢٦﴾ چه براى مردگان چه زندگان (۲۶) وَجَعَلْنَا فِيهَا رَ‌وَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاکُم مَّاءً فُرَ‌اتًا ﴿٢٧﴾ و کوه‌هاى بلند در آن نهاديم و به شما آبى گوارا نوشانيديم (۲۷) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِينَ ﴿٢٨﴾ آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان (۲۸) انطَلِقُوا إِلَىٰ مَا کُنتُم بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿٢٩﴾ برويد به سوى همان چيزى که آن را تکذيب مى‌کرديد (۲۹) انطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿٣٠﴾ برويد به سوى آن دود سه شاخه (۳۰) لَّا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّـهَبِ ﴿٣١﴾ نه سايه‌دار است و نه از شعله آتش حفاظت مى‌کند (۳۱) إِنَّهَا تَرْ‌مِي بِشَرَ‌رٍ کَالْقَصْرِ ﴿٣٢﴾ دوزخ، چون کاخى بلند شراره مى‌افکند (۳۲) کَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿٣٣﴾ گويى شترانى زرد رنگند (۳۳) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِينَ ﴿٣٤﴾ آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان (۳۴) هَـٰذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ ﴿٣٥﴾ اين روزى است که دم نمى‌زنند (۳۵) وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُ‌ونَ ﴿٣٦﴾ و رخصت نمى‌يابند تا پوزش خواهند (۳۶) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِينَ ﴿٣٧﴾ آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان (۳۷) هَـٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاکُمْ وَالْأَوَّلِينَ ﴿٣٨﴾ اين همان روز داورى است شما و جمله پيشينيان را گرد مى‌آوريم (۳۸) فَإِن کَانَ لَکُمْ کَيْدٌ فَکِيدُونِ ﴿٣٩﴾ پس اگر حيلتى داريد در برابر من بسگاليد (۳۹) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِينَ ﴿٤٠﴾ آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان (۴۰) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ﴿٤١﴾ اهل تقوا در زير سايه‌ها و بر کنار چشمه‌سارانند (۴۱) وَفَوَاکِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿٤٢﴾ با هر ميوه‌اى که خوش داشته باشند (۴۲) کُلُوا وَاشْرَ‌بُوا هَنِيئًا بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٤٣﴾ به پاداش آنچه مى‌کرديد بخوريد و بياشاميد؛ گواراتان باد (۴۳) إِنَّا کَذَٰلِکَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٤٤﴾ ما نيکوکاران را چنين پاداش مى‌دهيم (۴۴) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِينَ ﴿٤٥﴾ آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان (۴۵) کُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّکُم مُّجْرِ‌مُونَ ﴿٤٦﴾ اى کافران بخوريد و اندکى برخوردار شويد که شما گناهکاريد (۴۶) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِينَ ﴿٤٧﴾ ولى آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان (۴۷) وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْ‌کَعُوا لَا يَرْ‌کَعُونَ ﴿٤٨﴾ و، چون به آنان گفته شود: رکوع کنيد به رکوع نمى‌روند (۴۸) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِينَ ﴿٤٩﴾ آن روز واى بر تکذيب‌کنندگان (۴۹) فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٠﴾ پس به کدامين سخن پس از قرآن ايمان مى‌آورند؟ (۵۰) #باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد