اعمال شب و روز نیمه شعبان

آخرين خبر/ امشب شب پانزدهم شعبان است؛ شبي که درهاي رحمت و مغفرت الهي به مناسبت ولادت با سعادت منجي عالم بشريت، بيشتر از قبل به روي بنده‌هاي خدا گشوده مي‌شود. هرساله اين شب با جشن و مراسم‌هاي متنوعي در کشورما همراه است. اما امسال به دليل وجود ويروس منحوس کرونا شرايط در بخش برگزاري مراسمات گروهي متفاوت است و با توجه به توصيه‌هاي بسياري که به خانه نشيني شده است؛ شاهد برپايي کمپين‌ها و مراسمات مجازي قابل توجهي در کشور هستيم. به عنوان مثلا کمپين هاي نذر صلوات براي سلامت و فرج امام زمان، خواندن دعاي فرج و زيارت آل ياسن، خواندن دعاي پر فيض کميل در اين شب با عظمت از کمپين هاي شبکه اجتماعي براي معرفي امام زمان به جهانيان هم نمي‌شود گذشت که يکي از شاخص ترين آن‌ها کمپيني است که با هشتگ ThePromisedSaviour# براي معرفي امام زمان به جهانيان در اينستاگرام و توئيتر برپا شده است. توصيه ما هم در شرايط متفاوت امثال اولا اين است که براي فرج و سلامتي اما زمان و ريشه کني اين ويروس منحوس دعا کنيد و بعد از آن با شرکت در اين مراسم‌هاي مجازي، هم قدمي بسيار مثبت براي ريشه کني ويروس کرونا برداريد و هم از شرکت در مراسم لذت ببريد. طبق روايات شب پانزدهم شعبان، شب بسيار مبارکى است چنان که امام جعفر صادق (ع) از پدر بزرگوارشان روايت مي‌کنند که از حضرت امام محمد باقر (ع) درباره فضل شب نيمه شعبان سؤال شد و ايشان فرمودند: «آن شب افضل شب ها بعد از ليلة القدر است. خداوند به بندگان، فضل خود را در آن شب عطا مى فرمايد، و ايشان را به مَنّ و کَرَم خويش مى آمرزد، پس در تقرب جستن به سوى خداى تعالى در آن شب سعى و کوشش کنيد. آن شبى است که خدا به ذات مقدس خود قسم ياد کرده که سائلى را از درگاه خود دست خالى برنگرداند مادامى که سؤال نکند معصيت را و آن شب، شبى است که قرار داده حَق تعالى آن را براى ما،پس کوشش کنيد در دُعا و ثنا بر خداى تعالى...» اعمال شب و روز نيمه شعبان زيارت امام حسين (ع) افضل اعمال در نيمه شعبان است اعمال شب نيمه شعبان اوّل: غسل کردن که باعث تخفيف گناهان است. دوّم: شب زنده دارى به نماز و دعا و استغفار، چنان که امام زين العابدين عليه السّلام انجام مي دادند، و در روايت آمده: هرکه اين شب را به رازونياز و عدابت بپردازد دل او نميرد در روزى که دل ها بميرند. سوّم: زيارت امام حسين عليه السّلام که افضل اعمال اين شب است و باعث آمرزش گناهان است، و هرکه ميل دارد تا ارواح صدوبيست وچهار هزار پيامبر با او دست آشنايى دهند، در اين شب امام حسين عليه السّلام را زيارت کند، کم ترين حدّ زيارت آن حضرت ان است که بر بالاى بامى برآيد و به جانب راست و چپ نظر کند، سپس سر به جانب آسمان برآرد، و با اين کلمات حضرت را زيارت کند: السَّلامُ عَلَيْکَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ درود بر تو اى ابا عبد اللّه، درود و رحمت و برکات خدا بر تو. هرکس در هر کجا باشد و در هر زمان آن حضرت را به اين شيوه زيارت کند، اميد است که پاداش حجّ و عمره براى او نوشته شود. چهارم: خواندن دعايى که شيخ و سيّد نقل کرده اند، و به منزله زيارت امام زمان (صلوات اللّه عليه) است: اللَّهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنَا [هَذِهِ ] وَ مَوْلُودِهَا وَ حُجَّتِکَ وَ مَوْعُودِهَا الَّتِي قَرَنْتَ إِلَى فَضْلِهَا فَضْلاً فَتَمَّتْ کَلِمَتُکَ صِدْقاً وَ عَدْلاً لا مُبَدِّلَ لِکَلِمَاتِکَ وَ لا مُعَقِّبَ لِآيَاتِکَ نُورُکَ الْمُتَأَلِّقُ وَ ضِيَاؤُکَ الْمُشْرِقُ وَ الْعَلَمُ النُّورُ فِي طَخْيَاءِ الدَّيْجُورِ الْغَائِبُ الْمَسْتُورُ جَلَّ مَوْلِدُهُ وَ کَرُمَ مَحْتِدُهُ وَ الْمَلائِکَةُ شُهَّدُهُ وَ اللَّهُ نَاصِرُهُ وَ مُؤَيِّدُهُ إِذَا آنَ مِيعَادُهُ وَ الْمَلائِکَةُ [فَالْمَلائِکَةُ] أَمْدَادُهُ سَيْفُ اللَّهِ الَّذِي لا يَنْبُو وَ نُورُهُ الَّذِي لا يَخْبُو وَ ذُو الْحِلْمِ الَّذِي لا يَصْبُو مَدَارُ الدَّهْرِ وَ نَوَامِيسُ الْعَصْرِ وَ وُلاةُ الْأَمْرِ وَ الْمُنَزَّلُ عَلَيْهِمْ مَا يَتَنَزَّلُ [يَنْزِلُ ] فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ خداى به حق اين شب و مولود در آن، و به حق حجتّت و موعود او، که به فضيلتش فضيلت ديگرى را قرين ساختى، پس کامل شد کلمه ات به راستى و عدالت، براى کلماتت دگرگون سازى نيست، و براى آياتت پس زنده اى نمى باشد، نور درخشانت، و پرتو فروزانت، و نشانه روشنت در شب تاريک، آن غايب پوشيده از نظر، که عظيم بوده ولادتش، و شريف است اصل و نسبش، فرشتگان گواه اويند، و خدا ياور و تأييد کننده اش آنگاه که وعده ظهورش در رسد و فرشتگان مددکاران اويند، شمشير خداست که کند نشود، و نور حق است که خاوش نشود و با بردبارى است که کارى بي منطق انجام ندهند، مدار روزگار است. [پدرانش] نواميس عصر، و متولّيان حکومت حق اند، نازل شده بر آنان آنچه در شب قدر نازل مى‌شود. وَ أَصْحَابُ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ تَرَاجِمَةُ وَحْيِهِ وَ وُلاةُ أَمْرِهِ وَ نَهْيِهِ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى خَاتِمِهِمْ وَ قَائِمِهِمْ الْمَسْتُورِ عَنْ عَوَالِمِهِمْ اللَّهُمَّ وَ أَدْرِکْ بِنَا أَيَّامَهُ وَ ظُهُورَهُ وَ قِيَامَهُ وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَنْصَارِهِ وَ اقْرِنْ ثَارَنَا بِثَارِهِ وَ اکْتُبْنَا فِي أَعْوَانِهِ وَ خُلَصَائِهِ وَ أَحْيِنَا فِي دَوْلَتِهِ نَاعِمِينَ وَ بِصُحْبَتِهِ غَانِمِينَ وَ بِحَقِّهِ قَائِمِينَ وَ مِنَ السُّوءِ سَالِمِينَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَوَاتُهُ عَلَى [وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَي] سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الصَّادِقِينَ وَ عِتْرَتِهِ النَّاطِقِينَ وَ الْعَنْ جَمِيعَ الظَّالِمِينَ وَ احْکُمْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُمْ يَا أَحْکَمَ الْحَاکِمِينَ اصحاب حشر و نشرند، و مفسّران وحى خدا، و واليان امر و نهى حق. خدايا! بر خاتم و قائمشان که پوشيده از عوالم ايشان است درود فرست. خدايا! ما را به درک ايام او و ظهور و قيامش نايل فرما، و از يارانش قرارمان ده، و خوخواهى او قرين کن، و ما را در شمار ياران و دل دادگانش ثبت فرما، و در دولتش شاد و خرّم زنده بدار، و از همنشينى اش بهره مند ساز و برپادارنده حقش قرارمان ده، و از بديها به سلامت بدار، اي مهربان ترين مهربانان، و سپاس خداى را پروردگار عالميان، و درودهاى بى پايان خدا بر آقايمان محمّد خاتم پيامبران و رسولان، و بر اهل بيت راستگو و خاندان حق گويش باد، و خدا لعنت فرست بر همه ستمکاران، و بين ما و بين آنان داورى کن، اى داورترين داوران. پنجم: شيخ از اسماعيل بن فضيل هاشمى روايت کرده که گفت: حضرت صادق عليه السّلام اين دعا را به من تعليم داد که آن را در شب نيمه شعبان بخوانم: أَنْتَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ الْخَالِقُ الرَّازِقُ الْمُحْيِي الْمُمِيتُ الْبَدِي ءُ الْبَدِيعُ لَکَ الْجَلالُ وَ لَکَ الْفَضْلُ وَ لَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الْمَنُّ وَ لَکَ الْجُودُ وَ لَکَ الْکَرَمُ وَ لَکَ الْأَمْرُ وَ لَکَ الْمَجْدُ وَ لَکَ الشُّکْرُ وَحْدَکَ لا شَرِيکَ لَکَ يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي وَ ارْحَمْنِي وَ اکْفِنِي مَا أَهَمَّنِي وَ اقْضِ دَيْنِي وَ وَسِّعْ عَلَيَّ فِي رِزْقِي فَإِنَّکَ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ کُلَّ أَمْرٍ حَکِيمٍ تَفْرُقُ وَ مَنْ تَشَاءُ مِنْ خَلْقِکَ تَرْزُقُ فَارْزُقْنِي وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ أَنْتَ خَيْرُ الْقَائِلِينَ النَّاطِقِينَ وَ اسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ أَسْأَلُ وَ إِيَّاکَ قَصَدْتُ وَ ابْنَ نَبِيِّکَ اعْتَمَدْتُ وَ لَکَ رَجَوْتُ فَارْحَمْنِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ خدايا تويى زنده به خود پاينده برتر بزرگ، آفريننده روزى بخش، زندگى بخش ميراننده، آغاز کننده پديدآورنده، بزرگى توراست، برتري توراست، سپاس از آن توست، نعمت و جود، کرم و فرمان، بزرگواري و شکر تنها توراست، يگانه اى، شريکى براى تو نيست، اى يگانه اى يکتا، اى مقصود خلق، اى آن که نزاده و زاده نشده و برايش همتايى نبوه، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بيامرز و به من رحمت آر، و نيازهاى مهمّ مرا کفايت فرما، بدهکارى ام را ادا کن، روزى ام را وسعت ده، به درستى که تو در اين شب هر کار استوارى را مقدّر مى‌کنى، و هرکه از خلق خود را بخواهى روزى مي‌دهى، پس مرا روزى ده که تو بهترين روزى دهندگانى، تو گفتى و تو بهترين گوينده و سخنگويى: «از فضل خدا بخواهيد» بنابر اين از فضلت مي خواهم، و تو را قصد کردم و به فرزند پيامبرت اعتماد نمودم، و به تو اميد بستم، بر من رحم کن، اى مهربان ترين مهربانان. ششم: دعايى را بخواند که حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله در اين شب مي‌خواندند اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْيَتِکَ مَا يَحُولُ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ مَعْصِيَتِکَ وَ مِنْ طَاعَتِکَ مَا تُبَلِّغُنَا بِهِ رِضْوَانَکَ وَ مِنَ الْيَقِينِ مَا يَهُونُ عَلَيْنَا بِهِ مُصِيبَاتُ الدُّنْيَا اللَّهُمَّ أَمْتِعْنَا بِأَسْمَاعِنَا وَ أَبْصَارِنَا وَ قُوَّتِنَا مَا أَحْيَيْتَنَا وَ اجْعَلْهُ الْوَارِثَ مِنَّا وَ اجْعَلْ ثَارَنَا عَلَى مَنْ ظَلَمَنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى مَنْ عَادَانَا وَ لا تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا وَ لا تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَکْبَرَ هَمِّنَا وَ لا مَبْلَغَ عِلْمِنَا وَ لا تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لا يَرْحَمُنَا بِرَحْمَتِکَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ خدايا از خشيتت چنان نصيب ما کن، که بين ما و نافرمانى تو حايل شود، و از طاعتت آنچه که ما را به خشنودى ات برساند، و از يقين به قدرى که گرفتاري هاى دنيا را بر ما آسان سازد، خدايا مار را به گوشهاي مان و ديدگانمان و نيروهايمان تا گاهى که ما را زنده ميدارى بهره مند گردان، و آن را وارث ما قرار بده، و انتقام ما را بر عهده کسى قرار ده که بر ما ستم روا داشته، و ما را بر کسى که با ما دشمنى ورزيده يارى ده، و مصيبت ما را در دين ما قرار نده، و دنيا را بزرگ ترين انديشه و نهايت دانش ما قرار مده، و آن را که به ما رحم نمي کند بر ما چيره مکن، به مهربانى ات اى مهربان ترين مهربانان. اين دعا دعاى جامع و کاملى است که خواندن آن در اوقات ديگر هم، مغتنم است، و از کتاب «غوالى اللئالى» چنين روايت شده که حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله همواره اين دعا را مى‌خواندند. هفتم: بخواند صلوات هر روز را که هنگام زوال [هنگام ظهر شرعى] مي خواند: اللّهم صلّ على محمّد و ال محمّد شجرة النّبوّة و موضع الرّسالة...» هشتم: دعاى کميل را بخواند که ورودش در اين شب است، و به طور کامل در باب اوّل گذشت. نهم:هر يک از ذکرهاى «سبحان اللّه» و «الحمد للّه» و «اللّه اکبر» و «لا اله الاّ اللّه» را صد مرتبه بگويد، تا خداى تعالى همه گناهان گذشته او را بيامرزد، و حاجتهاى دنيا و آخرت او را برآورد. دهم: شيخ طوسى در کتاب (مصباح) از ابو يحيى در ضمن خبرى در فضيلت شب نيمه شعبان روايت کرده است که گفت: به مولاى خود امام صادق عليه السّلام گفتم: بهترين دعاها در اين شب کدام است؟ فرمود: هرگاه نماز عشا را بجا آوردى، دو رکعت نماز به اين ترتيب بخوان در رکعت اول سوره «حمد» و سوره «کافرون» و در رکعت دوم سوره «حمد» و سوره «توحيد» و چون سلام دادى، بگو: «سبحان اللّه» سى وسه مرتبه، و «الحمد للّه» سى وسه مرتبه و «اللّه اکبر» سى وچهار مرتبه، سپس بگو: يَا مَنْ إِلَيْهِ مَلْجَأُ الْعِبَادِ [يَلْجَأُ الْعِبَادُ] فِي الْمُهِمَّاتِ وَ إِلَيْهِ يَفْزَعُ الْخَلْقُ فِي الْمُلِمَّاتِ يَا عَالِمَ الْجَهْرِ وَ الْخَفِيَّاتِ [وَ] يَا مَنْ لا تَخْفَى عَلَيْهِ خَوَاطِرُ الْأَوْهَامِ وَ تَصَرُّفُ الْخَطَرَاتِ يَا رَبَّ الْخَلائِقِ وَ الْبَرِيَّاتِ يَا مَنْ بِيَدِهِ مَلَکُوتُ الْأَرَضِينَ وَ السَّمَاوَاتِ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ أَمُتُّ إِلَيْکَ بِلا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ فَيَا لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ اجْعَلْنِي فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ إِلَيْهِ فَرَحِمْتَهُ وَ سَمِعْتَ دُعَاءَهُ فَأَجَبْتَهُ وَ عَلِمْتَ اسْتِقَالَتَهُ فَأَقَلْتَهُ وَ تَجَاوَزْتَ عَنْ سَالِفِ خَطِيئَتِهِ وَ عَظِيمِ جَرِيرَتِهِ فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِکَ مِنْ ذُنُوبِي وَ لَجَأْتُ إِلَيْکَ فِي سَتْرِ عُيُوبِي اللَّهُمَّ فَجُدْ عَلَيَّ بِکَرَمِکَ وَ احْطُطْ خَطَايَايَ بِحِلْمِکَ وَ عَفْوِکَ وَ تَغَمَّدْنِي فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ بِسَابِغِ کَرَامَتِکَ وَ اجْعَلْنِي فِيهَا مِنْ أَوْلِيَائِکَ الَّذِينَ اجْتَبَيْتَهُمْ لِطَاعَتِکَ وَ اخْتَرْتَهُمْ لِعِبَادَتِکَ وَ جَعَلْتَهُمْ خَالِصَتَکَ وَ صَفْوَتَکَ اى آن که پناه بندگان در سختي ها به سوى اوست، و بندگان در رخدادهاى ناگوار به سوى او پناه مي برند، اى داناى آشکار و نهان، اى آن که خيالات وهم و فکر، و آنچه را اوهام در نظر مى آورد بر او پنهان نمى ماند، اى پروردگار خلايق و آفريده ها، اى آن که ملکوت زمين ها و آسمان ها به دست اوست، تويى خدا، معبودى جز تو نيست، به اينکه معبودى جز تو نيست توسّل مى جويم، پس اى آن که معبودى جز تو نيست، مرا در اين شب از کسانى قرار ده که به ايشان نظر کردى و به آنان رحم نمودى، و دعايشان را شنيدى پس اجابت کردى و درخواست گذشت از گناهشان را دانستى، پس ايشان را آمرزيدى، و از خطاى گذشته و گناه بزرگشان درگذشتى، به تحقيق از گناهانم به تو پناه آوردم، و براى پرده پوشى عيب هايم به تو پناهنده شدم، خدايا! با کرم و فضلت بر من ببخش، و به بردبارى و گذشت خطاهايم را بريز، و مرا در اين شب با کرامت کاملت فرو پوشان، و از اوليايت که براى طاعتت برگزيدى، و براى عبادتت اختيار کردي و خالص و برگزيده درگاهت کردي قرار ده. اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ وَ تَوَفَّرَ مِنَ الْخَيْرَاتِ حَظُّهُ وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ سَلِمَ فَنَعِمَ وَ فَازَ فَغَنِمَ وَ اکْفِنِي شَرَّ مَا أَسْلَفْتُ وَ اعْصِمْنِي مِنَ الازْدِيَادِ فِي مَعْصِيَتِکَ وَ حَبِّبْ إِلَيَّ طَاعَتَکَ وَ مَا يُقَرِّبُنِي مِنْکَ وَ يُزْلِفُنِي عِنْدَکَ سَيِّدِي إِلَيْکَ يَلْجَأُ الْهَارِبُ وَ مِنْکَ يَلْتَمِسُ الطَّالِبُ وَ عَلَى کَرَمِکَ يُعَوِّلُ الْمُسْتَقِيلُ التَّائِبُ أَدَّبْتَ عِبَادَکَ بِالتَّکَرُّمِ وَ أَنْتَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِينَ وَ أَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبَادَکَ وَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ اللَّهُمَّ فَلا تَحْرِمْنِي مَا رَجَوْتُ مِنْ کَرَمِکَ وَ لا تُؤْيِسْنِي مِنْ سَابِغِ نِعَمِکَ وَ لا تُخَيِّبْنِي مِنْ جَزِيلِ قِسَمِکَ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ لِأَهْلِ طَاعَتِکَ وَ اجْعَلْنِي فِي جُنَّةٍ مِنْ شِرَارِ بَرِيَّتِکَ رَبِّ إِنْ لَمْ أَکُنْ مِنْ أَهْلِ ذَلِکَ فَأَنْتَ أَهْلُ الْکَرَمِ وَ الْعَفْوِ وَ الْمَغْفِرَةِ خدايا! مرا از کسانى که کوشش شان قرين سعادت شد، و بهره شان از خيرات کامل گشت قرار ده، و نيز مرا از کسانى قرار ده که سلامت يافتند و نعمت پذير و رستگار گشته پس بهره بردند، و مرا از گزند آنچه پشت سر گذاردم کفايت فرما، و از زياده روي در معصيتت نگاه دار، طاعتت و هر آنچه مرا به تو نزديک مي سازد و مقرّب درگاهت مى نمايد محبوب من قرار ده، سرورم هر فرارى به تو پناه مي آورد، و هر جوينده به تو التماس مى کند، و هر عذرخواه توبه کار بر کرم تو تکيه مى زند، بندگانت را با احترام گذرادن به آنان ادب کردى و تو کريم ترين کريمانى، و بندگانت را دستور به گذشت دادي و تويى آمرزنده مهربان. خدايا! مرا نسبت به آنچه از کرمت اميدوارم بى بهره مکن، و از نعمتهاى کاملت نااميد مساز، و از بهره فراوانت که در اين شب براى اهل طاعتت مقرّر نموده اى بى نصيب مکن، و مرا از شرار مخلوقاتت در سپر استوارى قرار ده، پرودگارا هرچند سزاوار آن همه عنايت نباشم، ولى تو اهل کرم و گذشت آمرزشى، وَ جُدْ عَلَيَّ بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ لا بِمَا أَسْتَحِقُّهُ فَقَدْ حَسُنَ ظَنِّي بِکَ وَ تَحَقَّقَ رَجَائِي لَکَ وَ عَلِقَتْ نَفْسِي بِکَرَمِکَ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ وَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِينَ اللَّهُمَّ وَ اخْصُصْنِي مِنْ کَرَمِکَ بِجَزِيلِ قِسَمِکَ وَ أَعُوذُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذَّنْبَ الَّذِي يَحْبِسُ عَلَيَّ [عَنِّي ] الْخُلُقَ وَ يُضَيِّقُ عَلَيَّ الرِّزْقَ حَتَّى أَقُومَ بِصَالِحِ رِضَاکَ وَ أَنْعَمَ بِجَزِيلِ عَطَائِکَ وَ أَسْعَدَ بِسَابِغِ نَعْمَائِکَ فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِکَ وَ تَعَرَّضْتُ لِکَرَمِکَ وَ اسْتَعَذْتُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَ بِحِلْمِکَ مِنْ غَضَبِکَ فَجُدْ بِمَا سَأَلْتُکَ وَ أَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْکَ أَسْأَلُکَ بِکَ لا بِشَيْ ءٍ هُوَ أَعْظَمُ مِنْکَ بر من چنان که شايسته آنى مرحمت فرما، نه چنان که سزاوار آنم، زيرا گمانم به تو نيکو است، و اميدم تو برجا، و به کرمت آويخته ام، پس تو مهربان ترين مهربانانى، و کريم ترين کريمانى، خدايا! خاص گردان مرا از روى کرمت به فراوانى روزى، و پناه مي‌آورم به عفوت از عقابت، و بيامرز بر من گناهى را که زشت خويى آورد، و روزى را بر من تنگ مى‌کند، تا به خشنودى درخورت بپا خيزم، و به فراواني عطايت متنعم شوم، و به نعمت‌هاى کاملت خوشبخت گردم، هرآينه به آستانت پناه آوردم، و متعرّض کرمت شدم، و به عفوت از مجازاتت، و به بردبارى ات از خشمت پناه بردم، پس ببخش مرا آنچه که از تو درخواست نمودم، و به من برسان آنچه را از تو خواهش کردم، از تو مى خواهم به حق خودت نه به چيزى که بزرگتر از تو باشد که چيزى بزرگتر از تو نيست. آنگاه به سجده مى‌روى و مى‌گويى: پرودگارا «يا ربّ» بيست مرتبه، خدايا «يا اللّه» هفت مرتبه، جنبش و نيرويى جز به خدا نيست هفت مرتبه، خواست خواست خدا است ده مرتبه، نيرويى جز به خدا نيست ده مرتبه، پس صلوات مى فرستى بر پيامبر و آل او عليهم السّلام. و از خدا حاجت خود را مي خواهى، پس سوگند به خدا که اگر در پى اين عمل، به عدد قطرات باران حاجت بخواهى هرآينه خدا (عزّ و جل) به کرم فراگير و فضل بزرگش، آن حاجت را به تو مى رساند. يازدهم: شيخ طوسى و کفعمى فرموده اند که در اين شب اين دعا را بخواند: إِلَهِي تَعَرَّضَ لَکَ فِي هَذَا اللَّيْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ وَ قَصَدَکَ الْقَاصِدُونَ وَ أَمَّلَ فَضْلَکَ وَ مَعْرُوفَکَ الطَّالِبُونَ وَ لَکَ فِي هَذَا اللَّيْلِ نَفَحَاتٌ وَ جَوَائِزُ وَ عَطَايَا وَ مَوَاهِبُ تَمُنُّ بِهَا عَلَى مَنْ تَشَاءُ مِنْ عِبَادِکَ وَ تَمْنَعُهَا مَنْ لَمْ تَسْبِقْ لَهُ الْعِنَايَةُ مِنْکَ وَ هَا أَنَا ذَا عُبَيْدُکَ الْفَقِيرُ إِلَيْکَ الْمُؤَمِّلُ فَضْلَکَ وَ مَعْرُوفَکَ فَإِنْ کُنْتَ يَا مَوْلايَ تَفَضَّلْتَ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ عُدْتَ عَلَيْهِ بِعَائِدَةٍ مِنْ عَطْفِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْخَيِّرِينَ الْفَاضِلِينَ وَ جُدْ عَلَيَّ بِطَوْلِکَ وَ مَعْرُوفِکَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً إِنَّ اللَّهَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَدْعُوکَ کَمَا أَمَرْتَ فَاسْتَجِبْ لِي کَمَا وَعَدْتَ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ الهى در اين شب روى آوردند به سوى تو روى آورندگان، و قصد تو نمودند قصدکنندگان، و فضل و احسانت را آرزو کردند جويندگان، از جانب تو در اين شب نسيم هاى رحمت و هدايا و عطاها و مواهبى است که به هرکس از بندگانت بخواهى تفضّل مي کنى، و از هرکس که پيشينه عنايتت شامل حال او نگشته باز مى دارى، هم اينک من اين بنده کوچک تو، نيازمند به تو، احسان و نيکى ات را آرزومندم، چنانچه اى مولاى من در جايگاهى که در اين شب بر يکى از بندگانت احسان نمودى، و بر او جايزه اى عطا کردى، پس بر محمّد و خاندان محمّد که پاکان و پاکيزگان و نيکوکاران و برترينند درود فرست، و از نعمت و نيکى ات بر من ببخش اى پروردگار جهانيان، و درود خدا و سلام بسيار بر محمّد خاتم پيامبران و خاندان پاکش باد، به درستى که خدا ستوده و بزرگوار است. خدايا! تو را مى خوانم آنچنان که فرمان دادى، پس دعايم را به اجابت برسان همانطورکه وعده فرمودى، که تو هرگز از وعده خويش تخلّف نکنى. دوازدهم: بعد از هر دو رکعت از نماز شب و شفع، و بعد از دعاهاى وتر دعايى را که شيخ طوسى و سيّد ابن طاووس روايت کرده اند بخواند. سيزدهم: سجده ها و دعاهايى را که از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله روايت شده بجا آورد از جمله روايتى است که شيخ از حمّاد بن عيسى از ابان بن تغلب روايت کرده که گفت، امام صادق عليه السّلام فرمودند: شب نيمه شعبانى فرا رسيد، رسول خدا در آن شب در منزل عايشه بود، چون شب به نيمه رسيد از بستر خود براى عبادت برخاست، هنگامي که عايشه بيدار شد، دريافت که پيامبر از خوابگاه خويش بيرون رفته، وى را همچون اغلب زنان وسوسه گرفت، گمان کرد آن حضرت نزد همسر ديگرى از همسرانش رفته، از جا برخاست و چادرش را بر خود پيچيد و سوگند به خدا که چادر او از ابريشم و کتان نبود، تارش از مو، و پودش از کرک شتر مايه داشت، حجره به حجره در حجره هاى زنان رسول خدا جستجو مى کرد، در اين ميان که در جستجوي آن حضرت بود، ناگهان نگاهش به رسول خدا افتاد که مانند جامه اى بر زمين چسبيده در حال سجده است، به نزديک آن حضرت رفت، شنيد در سجده اش چنين مى گويد: سَجَدَ لَکَ سَوَادِي وَ خَيَالِي وَ آمَنَ بِکَ فُؤَادِي هَذِهِ يَدَايَ وَ مَا جَنَيْتُهُ عَلَى نَفْسِي يَا عَظِيمُ [عَظِيما] تُرْجَى [يُرْجَي] لِکُلِّ عَظِيمٍ اغْفِرْ لِيَ الْعَظِيمَ فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذَّنْبَ الْعَظِيمَ إِلّا الرَّبُّ الْعَظِيمُ همه هستى و انديشه ام برايت سجده کرد، و دلم به تو ايمان آورد، اين است دستانم و آنچه بر خود جنايت کردم اى بزرگى که براى هر کار بزرگى به او اميد است، از من گناه بزرگ را بيامرز، زيرا گناه بزرگ را جز پروردگار بزرگ نمي آمرزد. سپس سر مبارک خويش را از سجده برداشت، و دوباره به سجده برگشت، عايشه شنيد که آن حضرت مى‌گويد: أَعُوذُ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذِي أَضَاءَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ وَ انْکَشَفَتْ لَهُ الظُّلُمَاتُ وَ صَلَحَ عَلَيْهِ أَمْرُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ مِنْ فُجْأَةِ نَقِمَتِکَ وَ مِنْ تَحْوِيلِ عَافِيَتِکَ وَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِکَ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي قَلْباً تَقِيّاً نَقِيّاً وَ مِنَ الشِّرْکِ بَرِيئا لا کَافِراً وَ لا شَقِيّاً پناه مي آورم به نور جلوه ات که آسمان ها و زمين ها بر آن روشن شد، و تاريکي ها با آن برطرف گشت، و با ان کار گذشتگان و آيندگان اصلاح شد، از فرا رسيدن عذاب نابهنگامت و از دگرگونى عافيتت، و از زايل شدن نعمتت. خدايا! دل با تقوا و صفا يافته، و بيزار از شرک، نه کافر و بدبخت روزى من گردان. سپس دو طرف روى خود را بر خاک نهاد و گفت: عَفَّرْتُ وَجْهِي فِي التُّرَابِ وَ حُقَّ لِي أَنْ أَسْجُدَ لَکَ روى خويش را به خاک ساييدم، و مرا سزاست که تو را سجده کنم. آنگاه که رسول خدا صلى اللّه عليه و آله خواست به اطاق برگردد، عايشه با شتاب به جانب بستر خويش رفت، و هنگامى که رسول خدا صلى اللّه عليه و آله به خوابگاه خويش آمد، شنيد که عايشه بلند نفس مي زند، فرمود: اين بلند نفس زند چيست؟ آيا ندانستى که امشب چه شبى است؟ اين شب نيمه شعبان است که در آن روزي ها قسمت مى شود، و زمان مرگ اشخاص ثبت مى گردد، و نام کساني که بايد به حج بروند نوشته مي‌شود، به درستى که خداى تعالى آمرزد از ميان خلق خود بيش از عدد موهاى بزهاى قبيله کلب را، و در اين شب خداى تعالى فرشتگان را از عالم بالا به سوى مکه در زمين مى‌فرستد. چهاردهم: نماز جناب جعفر طيّار را بجا آورد، چنان که شيخ از امام رضا عليه السّلام روايت کرده. پانزدهم: نمازهاى اين شب را بجا آورد که بسيار است، از جمله نمازى است که ابو يحيى صنعانى از امام باقر و امام صادق عليه السّلام روايت کرده، و همچنين سى نفر از کسانى که مورد اطمينان و اعتماد هستند از آن دو بزرگوار روايت کرده اند که هرگاه شب نيمه شعبان فرا رسيد چهار رکعت نماز بجا آور به اين ترتيب که در هر رکعت سوره «حمد» و پس از آن صد مرتبه سوره «توحيد» را بخوان. و چون فارغ شدى بگو: اللَّهُمَّ إِنِّي إِلَيْکَ فَقِيرٌ وَ مِنْ عَذَابِکَ خَائِفٌ مُسْتَجِيرٌ اللَّهُمَّ لا تُبَدِّلْ اسْمِي وَ لا تُغَيِّرْ جِسْمِي وَ لا تَجْهَدْ بَلائِي وَ لا تُشْمِتْ بِي أَعْدَائِي أَعُوذُ بِعَفْوِکَ مِنْ عِقَابِکَ وَ أَعُوذُ بِرَحْمَتِکَ مِنْ عَذَابِکَ وَ أَعُوذُ بِرِضَاکَ مِنْ سَخَطِکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْکَ جَلَّ ثَنَاؤُکَ أَنْتَ کَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِکَ وَ فَوْقَ مَا يَقُولُ الْقَائِلُونَ خدايا! نيازمند به توام، و از عذابت بيمناک و به تو پناهنده ام، خدايا! نامم را از گروه بندگان به گروهى ديگر تبديل مکن، جسمم را تغير مده، آزمونم را سخت مکن، دشمن شادم مساز، پناه مى آورم به عفوت از مجازاتت، و به رحمتت از عذابت، و به خشنويت از خشمت، و به تو از تو، ثنايت بس بزرگ است، تو چنانى که خود بر خويش ثنا کردى و برتر از آنچه گويندگان گويند. اعمال روز شعبان از اعمال روز نيمه شعبان علاوه بر استحباب روزه و غسل، مستحب است زيارت آن حضرت (عج) در هر زمان و مکان و در هر جا و دعا براى تعجيل ظهور آن حضرت در هنگام زيارت و به خصوص تاکيد شده به زيارت آن حضرت در سرداب سامراء، و ظهور آن حضرت و فرمانروائي‌اش مسلم است و او است که زمين را پر از عدل و داد کند چنانچه پر شده باشد از ستم و بيدادگرى...» برگرفته از باشگاه خبرنگاران #باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد