لست سکند/ در اينجا ده تيمارستان وحشتناک وجود دارد که به جاي فضاي امن به اتاقهاي شکنجه شبيه هستند. از اختلالات خلقي و شخصيتي گرفته تا تروما و مصرف مواد نشان دهنده اين موضوع هستند که سلامت روان منطقهاي به حدي آسيبپذير و مبهم است که حتي روان پزشکان قادر به درک کامل آن نيستند. منطقهاي که در معرض کليشهها و بدناميهاي متعدد اجتماعي قرار دارد. متأسفانه، بسياري اهميت سلامت روان را نميدانند، بنابراين بيماران، خانوادهها و کارمندان اغلب براي کنار آمدن با زندگي روزمره خود با احتياط بسيار رفتار ميکنند.
گرچه درمانهاي رواني در چند دهه اخير پيشرفت کرده است، اما آسايشگاههاي متروکه مانند اشباح، فراموشنشدني هستند و داستانهايي از دوران تاريک، درمانهاي تجربي و خشونتهاي وحشتناک را بازگو ميکنند. درمان با اغماء انسوليني، تشنج الکتريکي، روپوش بازدارنده (کتي که برتن ديوانههاي خطرناک و غيره ميکنند و جلوي حرکت دست و بازوي آنان را ميگيرد)، برش قسمتي از مغز (نوعي جراحي مغز که در گذشته براي درمان بيماريهاي ذهني و يا مشکلات رواني انجام ميشده که در آن قسمتي از بخش قدامي مغز (که زير استخوان پيشاني قرار دارد) برداشته ميشده است.)؛ اين ليستي است از روشهاي درماني ستيزه گر (controversial treatment) که در اين تيمارستانها انجام ميشده است. لازم به ذکر است که جنون عمدتاً مشکل زنان تلقي ميشده و بسياري از مادران داراي فرزندان نامشروع و مهاجران به سادگي از بين رفته و سپس فراموش ميشدند.
در اينجا 10 تيمارستان وحشتناک وجود دارد که به جاي فضاي امن به اتاقهاي شکنجه شبيه هستند.
10- عدم رستگاري در آسايشگاه رواني جزيره هارت (The Hart's Island Lunatic Asylum)
بسياري از زنان بيچاره به آسايشگاه رواني جزيره هارت، يکي از نااميد کنندهترين مکانهاي ايالات متحده فرستاده ميشدند. اين تاسيسات در جزيره بدنام هارت در نيويورک سيتي ساخته شده است و براي اهداف مختلف از جمله اردوگاه زندانيان جنگي، بيمارستان سل و منطقه قرنطينه مورد استفاده قرار ميگرفته است. امروزه از اين جزيره به عنوان محل دفن استفاده ميشود.
9- درمان با تشنج الکتريکي، روپوش باز دارنده و برش قسمتي از مغز و ديگر موارد وحشتناک در بيمارستان ايالتي بدنام دنورس (The Notorious Danvers State Hospital)
اگر فکر ميکنيد که سوگند بقراط ميتواند پزشکان را در بيمارستانهاي رواني از انجام اقدامات ظالمانه باز دارد، کاملا در اشتباهيد! در اين بيمارستان ايالتي، که اکنون به آپارتمانهاي دنج تبديل شده است بيماران مجبور بودند برهنه راه بروند، در زبالهها زندگي کنند و درمانهاي وحشتناکي مانند شوک درماني، برش قسمتي از مغز و انزوا را تحمل کنند.
8- تيمارستان ويلارد (Willard Asylum) براي ديوانگي مزمن يکي از مخوفترين مکانها در آمريکا محسوب ميشود
تيمارستان ويلارد که براي ديوانگي مزمن در ابتدا به منظور بهبود مراقبت و رضايت بيمار طراحي شده بود، يکي از بدترين مکانها در ايالات متحده بشمار ميآمد. بيماران به سادگي در آنجا رها ميشدند. سالها بعد، متخصصان چمدانهاي زيادي از مردم را پيدا کردند که حاکي از آن بود که بيماران منتظر آزادي بودند، آزادياي که هرگز نيامد.
7- بيماراني با بيهوشي ملايم (روشي است که با استفاده از داروهاي آرامبخش ميزان رنج و تحريک ناشي از روند درماني يا روند تشخيصي درد را کاهش ميدهند.) و خشونت مداوم در بيمارستان فدريکو مورا در گواتمالا (The Federico Mora Hospital)، خطرناکترين بيمارستان جهان
اگرچه خدمات مراقبتهاي ذهني امروزه بسيار پيشرفتهتر است، اما واقعيت در بسياري از نقاط جهان ترسناک است. به عنوان مثال، در گواتمالا، بيماران نه تنها مورد بيتوجهي قرار ميگيرند بلکه توسط کارکنان نيز مورد سوء استفاده قرار ميگيرند. به نقل از بي بي سي، بيمارستان فدريکو مورا يکي از بدترين موسسات جهان است که در آن بيماران تحت فشار، بيهوشي ملايم و بيتوجهي قرار ميگيرند.
6- منتظر کسي هستم که هرگز نخواهد آمد | نااميدي در بيمارستان روانپزشکي ولترا (The Ospedale Psichiatrico Di Volterra) ، ايتاليا
ويرانههاي بيمارستان رواني ولترا در ايتاليا زمانهاي تاريک را براي مردم يادآوري ميکنند. مردم نه فقط به دليل مشکلات عاطفي جزئي بلکه به خاطر جرايم سياسي به آنجا فرستاده ميشدند. بيماران تحت درمانهاي ستيزه گر (controversial treatment) مانند اغماء انسوليني و تشنج الکتريکي قرار ميگرفتند. در دهه 60 اين بيمارستان يکي از بزرگترين تيمارستانها در اروپا معرفي شد اما تنها دو توالت براي هر 200 نفر داشت.
5- گذشته فراموش نشدني بيمارستان رواني گونجيام (The Gonjiam Psychiatric Hospital) در کره جنوبي
بدون شک در سرتاسر جهان تيمارستانها به اندازه اي وحشتناک هستند که براي تهيه فيلمهاي ترسناک از آنها الهام بگيرند. به عنوان مثال، بيمارستان رواني متروکه گونجيام در کره جنوبي، الهام بخش يکي از موفقترين فيلمهاي ترسناک آسيا بود. با اين حال، فراموش نکنيم که بيمارستانهاي بهداشت روان، داستانهايي از نااميدي در زندگي واقعي و روياهايي که هرگز برآورده نشده را روايت ميکنند.
4- بدون هيچ روزنه اميدي در تيمارستان سويرالز (Severalls Asylum)، انگليس
يکي از بدترين واقعيتهاي موجود در مورد درمانهاي رواني در گذشته اين است که بيماريهاي رواني يک مشکل زنان محسوب ميشدند. بسياري از بيماران، عمدتاً زنان، تحت درمانهاي تجربي و آزمون و خطا قرار ميگرفتند. زماني که در مورد بيماران صحبت ميکنيم، نبايد فراموش کنيم که قربانيان سوء استفاده و زنان باردار بدون خانواده، به زعم آنها ديوانه تلقي ميشدند.
3- حقوق نقض شده و رنجهايي فراموش نشدني در پناهگاه جنگل (Haven Forest Asylum)
اگرچه پناهگاه جنگل به عنوان نمادي از پيشرفت ساخته شد، جايي با برنامههاي موسيقي و هنر درماني، اما اين مرکز به آرامي مترادف با وحشت، خشونت، غفلت و سوء استفاده از حق انساني شد. حتي افراد مبتلا به ناتوانيهاي يادگيري و مشکلات جسمي، در آنجا رها شده و فراموش شدهاند. اگرچه مادر طبيعت در حال بازپس گيري اين مکان است، اما مشکلات موجود در آن همچنان باقي است.
2- بيماران معلول ذهني در غنا (Ghana) همچنان مانند حيوانات درمان ميشوند
اگرچه درمانهاي بهداشت روان در طول دهههاي گذشته بهبود يافته است، اما حقيقت اين است که بسياري از بيماران سلامت روان هنوز هم هدف سوء استفاده و غفلت قرار گرفتهاند. به عنوان مثال، بيماران در غنا، سالها باهم به زنجير کشيده ميشوند و در شرايط غير انساني زندگي ميکنند. اين مساله، بسيار نگران کننده است، زيرا حتي افراد مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر نيز ميتوانند به يک موسسه سلامت رواني ارسال شوند.
1- بازي کردن و ناپديد شدن در اسايشگاه رواني Trans-Allegheny
قرار بود اسايشگاه روانيTrans-Allegheny که با مزارع سبز و درختان معطر احاطه شده است، مکان امني براي بيماران از جمله کودکان باشد. با اين وجود، با افزايش تعداد بيماراني که از جامعه ترد شده بودند، اوضاع بدتر شد. صدها نفر از بيماران مجبور به زندگي در اتاقهاي بسيار سرد شدند، در حالي که بعضيها در قفسهاي قفل شده بسر مي بردند تا کمي جا باز شود. خيليها نيز ناپديد شدند ...
بازار