عجیب ترین متروهای جهان

ميهن پست

بروزرسانی 1399/03/07 - 22:59

ميهن پست/ اين بار سفري خواهيم داشت به عجيب ترين متروهاي جهان که داراي ظاهري خيره کننده هستند و احتمالا دوست نداريد از آن خارج شويد. در ادامه با ما همراه شويد.سفرهاي دورن شهري در فضاهاي زيرزميني مي‌تواند بسيار جالب، منحصر به فرد، شگفت انگيز و حتي فراتر از چيزي باشد که در اين دنيا به ذهنتان خطور مي‌کند؛ از معماري خيره‌کننده متروها گرفته تا سازه‌هايي که در گوشه و کنار سالن‌هاي مترو نصب مي‌شوند. هنرمندان و معماران ايستگاه‌هاي مترو را با استفاده از نقوشي نظير عصر فضا تا نقاشي‌هاي ديواري که تاريخ بومي را تجليل مي کنند، به فضاهايي قابل تامل و هنري تبديل کرده اند که حتي ممکن است مردم را به استفاده از سيستم حمل و نقل عمومي بيشتر ترغيب کنند. اوکولوس در نيويورک اوکولوس توسط سانتياگو کالاتراوا طراحي شده است و يک مرکز سرگرمي براي مرکز تجارت جهاني محسوب مي‌شود. اين مترو يک پاساژ و يک فضاي عالي با معماري خيره کننده دارد. برخي حتي ستون‌هاي منحني سازه سفيد را به استخوان‌هاي قفسه سينه انسان شبيه مي‌کنند. ايستگاه دانشگاه متروي شيلي در سانتياگو / شيلي آنهايي که از اين ايستگاه در پايتخت شيلي بازديد مي‌کنند نمي‌توانند چشم از نقاشي ديواري عظيم با عنوان حافظه بصري يک ملت بردارند. اين نقاشي توسط ماريو تورال کشيده شده و مساحت آن ۱۲۰۰ متر مربع است. اين نقاشي که در دو قسمت در سال هاي ۱۹۹۶ و ۱۹۹۹ نصب شده است و همه ديوارها را مي‌پوشاند تاريخ شيلي را به تصوير مي‌کشد.

ايستگاه راه آهن و مترو سائو بنتو در پورتو / پرتغال اين ايستگاه شگفت انگيز و زيبا قديمي تر از بسياري از متروهاي هم رديف خود است و در سال ۱۹۱۶ تکميل و در محل صومعه سابق ساخته شده است. قسمت داخلي اين ايستگاه از ۲۰ هزار کاشي تزئيني سفيد و آبي پوشيده شده است و روايتي موزاييکي از تاريخ پرتغال را به نمايش مي‌گذارد.

ايستگاه متروي هنر و صنايع دستي در پاريس / فرانسه ديوارهاي مسي و تزييناتي شبيه چرخ دنده و ماشين بخار در تونل هاي اين ايستگاه با طراحي مجدد در سال ۱۹۹۴ از داستان هاي علمي و تخيلي الهام گرفته است. سبک و طراحي آن به ناتيلوسِ ژول ورن اختصاص يافته است.

ايستگاه تولدو در ناپل / ايتاليا کاشي هاي موزاييکي ريز و آبي و سفيد در اين ايستگاه نئوپوليتي به معناي تجسمي از آب و نور است و احساس طبيعي را به دنياي زيرزميني صنعتي در عميق ترين ايستگاه شهر مي‌بخشد. ايستگاه مترو سولنا سنتروم در استکهلم / سوئد سقف هاي قرمز و ديوارهاي سبز ميخکوب کننده يک جنگل در زير آسمان غروب را متجسم مي‌کند. اما دو هنرمند به نام هاي کارل اولو بيورک و آندرس آبرگ از اين طرح براي ابراز بيانيه سياسي، اظهار نظر در مورد محيط زيست، غافلگيري و کاهش جمعيت روستايي در دهه ۱۹۷۰ استفاده کردند. ايستگاه متروي دانشگاه جهان جديد در ورشو / لهستان وقتي با پله برقي هاي اين مترو به سمت پاين مي‌رويد، انگار سوار يک کشتي يا سفينه فضايي شده ايد. در طراحي رنگ بنفش و معماري آينده نگر طراحي شده توسط Andrzej M. Chołdzyński هم نماي مدرن و هم قديمي را همزمان احساس مي کنيد. اين ايستگاه که در سال ۲۰۱۵ ساخته شده است، با دسترسي کامل آينده را در آغوش مي گيرد. ايستگاه ماياکوفسکا در مسکو / روسيه اين ايستگاه با تزيينات هنري در سال ۱۹۳۸ توسط الکسي دوشکين طراحي شده و به نام ميدان بالاي آن (و شاعر ولاديمير ماياکوفسکي) نام گذاري شده است. قوس ها و ستون هاي کلاسيک در متروي ماياکوفسکا از فولاد ضدزنگ پيچ و تاب دار ساخته شده است. اين ايستگاه از نظر عملکرد و شکل ظاهري هم ميزبان اجتماعات گسترده اي براي استالين در سال ۱۹۴۱ بوده و هم به عنوان يک پناهگاه حمله هوايي در جنگ جهاني دوم به شمار مي‌رفت ايستگاه MRT بلوار فورموسا در کائوسيونگ / تايوان نام ايستگاه فورموسا از تظاهرات طرفدار دموکراسي گرفته شده و به دليل داشتن نمايشگرهاي شيشه اي رنگارنگ با نام “گنبد نور” شناخته شده و مشهور است. اين اثر هنري که توسط Narcissus Quagliata در سال ۲۰۰۸ ساخته شده است مراحل زندگي مانند آب، زمين، نور و آتش را در ۴۵۰۰ پنل جداگانه به تصوير مي‌کشد. ايستگاه راه آهن وينارد در سيدني / استراليا سازه عجيب و غريب در هم پيچ خورده که توسط کريس فاکس طراحي و ساخته شده جذابيت اصلي اين ايستگاه مترو در نيو سات ولز به شمار مي‌رود. اين سازه از چوب‌هاي بازيافتي در پله برقي هاي اصلي در سال ۱۹۳۱ ساخته شده است و هدفش اين است که شکل سازه جريان ترافيک انساني را به جريان طبيعي آب تشبيه مي‌کند.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar