تفسیر قرآن/ استهزای حقیقت

خراسان/ در آيات 10 و 11 سوره حجر مي خوانيم: وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ فِي شِيَعِ الْأَوَّلِينَ وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاّ کانُوا بهِ يَسْتَهْزؤُنَ و همانا ما پيش از تو در ميان اقوام و گروه هاي پيشين(نيز پيامبراني) فرستاديم و هيچ پيامبري برايشان نمي آمد، مگر آن که به استهزاي او مي پرداختند. استاد قرائتي در تفسير اين آيات مي گويد: هدف از استهزا، يا شکستن ابهت انبيا بود تا مردم حق جو، گرد آنان جمع نشوند؛ يا جبران ضعف و ناتواني خودشان در برابر منطق انبيا. آن چه دستاويز تمسخر قرار مي گرفت، زندگي ساده انبيا، پيروان محروم آنان و شکستن سنت هاي خرافه اي بود. در برابر سيل استهزا، بايد افراد را تقويت کرد. توجه به تاريخ و مشکلات ديگران، تحمل مشکلات را بر انسان آسان مي کند. هيچ يک از انبيا از مسخره شدن به دست کفار، مصون نبوده اند. استهزا، سيره و روش هميشگي کفار در برابر انبيا بوده است.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar