گوناگون/ آیا نفرین سمفونی نهم واقعیت دارد؟

تابناک با تو/ در ابتدا بايد بگوييم که اين يک افسانه است که درباره بزرگترين آهنگسازان موسيقي قرن نوزدهم و بيستم نقل مي‌شود. اما آيا واقعيت دارد يا نه؟ «نفرين سمفوني نهم» افسانه‌اي است که در طول دوران متأخر رمانتيک منتشر شد و درباره برخي از آهنگسازاني بود که در طول نوشتن سمفوني نهم و يا بعد از آن از دنيا رفتند. در ظاهر به نظر مي‌رسيد که اين تئوري، ريشه در واقعيت دارد: بتهوون، شوبرت، آنتونين دورژاک و رالف‌وان‌ويليامز هر کدام پس از هر سمفوني نهم خود درگذشتند، آنتون‌بروکنر هنگام نوشتن سمفوني نهم خود که تکميل نشد درگذشت و مالر ضمن نوشتن دهمين سمفوني خود به ذات‌الريه مبتلا شد و از دنيا رفت. اما نفرين سمفوني نهم هم مدتي از سوي مردم باور شد و در نهايت با فضاحت و روشن شدن حقيقت، رنگ باخت. در اين گزارش ماجراي حقيقي را بخوانيد. همه چيز از گوستاو مالر شروع شد! گوستاو مالر که برخي از درخشان‌ترين سمفوني‌هاي اواخر نوزدهم و اوايل قرن بيستم را نوشت، از اولين آهنگسازاني بود که به اسطوره پيرامون سمفوني هاي نهم اعتقاد داشت. مالر از اين نفرين بسيار مي‌ترسيد. وقتي ديد که چگونه نفرين سمفوني نهم، سرنوشت بتهوون و بروکنر را تغيير داده، او يک نقشه حيله‌گرانه براي غلبه بر نفرين انجام داد. مالر پس از اتمام هشتمين سمفوني، اسم قطعه‌اي به نام Das Lied von der Erde را سمفوني نگذاشت و روي آن عدد نهم را قرار نداد و از نام بردن آن خودداري کرد. وي با اين ترفند سپس سمفوني نهم خود را به پايان رساند و سمفوني دهم را آغاز کرد، اما هنگام نوشتن آن به ذات الريه مبتلا شد و در سال ۱۹۱۱ در ۵۱ سالگي درگذشت که اين اتفاق ظاهراً حقيقت افسانه را اثبات مي‌کند. مالر از بقيه قربانيان «نفرين سمفوني نهم» چيزي نمي‌دانست آرنولد شونبرگ، که موسيقي او بسيار تحت تأثير مالر بود، در مقاله‌اي درباره مالر، نفرين سمفوني نهم را توصيف کرد و گفت: مرگ براي کساني که مي‌خواهند از سمفوني نهم فراتر روند مقدّر شده‌ است. به نظر مي‌رسد هنگام نوشتن سمفوني دهم چيزي براي ما حيرت انگيز است، چيزي که ما هنوز آن را نشناخته‌ايم و براي آن آماده نشده‌ايم. کساني که سمفوني نهم خود را نوشتند بسيار نزديک به زندگي آخرت بودند. با توجه به زمان آهنگسازي مالر، قربانيان نفرين که مالر درباره آنها مي‌دانست از بتهوون وبروکنر تجاوز نمي‌کند. وي درباره سمفوني‌هاي نهم شوبرت چيزي نمي دانست، زيرا آنچه اکنون سمفوني نهم «بزرگ» خوانده مي‌شود، در زمان مالر به سمفوني هفتم معروف بود. افزون بر اين، روي نهمين سمفوني دورژاک در زمان مالر عدد نه را نگذاشته بودند، چنان که با نام سمفوني پنجم، قبل از انتشار چهار سمفوني اضافي پس از مرگ دورژاک منتشر شد. لوئيس شببور- که غالباً در ليست نفرين‌شده‌ها قرار دارد - دهمين سمفوني خود را نوشت و آن را تکميل کرد، اما از آن شانه خالي کرد. حتي بروکنر کاملاً صلاحيت حضور در ليست نفريني‌ها را ندارد، زيرا او قبل از اتمام سمفوني نهم درگذشت و کل سمفوني‌هاي او به هشت مي‌رسيد. در ردّ نفرين: بسياري از نويسندگان بيش از نه سمفوني نوشتند بله مشکل اصلي نفرين سمفوني نهم اين است که فقط در صورتي مي‌توان آن را پذيرفت که در قرن نوزدهم و بيستم به تعداد نسبتاً کمي از نويسندگان متمرکز شويم و از نويسندگاني نظير شوستاکوويچ که ۱۵ سمفوني نوشتند، و ايتر ويلا لوبوس که ۱۲ سمفوني نوشتند، صرف نظر کنيم. همچنين مشهورترين آهنگسازان کلاسيک مثل موتسارت که ۴۱ سمفوني را نگاشته است، در حالي که جوزف هايدن تعداد زيادي سمفوني را نوشت که بين ۱۰۴ تا ۱۰۶ است اگر سمفوني‌هاي او بيشمار است، زيرا او هرگز متوقف نشد. سپس سمفوني‌هاي متناوب ليف سيگيرستام که ۳۲۷ سمفوني است. نفرين سمفوني نهم داستاني جذاب است و به احتمال زياد دليل بيشتر اضطراب موجود در سمفوني هاي دردناک مالر بوده است؛ اما شايد بهتر باشد با آن به عنوان افسانه رفتار کرد.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar