باشد که پند گیرید

خراسان/ در آيات 47، 48 و 49 سوره ذاريات مي‌خوانيم: وَ السَّماءَ بَنَيْناها بأَيْدٍ وَ إِنّا لَمُوسِعُونَ۞ وَ الْأَرْضَ فَرَشْناها فَنِعْمَ الْماهِدُونَ۞ وَ مِنْ کُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ۞ و آسمان را با قدرتي وصف ناپذير بنا کرديم و ما گسترش دهنده ايم و زمين را گسترانيديم، پس چه نيکو گسترش دهنده ايم و از هر چيز دو زوج آفريديم، باشد که ياد کنيد و پند گيريد. استاد قرائتي در تفسير اين آيات مي‌گويد: طرح پديده‌هاي طبيعي در قرآن به خاطر پندآموزي و غفلت زدايي است. آسمان در حال گسترش است و اين گسترش ادامه دارد. قانون زوجيت بر همه چيز حاکم است. زايندگي و استمرار حيات و زندگي، به خاطر زوجيت است.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar