۱۰ شخصیتی که نبش قبر شدند!

برترين ها/ بقاياي جسد ياسر عرفات، رهبر فقيد فلسطينيان اخيراً براي بررسي احتمال قتل او از قبر خارج شد. در طول تاريخ، اجساد شخصيتهاي معروف بسياري به دلايل مختلف از گور بيرون آورده شدهاند. گزيدهاي از اين افراد را در اين مطلب به شما معرفي ميکنيم.
اوليور کراموِلجسد اين سرباز و دولتمرد انگليسي که در سال ۱۶۵۸ درگذشت، پس از موميايي شدن و برگزاري مراسم تدفين دولتي، در کليساي وستمينستر دفن شد. پس از بازگشت سلطنت به انگلستان، جسد او و دو نفر ديگر، از قبر خارج و سر آنها از بدنشان جدا شد. گفته ميشود جسد او به چالهاي در نزديکي محل اعدام، جايي حوالي منطقه «ماربل آرچ» امروزي در لندن، انداخته شده است. سر او بر سر ميلهاي گذاشته شد و بر فراز کاخ وستمينستر به نمايش گذاشته شد. در طول قرن هجدهم، کلکسيونرها به دنبال سر او بودند. اين سر در سال ۱۸۱۵ مورد بررسي قرار گرفت و تعلق آن به کرامول تأييد شد.
جسي جيمزشايع شده بود اين گانگستر بدنام آمريکايي مرگ خود را در سال ۱۸۸۲ جعل کرد، از اين جهت جسدي که فرض ميشد متعلق به او باشد در سال ۱۹۹۵، براي آزمايش DNA نبش قبر شد. آزمايشها نشان داد که DNA جسد مشابه نوادگان او بوده و جسد واقعاً متعلق به او است. با اين حال دو جسد ديگر نيز بعداً نبش قبر شد؛ از جمله جسد مردي که در طول عمرش ادعا کرده بود که جسي جيمز واقعي او است.
هايله سلاليآخرين امپراتور اتيوپي، پس از آنکه در سال ۱۹۹۲ معلوم شد که جسدش زير يک توالت دفن شده است، نبش قبر شد. هايله سلاسي ۴۵ سال بر اتيوپي حکمراني کرد و از سوي راستافاريها به عنوان يک خداي زنده شناخته ميشد. او در سال ۱۹۷۴ توسط ديکتاتور نظامي، منگيتسو هايله مريام، سرنگون شد و پس از يک سال حبس در کاخش درگذشت. ممکن است که او توسط دستگيرکنندگانش کشته شده باشد. در سال ۲۰۰۰ و پس از گذشت ۲۵ سال از مرگش، جسد او دوباره در کليساي جامع ترينيتي در آديس آبابا دفن شد.
اِويتاجسد همسر رئيس جمهور آرژانتين، خوان پرون، موميايي شده بود، ولي پس از کودتاي نظامي در ميانه دهه ۵۰، حاکمان جديد ميخواستند از شر آن خلاص شوند. پس از ربوده شدن از مقر يک اتحاديه کارگري در ميانه شب، جسد مدتي را در يک ون که در خيابان پارک شده بود، پشت پرده يک سينما، در کانالهاي فاضلاب شهري و دفاتر سازمان اطلاعات نظامي نگهداري شد. در سال ۱۹۵۷ و با کمک مخفيانه واتيکان، او با نامي جعلي در ايتاليا در ميلان دفن شد. سر و کله ديوارنويسيها در بوئنوس آيرس پيدا شد که ميپرسيدند «جسد اويتا پرون کجاست؟»
در سال ۱۹۷۱ جسد از خاک خارج شد و به منزل جديد خوان پرون در مادريد منتقل شد. دو سال بعد، خوان دوباره به رياست جمهوري آرژانتين برگزيده شد، اما اندکي بعد درگذشت. همسر سوم او، ايزابل، بر بازگرداندن جسد اويتا به آرژانتين نظارت کرد. حالا جسد او در آرامگاه خانوادهاش و در دخمهاي که مثل يک پناهگاه هستهاي از آن محافظت ميشود، دفن شده است.
چارلي چاپلينجسد اين کمدين در سال ۱۹۷۸ از خاک خارج شد و توسط دو مرد که در ازاي بازگرداندن جسد از وکيل چاپلين تقاضاي دريافت پول داشتند، در يک مزرعه ذرت دفن شد. جسد از گورستان دهکدهاي در سوئيس که چاپلين ۲۵ سال آخر عمر خود را در آنجا گذرانده بود ربوده شده بود و پس از سه ماه، با دستگيري جنازه دزدها (دو مهاجر از بلغارستان و لهستان) به همانجا بازگشت. ولي اين بار تابوت او را از بتن مسلح ساختند. گورکن دهکده که بار اول دزديده شدن جسد را کشف کرده بود ميگويد ديگر امکان ندارد که جسدش را در نيمه شب بدزدند. او ميگويد: «براي اين کار احتياج به يک مته بادي خواهيد داشت و سر و صداي زيادي به پا خواهيد کرد.»
اليزابت سيدالهنگامي که همسر هنرمند و شاعر انگليسي، دانته گابريل روزتي، در سال ۱۸۶۲ و به خاطر زياده روي در مصرف يک ماده مخدر درگذشت، او يکي از کتابهاي شعرش را در کنار همسرش دفن کرد. سالها بعد، هنگامي که چشمانش کم سو و نقاشي کردن برايش سخت شده بود، روزتي تصميم گرفت که شعرهايش را از زير خاک بيرون آورد. او براي اين کار احتياج به مجوز وزارت کشور داشت، چرا که جنازه دزدها در آن زمان به مشکل بزرگي بدل شده بودند.
با اينکه مجوز به او داده شد، روزتي ميخواست که اين موضوع تا جاي ممکن مخفي بماند. سنگ قبر سيدال در گورستان «هاي گيت» در لندن برداشته و تابوت باز شد و دستنوشتهها را خارج و ضدعفوني کردند. گفته ميشود او از اينکه شعري که از همه بيشتر به دنبالش بود «کرم خوردگي بزرگي در همه صفحات داشت» بسيار سرخورده شد. با اين حال کتاب مفصلي از شعرهاي نبش قبر شده، منتشر شد.
ماري کوريدر سال ۱۹۹۵، خاکستر جسد ماري کوري و همسرش پيير از گورستاني کوچک به پانتئون پاريس منتقل شد. اين کار براي بزرگداشت زندگي و خدمات ماري کوري انجام شد. اين دانشمند زاده لهستان به خاطر تحقيقات تاريخ سازش در زمينه تششعشات هستهاي برنده دو جايزه نوبل شد. او در اثر قرار گرفتن در معرض تشعشعات مبتلا به لوسمي شد و در سال ۱۹۳۴ درگذشت.
کريستف کلمبکريستف کلمب در وصيتنامه خود درخواست کرده بود که در آمريکا دفن شود، ولي در زمان مرگ او در سال ۱۵۰۶ کليساي مناسبي در آنجا وجود نداشت. از اين رو او ابتدا در شهر والادوليد اسپانيا دفن شد و سپس به صومعهاي در سويل منتقل شد. با اين حال جسد او را در سال ۱۵۴۲ از خاک خارج و به هيسپانيولا منتقل کرده و در سانتو دومينيگو (پايتخت جمهوري دومينيکن) دفن کردند. در پايان قرن هفدهم، اسپانيا قسمت غربي هيسپانيولا را به فرانسه واگذار کرد و جسد کلمب به کوبا منتقل شد.
بعدها هنگامي که کوبا به استقلال دست يافت، در سال ۱۸۹۸، جسد براي آخرين بار از اقيانوس اطلس گذشت و در کليساي جامع سويل دفن شد. اين دست کم داستاني است که بر سرش اتفاق نظر وجود دارد. با اين حال در بناي يادبود کلمب در پايتخت جمهوري دومينيکن، جعبهاي حاوي استخوانهايي وجود دارد که روي آن نوشته شده "کريستف کلمب". محققيني که از جسد موجود در سويل نمونه برداري DNA کردهاند ميگويند که نتيجه با DNA برادرش ديگو، که او هم در نزديکي سويل دفن شده، همخوان است. نمونههاي موجود در سانتو دومينگو تا به حال مورد آزمايش قرار نگرفتهاند.
ويرجينيا پوويرجينيا در ۱۳ سالگي با پسر دايي خود، نويسنده مشهور آمريکايي ادگار آلن پو، ازدواج کرد و در سال ۱۸۴۷ با ۲۴ سال سن، در اثر ابتلا به بيماري سل درگذشت. او ابتدا در مقبره خانوادهاي که اين زوج کلبه خود را در فوردهام از آنان اجاره کرده بودند، در نزديکي نيويورک، دفن شد.
در سال ۱۸۷۵ اين قبرستان تخريب شد و چند سال بعد ويليام گيل، يکي از زندگينامه نويسان خانواده پو، ظاهراً هنگامي که خادم قبرستان ميخواست استخوانها را دور بريزد، مالک آنها شد. گيل براي مدتي استخوانها را در يک جعبه در زير تخت خود نگه داشت. استخوانهاي ويرجينيا پنج سال بعد به همراه همسرش در مقبرهاي که در سال ۱۸۷۵ در گورستان وستمينستر هال (امروزه جزئي از دانشکده حقوق دانشگاه مريلند در بالتيمور) براي اين نويسنده بنا شد، دفن شد.
چه گوارارهبر زاده آرژانتين انقلاب کوبا در سال ۱۹۶۷ در بوليوي دستگير و کشته شد. محل دقيق دفن جسد او سالها مخفي ماند تا اينکه در سال ۱۹۹۵، توسط يک ژنرال بوليويايي که در عمليات دستگيري او دست داشت، افشا شد که جسد او در کنار باند يک فرودگاه در نزديکي جايي که در آن به قتل رسيده بود دفن شده است.
دو سال بعد جسد او از خاک بيرون کشيده شد و در هنگام مراسم يادبود سي امين سالروز مرگش، به کوبا بازگردانده شد. حالا جسد او در آرامگاه و موزه چه گوارا، که به روي بازديدکنندگان باز است، نگهداري ميشود. با اين حال سؤالهايي مبني بر اينکه آيا در سال ۱۹۹۷ واقعاً جسد درست را از خاک بيرون کشيدهاند مطرح شده است.