چرا حضرت زینب(س) به استقبال این دو شهید نیامد؟

فارس/ همزمان با فرارسيدن ماه محرم، متناسب با عزاداري هيأت‌هاي مذهبي در هر روز اين دهه، بسته مقتل به همراه فيلم کوتاهي منتشر خواهيم کرد.
چهارمين شب ماه محرم در هيأت‌هاي مذهبي به عزاداري براي شهادت حر و همچنين شهادت طفلان حضرت زينب(س) پرداخته مي‌شود.
در مقتل شهادت طفلان حضرت زينب (س) چنين ارائه مي‌شود:

عون بن عبدالله بن جعفر
محمدبن عبدالله بن جعفر

---

بازار

---

برخي گفته‌اند هر دو فرزندان حضرت زينب سلام‌الله عليها بوده‌اند؛ اما بنا بر نقل مشهور و صحيح‌تر، مادر عون، حضرت زينب عليها سلام و مادر محمد، خوصاء بنت حفص از بني بکر بن وائل است.
روزي که امام حسين (ع) از مکّه عازم عراق شد، عبدالله‌بن‌جعفر، شوهر حضرت زينب (س) فرزندان خود، محمد و عون را همراه امام حسين (ع) روانه ساخت تا در رکاب حضرت باشند و به ايشان وصيت کرد که هرگز از جانبازي در راه امام کوتاهي نکنند.
روز عاشورا حضرت زينب (س) لباس نو بر تن عون و محمد پوشاند و آن‌ها را آماده شهادت ساخت.
سپس هر دو را نزد ابي عبدالله (ع) آورد و براي ايشان اجازه جهاد خواست. امام نخست اجازه نمي‌داد. سيدالشهدا عليه‌السلام فرمود: شايد همسرت عبدالله راضي نباشد. حضرت زينب (س) عرض کرد: همسرم به من سفارش کرد که اگر کار به جنگ کشيد، پسرانم جلوتر از پسران برادرت به ميدان بروند.
سرانجام امام با اصرار خواهر اجازه داد.
عون اين‌گونه رجز مي‌خواند:
ان تنکروني فانا ابن جعفر
شهيد صدق في‌الجنان ازهر
يطير فيها بجناح اخضر
کفي بهذا شرفا في‌المحشر

و محمد نيز چنين رجز خواند:
اشکو الي الله من العدوان
فعال قوم في الردي عميان
قد بدلوا معالم القرآن
و محکم التنزيل و التبيان
و اظهروا الکفر مع الطغيان
ابتدا محمد پس از نبردي دلاورانه که ۱۰ نفر را کشت، توسط عامر بن نهشل تيمي ملعون به شهادت رسيد. عون کنار بدن غرق خون محمد آمد و گفت: برادرم! شتاب مکن که به زودي من نيز به تو مي‌پيوندم. عون نيز پس از به درک واصل کردن سه سوار و ۱۸ پياده توسط عبدالله بن قطبه طايي شهيد شد.
 امام حسين عليه‌السلام، پيکر پاک آن دو نوجوان را بغل گرفت و در حالي که پاهايشان به زمين کشيده مي‌شد، آن‌ها را به سوي خيمه آورد. برخي گفته‌اند زنان به استقبال جنازه‌هاي آنها آمدند. اما حضرت زينب (س) که هميشه پيشتاز بود ديده نمي‌شد. او از خيمه بيرون نيامده بود تا مبادا چشمش به پيکرهاي به خون تپيده پسرانش نيفتد و بي‌تابي نکند. شايد هم از اين رو که مبادا برادرش، امام حسين عليه‌السلام در اين حال بنگرد و در برابر خواهر شرمنده يا بي‌جواب بماند.

منابع:
نفس‌المهموم/ حاج شيخ عباس قمي
الوقايع و الحوادث ج ۳/ محمدباقر ملبوبي
تذکره‌الشهدا/ ملاحبيب کاشاني

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar