درس های مهم شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام
راسخون/ عاشورا ميدان نمايش اوج عيار انسانيت توسط کساني است که مرواريدهاي معرفت و اخلاص خود را در جلوي چشمان تاريخ به نمايش گزاردند. در اين ميان، اهل بيت امام حسين عليه السلام جلوه تازه اي از صله رحم و نسبت هاي خانوادگي عيان ساختند.
اوج رخ نمايي شخصيت هاي عاشورايي در زمان شهادت عزيزان نمايان شد. در ماجراي شهادت جوان رعناي امام حسين عليه السلام، اين دو پدر و پسر، درس هاي فراموش ناشدني از خود به يادگار گذاشتند.
در اين جا، پس از اشاره به تعلق خاطرشديد بين اين دو پدر و پسر، به درس هايي که از سيره اين دو بزرگوار در جريان به خون غلطيدن پسر، آموخته مي شود خواهيم پرداخت.
علاقه شديد بين امام حسين و علي اکبر عليهما السلام
حضرت علي اکبر عليه السلام حقيقتاً ميوه دل امام حسين عليه السلام بود. اين نکته، از نوع رفتار امام حسين عليه السلام که گزارش شده نيز به خوبي روشن مي شود. براي نمونه به چند گزاره تاريخي که نشان دهنده تعلق خاطر شديد امام عليه السلام به پسر بزرگشان است اشاره مي کنيم.
خصلت هاي ويژه حضرت علي اکبر عليه السلام
در تاريخ نقل شده است که پس از راهي شدن حضرت علي اکبر عليه السلام به سوي ميدان جنگ در کربلا، امام حسين عليه السلام جمله عجيبي در مورد خصلت هاي ويژه پسر خود بر زبان آوردند و فرمودند: «اللَّهُمَّ اشْهَدْ فَقَدْ بَرَزَ إِلَيْهِمْ غُلَامٌ أَشْبَهُ النَّاسِ خَلْقاً وَ خُلُقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِکَ ص وَ کُنَّا إِذَا اشْتَقْنَا إِلَى نَبِيِّکَ نَظَرْنَا إِلَيْهِ فَصَاحَ وَ قَالَ يَا ابْنَ سَعْدٍ قَطَعَ اللَّهُ رَحِمَکَ کَمَا قَطَعْتَ رَحِمِي؛
خداوندا! شاهد باش، جوانى به جنگ با اين ها شتافته که شبيه ترين مردم از نظر خلقت و خلق و منطق به پيامبر توس؛. هر گاه مشتاق پيامبرت مي شديم او را مىنگريستيم. بعد فرياد زد و فرمود: اى پسر سعد خدا رحِمت را قطع کند آن گونه که قطع رحم کردى».
از اين عبارات روشن است که جداي از ويژگي هاي ممتاز ظاهري و باطني حضرت علي اکبر عليه السلام، شباهت هاي بي همتاي او با رسول خدا صلّي الله عليه و آله، شدت علاقه و محبت قلبي حضرت به پسرشان را صد چندان کرده است.
وداع سخت پدر و پسر
زاويه ديگري که نشان دهنده ارتباط ويژه قلبي بين اين شاه و شاهزاده کربلا است در نوع وداع سخت، تلخ و جان فرساي اين دو بزرگوار که در چند فراز عاطفي نمود عيني مي يابد.
يکي هنگام عازم شدن پسر به ميدان است که در مورد نوع نگاه و رفتار امام حسين عليه السلام در بعضي نقل ها چنين آمده است: «ثُمَ نَظَرَ إِلَيْهِ نَظَرَ آيِسٍ مِنْهُ وَ أَرْخَى ع عَيْنَهُ وَ بَکَى؛ سپس نگاهى مأيوسانه به او کرد و چشمان خودرا به زير افکند و اشک ريخت.»
زمان ديگر، موقعي بود که علي اکبر عليه السلام پس از جنگي طاقت فرسا، عطشناک خدمت پدر رسيد و عرض کرد: «پدر جان، تشنگي مرا کشت و سنگيني آهن (زره) بي تابم کرد. آيا آبي هست؟» اين جا بود که امام عليه السلام گريه کرد و وعده سيرابي ابدي را به او داد.
سومين زمان، موقعي بود که حضرت سيد الشهداء خود را بالاي سر بدن غرقه به خون جوانش رساند که تاريخ، اين لحظه را جزء سخت ترين لحظات در کربلا ثبت کرده است به گونه اي که نقل شده است: «انْهَمَلَتْ عَيْنَاهُ بِالدُّمُوعِ ثُمَّ قَالَ عَلَى الدُّنْيَا بَعْدَکَ الْعَفَاء؛ از چشم هايش اشک مي باريد سپس فرمود: پس از تو، خاک بر سر دنيا و زندگاني دنيا.»
و اما درس هاي مکنون اين مصيبت که از دو معلم کربلا مي آموزيم، يکي امام و پدر؛ و ديگري مأموم و پسر!
درس هايي از پدر
امام حسين عليه السلام به عنوان يک امام معصوم و در نقش پدر، درس هاي بزرگي هنگام مواجهه با مصيبت جوان رعنا و ميوه دل خود به يادگار گذاشتند که برخي از آن ها از اين قرار است.
اگر چه سر رشته همه هدايت ها در امام معصوم خلاصه مي شود اما پويندگان راه امام نيز مي توانند در نقش هايي که خدا براي هر کسي مقدر کرده در قامت معلمي زبردست ظاهر شده و درس هاي قابل تأمل و ارزشمندي را خلق کنند.گذر از دنيا و آرزوهايش
چنان که گفته شد، نگاه امام حسين عليه السلام به فرزند برومندش علي اکبر عليه السلام يادآور سيرت و صورت و صوت دلنشين جد بزرگوارشان رسول خدا صلّي الله عليه و آله بود، و چه چيزي در دنيا بيش نگاه به اين فرزند خوش سيرت براي امام عليه السلام لذت آفرين است؟ با اين حال، امام حسين عليه السلام نشان داد که بايد بالأخره روزي از اين دنيا و آرزوهايش دل بريد و چه بهتر اين که، ميوه دل انسان، تحفه اي پيشاپيش انسان در بهشت باشد.
ايثار و فداکاري
اوج ايثار و فداکاري در جايي نمايان مي شد که انسان، عزيزترين داشته هاي خود را در راه خدا فدا کند و چه کسي عزيزتر و دوست داشتني تر از فرزندي همانند علي اکبر عليه السلام؟! چنان که، امام حسين عليه السلام هنگام روانه ساختن علي به ميدان، از ميزان علاقه خود پرده برداشته و مي فرمايد: «هر گاه مشتاق پيامبرت مي شديم او را مىنگريستيم.» [5]
ادامه راه تا آخرين نفس
گاهي مصيبت ها موجب مي شوند فرد مصيبت زده تا مدتي دست از کار و وظيف خود بردارد و مأيوسانه از ادامه زندگي و اهداف مورد نظر خود عقب نشيني کند در حالي که امام حسين عليه السلام در اين مصيبت سهمگين همانند ديگر مصائب عاشورا هرگز و حتي براي لحظه اي از راه و هدف حق خود پشيمان و منصرف نشدند بلکه راه و هدف خود را تا آخرين لحظه ادامه دادند. اين، يکي از بزرگ ترين درس ها براي استفاده از عمر است. درس هاي پسر
اگر چه سر رشته همه هدايت ها در امام معصوم خلاصه مي شود اما پويندگان راه امام نيز مي توانند در نقش هايي که خدا براي هر کسي مقدر کرده در قامت معلمي زبردست ظاهر شده و درس هاي قابل تأمل و ارزشمندي را خلق کنند.
حضرت علي اکبر عليه السلام، جواني شايست و رشد يافته در ادبستان حسيني است که نقش بي بديلي او در تابلوي حماسه عظيم عاشورا حاوي نکات ارزشمندي از جمله موارد ذيل است.
تکيه بر حقانيت
امام حسين عليه السلام در جايي قبل از رسيدن به کربلا به خاطر خوابي که خبر از نزديکي مرگ مي داد کلمه استرجاع را بر زبان آورد. حضرت علي اکبر عليه السلام از پدر پرسيد: مگر ما بر حق نيستيم. حضرت فرمود: به خدا بر حقيم. علي اکبر عليه السلام پاسخ داد: « يَا أَبَتِ إِذًا لاَ نُبَالِي؛ نَمُوتُ مُحِقِّين؛ پدر جان؛ در اين صورت، از مرگ حق مدارانه باکي نداريم.»
بار مسئوليت پسر بزرگ تر
همواره بين مسئوليت و حق تناسب برقرار است. هر مسئوليتي حق و هر حقي مسئوليتي را به دنبال دارد. در همين رابطه، امام رضا عليه السلام مي فرمايند: «الْأَخُ الْأَکْبَرُ بِمَنْزِلَةِ الْأَب؛ برادر بزرگ تر به منزله پدر است.»
حُسن سيرت و صورت علي اکبر عليه السلام بر جايگاه او نزد خاندان حسيني افزوده بود و اکنون که اصلي ترين دغدغه اهل حرم، تنهايي و غربت امام حسين عليه السلام بود، جوان رعنايش علي اکبر عليه السلام مسدوليت خود در حمايت از پدر و امام زمان خويش را به انجام رساند؛ چنان که اولين شهيد از فرزندان ابوطالب(بني هاشم) ناميده شد.
اقدام به موقع
تيزبيني و شناخت سريع وظيفه و اقدام به موقع حضرت علي اکبر عليه السلام اولين رونمايي از حماسه حسيني او در کربلاست. او وقتي غربت و تنهايي پدر را مشاهده کرد و در حالي که اصحاب همگي به شهادت رسيده بودند با اجازه از پدر قدم به ميدان شهادت گذاشت.
سبقت در شهادت
پيشتازي در کارهاي صحيح و خير، نشان دهنده برتري فضل و تقرب افراد است چنان که قرآن کريم مي فرمايد: «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُون؛ أُولئِکَ الْمُقَرَّبُون؛ و سبقتگيرندگان مقدمند؛ آنانند همان مقربان [خدا].» حضرت علي اکبر عليه السلام اولين فرد از بني هاشم بود که با اجازه از پدر وارد ميدان مبارزه شده و به شهادت رسيد. درس سبقت و پيشتازي در امور خير، الگويي براي همه افراد جامعه اسلامي به خصوص جوانان انقلابي است.
خبرهای بیشتر درباره ی
۰ نفر در مورد این مطلب نظر داده اند
برای ارسال نظر لطفا از طریق اپلیکیشن آخرین خبر اقدام فرمایید
