زنانی که در بین راه به کاروان کربلا پیوستند

شيعه/  زناني که در بين راه مدينه تا کربلا به کاروان کربلا پيوستند:
۱٫ ام وهب، همسر عبدالله بن حباب الکلبي:
ام وهب يکي از زنان شجاع و مجاهدي بود که نام اصلي او قمر دختر عبد از بني فمر بن قاسم و همسر عبد الله بن عمير از طايفه بني عُليم بود، چون شوهرش تصميم گرفت از کوفه به ياري حسين «عليه السلام» بيرون بيايد ام وهب نيز اصرار کرد تا او را با خود ببرد.
در روز عاشورا وقتي عبدالله بن عمير به ميدان رفت او نيز چوبي به دست گرفت و به ميدان شتافت. ولي امام حسين «عليه السلام» مانع او شد و فرمود: «زنان موظف به جهاد نيستند». اما پس از شهادت شوهرش به بالين او رفت و صورت او را پاک کرد و مي گفت: بهشت بر تو مبارک باد! از خدا درخواست مي کنم که مرا همراه تو قرار دهد که شمر، غلامش رستم را سراغ او فرستاد. آن غلام با عمود سر او را شکافت و به شهادت رسانيد. ام وهب اولين زن شهيد در روز عاشورا بود.
در برخي منابع ماجرايي مشابه اين، ولي با تفاوت هايي درباره وهب بن عبدالله بن عمير نقل کرده اند و زني را که در کربلا به شهادت رسيد همسر وهب مي دانند. از جمله علامه مجلسي در بحار الانوار مي نويسد: «وهب بن عبدالله کلبي از شهداي کربلاست. مادر و همسرش نيز در کربلا بودند و به شهادت رسيدند.»

---

بازار

---

شيخ عباس قمي به نقل از علامه مجلسي مي گويد: در حديثي ديدم که ابن وهب نصراني بود و با مادرش به دست حسين «عليه السلام» مسلمان شد؛ در مبارزه خود بيست و چهار پياده و دوازده سوار را کشت و اسير شد. او را نزد عمر سعد بردند و گفت: عجب شجاعتي داري؟ سپس دستور داد سرش را بريدند و به لشکرگاه حسين «عليه السلام» انداختند. مادرش سر او را برداشت و بوسيد و به لشکرگاه ابن سعد انداخت و به مردي خورد و او را کشت. سپس با تيرک چادر حمله کردو دو مرد ديگر را کشت. حسين «عليه السلام» او را فرمود: اي ام وهب، برگرد. جهاد از زنان برداشته شده. ام وهب برگشت و مي گفت: «الهي نا اميدم مکن، حسين «عليه السلام» فرمود: تو را خدايت نا اميد نکند اي ام وهب».
سيد بن طاووس در اين باره مي نويسد: وهب بن جناح کلبي، همسر و مادر خويش را نيز با خود به کربلا آورده بود. در برخي روايات هم از دو «وهب» نام برده شده است. به هر حال همسر وهب اولين زني بود که در سپاه حسين «عليه السلام» به شهادت رسيد و مادر وهب از او راضي نشد مگر آنکه او را در رکاب حسين «عليه السلام» کشته ببيند و اين در سايه تربيت حسيني و زهرايي «عليهاالسلام» و عشق به اهل بيت پيامبر «صلي الله عليه و آله» چيز تازه اي نيست.

۲٫ ام خلف همسر مسلم بن عوسجه:
ام خلف از زنان نامدار شيعه در قرن اول هجري است. وي با مسلم بن عوسجه – يار باوفاي حسين «عليه السلام» – ازدواج کرد که ثمره آن فرزندي به نام خلف بود. مسلم بن عوسجه و فرزندش در روز عاشورا در رکاب مولايشان حسين «عليه السلام» به شهادت رسيدند. ام خلف از زنان مؤمنه اي بود که محبت اهل بيت «عليهم السلام» سراسر وجودش را پر کرده بود. ام خلف که با همسر و پسرش در بين راه به کاروان حسين «عليه السلام» پيوسته بود پس از شهادت شوهرش مسلم، فرزندش را به ميدان جنگ فرستاد. پس از شهادت مسلم بن عوسجه، امام حسين به فرزندش خلف فرمود: اگر به ميدان روي و کشته شوي، مادرت تنها و بي کس خواهد بود، تو به سرپرستي مادرت سزاوارتري تا به جنگ.

ام خلف که شاهد اين سخنان بود، در برابر فرزندش ظاهر شد و خطاب به او گفت: اي پسرم! نصرت و ياري فرزند پيامبر «صلي الله عليه و آله» را بر سلامت و امان خودت ترجيح ده؛ اگر سلامت خودت را برگزيني هيچ گاه از تو راضي نخواهم شد.
خلف با شجاعت به ميدان رفت. ام خلف او را تشويق مي کرد و مي گفت: بشارت باد بر تو اي پسرم که به زودي از آب کوثر سيراب خواهي شد. خلف سي نفر از دشمنان را به قتل رسانيد و خود در راه دفاع از دين و امامش به شهادت رسيد. کوفيان سر او را به سوي مادرش انداختند. آن زن شجاع و وارسته سر فرزند جوان را به آغوش گرفت و بوسيد و گريه سر داد به گونه اي که همه کساني که شاهد اين صحنه جانسوز بودند به گريه افتادند و شيريني پيروزي ظاهري دشمن را به کام آنان تلخ نمود.

۳٫ ام عمرو جُناده همسر جناده بن کعب انصاري:
نامش بحريه بنت مسعود الخزرجي است. همسر جناده بن کعب انصاري و از شهداي کربلاست. نامش را جناده بن حرث هم نوشته اند که از طايفه خزرج بود. جناده بن کعب از مکه به کاروان حسين «عليه السلام» پيوست و در روز عاشورا در حمله اول به شهادت رسيد. پسرش عمروبن جناده نيز در کربلا شهيد شد.
عمرو بن جناده انصاري از شهداي نوجوان کربلا بود و چون خواست به ميدان رود امام فرمود: پدر اين جوان کشته شده شايد مادرش راضي نباشد که به ميدان رود، عمرو گفت: مادرم دستور داده که به ميدان بروم و لباس جنگ بر من پوشانده است. عمروبن جناده ۹ يا ۱۱ سال بيشتر نداشت که به ميدان رفت و شهيد شد. سرش را براي مادرش انداختند. مادرش آن سر را برداشت و گفت: چه نيکو جهاد کردي پسرم، اي شادي قلبم! اي نور چشمم! سپس سر را به طرف دشمن پرتاب کرد و آن سر به مردي خورد و او را از پاي در آورد، سپس عمود خيمه را برداشت و حمله کرد که به وسيله آن بجنگد. امام حسين «عليه السلام» مانع او شد و او را به خيمه زنان برگرداند. نام عمروبن جناده در زيارت ناحيه مقدسه آمده است.

۴٫ رويحه، همسر هاني بن عروه مرادي:
رويحه با ورود مسلم بن عقيل به کوفه، در منزل خود از او پذيرايي نمود. با شهادت مسلم بن عقيل و همسرش هاني بن عروه به اتفاق فرزندش يحيي در کوفه مخفي شد. با اطلاع از ورود امام حسين «عليه السلام» به کربلا، نزد حضرت شتافتند و يحيي در رکاب امام حسين «عليه السلام» به شهادت رسيد. پدر اين زن عمر بن حجاج در کربلا در لشکر عمر سعد بود و به موکلين آب فرات تأکيد مي کرد نگذارند سپاه حسين «عليه السلام» به آب دسترسي پيدا کنند؛ اما اين زن شجاع در محبت اهل بيت «عليهم السلام» همانند شوهرش هاني بود.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar